18 juli 2008, Amsterdam

Die hoerige snol van je ligt op zijn bed met zijn kut opengesperd als een zompig kogelgat waar de pus langzaam van de weke randen naar beneden druipt. Hij vraagt er geeneens geld voor. Hij kwam naar je toe vanavond met een biervlek op zijn t-shirt en zijn haar bijna gepiekt, vettig, goedkoop. Alles aan hem was goedkoop; de manier zoals hij zich kleedde en zich presenteerde aan elke man die langs hem liep. Elke lichaamsopening smeekte om gevuld te worden. Toen je met hem praatte knikte hij gretig ja of vroeg hij gewillig om meer. Hij lachte om elke opmerking die je maakte en gooide zijn hoofd achterover, omdat je zo grappig was. Hij begreep je echt en haalde zijn hand door zijn haar, waarna hij een trek van zijn sigaret nam en nog een vraag stelde over je werk. Zo’n vraag waaruit bleek dat hij precies wist waar je het over had, omdat hij hetzelfde had meegemaakt. Dat hij kennis had. Dat hij eigenlijk helemaal niet geinteresseerd in je was, maar gewoon vroeg om een goede beurt, hoewel dat dan weer niet zijn bedoeling was. Net zo goed zoals hij zijn anorexia slanke lichaam probeerde te negeren. Zijn door coke uitgedroogde lichaam, waar zijn botten schenen door zijn huid als een uitgehakte trap die zijn rottende maaginhoud beschermde tegen een explosie van verteerd magnetron voedsel. Longen zo zwart als de prut die wordt gevormd door de bladeren die van de bomen vallen. Al zijn lichaamshaar was weggeschoren en weer haalde hij zijn handen door zijn haar. De vette, kleffe troep viel weer op zijn plek terug. De punten waren nat van het zweet. Neuk die vieze snol maar. Neuk hem goed en hard en spuit daarna zijn gezicht onder en laat hem je lul afzuigen, want je stelt zelf ten slotte ook niks voor. Je bent net zo erg als hen, alleen ben jij het maar eens in de zoveel tijd. Af en toe. Daarna sleep je jezelf thuis en drink je jezelf te pletter en snuif je wat, zodat je kunt vergeten hoe laag jezelf bent. Een rocker in de scene; lallend in jezelf over de grachten stinkend van zomerluiheid. Je bent niets meer dan dit: een gore nicht wiens lul meer aanspraak op je verbeelding maakt dan welk soort schoonheid dan ook en je bent zwak, omdat je geen weerstand kunt bieden. En het maakt niet uit dat je weet dat de wereld eigenlijk andere zaken van je vraagt. Je weet net zo goed als ik dat je de wereld alleen kunt veranderen als jezelf veranderd en de verandering 24 uur belichaamt. Maar in plaats daarvan maak je een slappe compromis en accepteer deze donkere, onopgeruimde kamer voor wat het is. Een plek waar je wat fantasieen kunt uitleven, waarna je kunt oprotten en doordeweeks je werk kunt uitvoeren zoals het een goede burger betaamt. Je kleedt je netjes aan, je kamt je haren en je zegt ‘meneer’ tegen je superieuren, waarna je vervolgens in het weekend er goed op los neukt. Of je laat je neuken, zodat je jezelf eens een keertje goed verliest en verlost wordt van de marteling, die ‘keuzes maken’ heet. Maar alleen op donkere plekken. Terwijl je zijn hol doorpaalt en de ketamine naar je hoofd is gestegen, hoor je de woorden van Milan Kundera in je hoofd: Schoonheid zal nog een tijdje bestaan bij vergissing. Maar in deze wereld is er geen schoonheid meer. Schoonheid is te zoet geworden, overtijd, kleverig, kotsend van de suiker in je maag geef je over op het bed, op de jongen met wie je bent meegegaan. Je kotst gelig bier op en maagzuur, over de kussenslopen, het laken, je borst, je maag, je schaamhaar waar nu brokjes worst in hangen. Schoonheid bestaat niet en de jongen, wiens lul groter is dan je had verwacht, begint zich snel af te trekken en staat op. Je valt neer op bed en kan alleen nog maar toekijken hoe zijn balzak vreemd inkrimpt en dan weer lijkt te ontspannen. Vanachter de deur klinkt gestommel en de jongen roept iets. Daarna knielt hij en stopt zijn lul in een keer in je strot. Terwijl je kokhalst lopen er twee gezete mannen de kamer binnen, de jongen wordt weggeduwd en ze trekken je op het midden van het bed. De ene man, zwaar behaard, roept iets tegen de andere man die blond behaard is op zijn borst, maar voor de rest kaal. Het is Russisch, Pools, iets in die hoek en voordat je het weet voel je een scherpe pijn door je anus en begint de zwaarbehaarde man te grommen. De andere man legt je hoofd over de rand van het bed en neukt je mond. En al die tijd loop je jezelf af te trekken, maar door de coke kom je niet klaar. Door de GHB evenmin. In plaats daarvan begin je weer te kokhalzen en restjes maagzuur druppelen langs je wang, langs je oren. Dan wordt je hand weggetrokken en begint de jongen je te pijpen, wat die vakkundig en snel doet. Met je andere hand druk je zijn hoofd naar beneden zodat je voelt hoe zijn mond eindigt in een leegte waar je je lul doorheen wil prikken. Je voelt hoe je lul harder wordt, hoe je keel beurs wordt geneukt en continu die paal in je reet die het bloed in je lul lijkt te pompen en langzaam verspreidt een meer van genot door je lichaam als een emmer die overstromt. Beide mannen halen hun lul uit je en komen gelijktijdig klaar, een regen van zaad valt op je neer en op dat moment kom jij klaar en alle ontlasting die zich heeft verzameld voor je kringspier spurt naar buiten, breiig, dik en plakkend. De volgende dag wordt je gevonden door een onbekende jongeman die loopt te schelden en tieren. “Mattie, mattie!” De vliegen veplaatsen zich opgewonden van jouw lichaam naar de opgedroogde stront die om je heen ligt. Het duurt even voordat je het meeste weer herinnert, maar daarna kreun je als een oude man die de gaten bemerkt die zich in je hoofd hebben geboord.