79.612 koffie zet apparaten heb ik ervoor in elkaar moeten schroeven, maar nu is het me toch eindelijk gelukt om mijn vakantie naar het zonnige Spanje te betalen. Het vakantie oord waar iedere puistenkop naar toe wil die voor het eerst zonder zijn ouders en met zijn vrienden op vakantie mag. We gingen met zijn vieren: twee meiden, waaronder ik en twee jongens. Je zou denken dat er voor ieder mens dus een neukdier was, maar helaas waren de jongens daar net iets te lelijk voor, dus dat feest ging niet door.

Een ander feest kwam aan op het vliegveld. Naai Me ( het andere meisje dat mee ging ) kwam aan gehuppeld met een heel pret pakket aan koffers. Volgens mij had ze voor elke lading make up een hele koffer nodig. En ik was weer zo aardig om een koffer van haar mee te nemen omdat haar bagage anders ver over het gemiddelde lag wat je mocht hebben. De make up zou ik straks in Spanje verkopen voor wat kratten bier, maar dat was ik niet van plan om aan haar plastic neus te hangen.

In het vliegtuig kreeg Wan Hopig ( één van de jongens ) na enkele minuten alweer de vlieg ziekte waardoor hij de hele reis zichzelf in de wc had opgesloten. Zijn ticket was dus ook vergooid geld geweest. Volgende keer zal ik vragen of ze ook tickets voor de wc verkopen, dan kunnen we van het geld dat we besparen nog wat kratten bier kopen. In Spanje aangekomen bleek dat Ben Kwijt ( de laatste persoon van het circus ) zijn koffer kwijt was. Het bleek dat zijn koffer per ongeluk in een vliegtuig naar Griekenland zat. De volgende dag zou hij de koffer weer kunnen ophalen bij “Gevonden voorwerpen”.

Een “voorwerp”. Ik had me altijd al af gevraagd wat dat te vroeg geboren kalf op wielen van hem nou was. Ik nam altijd gewoon aan dat het wel een kalf moest zijn, omdat hij is geboren in een boerderij.
Ons appartement was luxe waar je nog niet eens jij tegen kon zeggen. Ik voelde me al meteen als een sardientje, opgerold in blik met als saus mijn drie geweldige vrienden. Er werd gezegd dat we ook een zwembad erbij zouden hebben, maar het enige wat ik achter zag liggen was een sloot vol met eenden. “Hey daar hebben we de nieuwe buurtjes”. Waarachtig, ze konden ook nog praten.

Paniek! Naai Me was plotseling verdwenen. Een hele zoektocht opgezet en zelfs onze eenden waren zo vriendelijk om mee te zoeken. Na enkele uurtjes hadden we haar gevonden, samen met nog twee wasbordjes waar de geilheid vanaf droop. “Hey jongens, dit zijn Suck My Dick en Ganz Geil, twee glazenwassers”. Ik vroeg me af of het soms familie was gezien de namen. Ze waren zo aardig om meteen onze ramen een beurt te geven als kleine vriendendienst. Welke idioot heeft ooit de naam “vriendendienst” verzonnen? Degene die zoiets uitvoeren, verwachten altijd iets terug, dus de naam vrienden zouden ze beter kunnen veranderen in hypocriete heikneuters.

En Naai Me maakte het sprookje “sneeuwwitje en de zeven orgasmes” werkelijkheid en betaalde de vriendendienst terug door haar naam hoog te houden. De twee mannen verlieten ons huis weer met een arrogante glimlach op hun gezicht. Wan Hopig was het ook gelukt om iets vrouwelijks aan de haak te slaan. Maar helaas voor hem was het voor korte duur. Tja, hij heeft nooit veel verstand gehad van vrouwen. Na enkele minuten liet hij zijn broek al zakken en het arme vrouwelijk schaapje vertrok weer met een wit gezicht. Nu hangt Wan Hopig nog steeds boven de wc.

Hij wil maar niet geloven dat ze weg is en dat hij nu de wc eend probeert te neuken in plaats van haar. “Wan, neem dan een eend van hiernaast.” Hij kon er niet om lachen, want hij brabbelde iets van “Shit, het is onbeleefd om de buren te neuken”. Vervolgens hoorde ik de wc doorspoelen. Ik kon mijzelf niet beheersen en als kersenpit op de taart riep ik hem nog achterna: “en, is de wc klaargekomen?”.
Naai Me hoorde toevallig alles en beschuldigde me van seksisme. “Naai, dat moet jij nodig zeggen, jij laat je neuken door elke lul wat nog niet impotent is”. Met een beteuterd gezicht sloot ze zich op in haar kamer.

Ben kon ik ook al nergens vinden. Waarschijnlijk had hij ook zijn achternaam hoog gehouden en was hij nu inmiddels zichzelf kwijtgeraakt. Misschien dat we nu zijn kamer kunnen verhuren. Met het geld wat we daaraan verdienen kunnen we misschien…nog wat kratten bier kopen. Bier! Nu ik het toch daarover heb. Ik heb nog geen druppel ervan gehad dus logischerwijs wierp ik mij in de handen van een alleraardigste barman in het centrum waar alle kuddes hormoongevulde alcoholisten zich hadden gevestigd. Al snel drong het tot me door dat ik echt in Spanje was, want binnen korte tijd sprong er een droge lama op me af die me wilde bespugen met zijn speeksel: “ken ik jou niet ergens van?”

Ik maakte hem wijs dat ik hem nog kende van vorig jaar, toen ik aan zijn huis kwam om hem te vertellen over God en meteen was hij gevlogen. Jehova smoes, succes gegarandeerd. Na een tijdje bood iemand me een drankje aan. Gratis drank! Dat is onmogelijk af te slaan dus na enkele seconden was mijn glas helemaal leeg, net zoals mijn hoofd. Na een paar minuten begon alles te tapdansen voor mijn ogen en had iedereen zwarte vlekken om zich heen, alsof ik midden in een gecensureerde, stomme film zat. Mijn benen begonnen als rubber aan te voelen. Godverdomme, die klootzak had wat in dat drankje gedaan! En toen viel ik om.

Toen ik weer mijn ogen opende keken er drie paar ogen op mij neer met vreemde lichamen. Aliens?
– Hey Shit, ben je wakker?
– Naai me, je ziet toch dat ze wakker is, haar ogen zijn open
– Misschien slaapwandelt ze?
– Ze heeft al urenlang geslapen onder haar werktijd, dus ik mag hopen dat ze nu wel wakker is. Shit, kom van je luie reet. Een los gekomen schroef tegen je harses en meteen uren buiten westen, wat ben je toch een mietje!

En toen herkende ik die bolle kop van mijn baas. Misschien dat ik een bord tegen zijn lege hoofd kan timmeren met “te koop” erop. Van het geld kunnen we misschien nog wat kratten…


16 reacties

Mosje · 20 juli 2005 op 17:15

Wan Hopig. De voornaam klinkt ietwat Chinees. Is het soms een broer van Fuck Yu?

😛

bert · 20 juli 2005 op 17:38

Shit, dat ik dit ook nog mag meemaken van jou!!!!

Ik wilde het in vieren lezen maar ik heb het al uit. De kringen staan in mijn burostoel. Ik ben toe aan mijn nachtcreme.
Voorlopig geen bier meer. Volgens mij heb ik vandaag veel teveel gezopen.

What the fuck is this????

Raindog · 20 juli 2005 op 18:01

Erg saai maar met leuke clou. Ook was de uitleg van het principe van de vriendendienst leuk maar 1076 woorden is simpelweg teveel. Aangezien dat je inmiddels al meer dan eens is verteld, heb ik geen illusies over of je je daar wat van zult aantrekken.

archangel · 20 juli 2005 op 18:31

[quote]Ons appartement was luxe waar je nog niet eens jij tegen kon zeggen. Ik voelde me al meteen als een sardientje, opgerold in blik met als saus mijn drie geweldige vrienden.[/quote]
[quote]En Naai Me maakte het sprookje “sneeuwwitje en de zeven orgasmes” werkelijkheid en betaalde de vriendendienst terug door haar naam hoog te houden.[/quote]
[quote]Ik maakte hem wijs dat ik hem nog kende van vorig jaar, toen ik aan zijn huis kwam om hem te vertellen over God en meteen was hij gevlogen. Jehova smoes, succes gegarandeerd.[/quote]

Geweldig! 😀 😀 😀

(En ik vind dat de ‘regels’ voor de woordscore van een verhaal best wat opgerekt mogen worden :-))

Kees Schilder · 20 juli 2005 op 18:37

Nee Mozje.Het is de broer van Ching Boem, die Chinese drummer.
Geweldig Shit.

Troy · 20 juli 2005 op 18:44

Geweldig stuk. Heerlijke humor (tja, je houdt er van of je haat het, waarschijnlijk is er geen middenweg…;-)). In ieder geval ondanks de lengte weer in een ruk uitgelezen. Schrijf een boek en ik koop em.

Grt Troy

Stanislaus · 20 juli 2005 op 19:37

Inderdaad, mensen kunnen zich vervelen met je columns, zelfs als ze nog maar kort meedoen aan columnX.
Na ca. 300 woorden maar gauw uitgelogd, sorry.

pepe · 20 juli 2005 op 22:06

Hihi, erg genoten van dit lange stuk tekst.

melady · 20 juli 2005 op 23:41

Je hebt erg leuke woordspelingen in je column verwerkt, lachen!
Maar.

Inhoudelijk over deze column:
Ten eerste de lengte: te lang.(niet de piemels:-D )

Grammaticaal veel foutjes, bv:

[quote]toen ik aan zijn huis kwam [/quote]

Het taalgebruik vind ik een beetje ‘overdone’
In bijna elke zin komt een seksgerelateerd woord voor.
Waarom?
Het maakt de column niet leuker.
Of moet ik zeggen ‘(mieren)neuker?’

Li · 21 juli 2005 op 01:15

Ik vind de titel en de intro meer dan geweldig 😀

KawaSutra · 21 juli 2005 op 03:34

Ik onderschrijf Li en Archangel maar het mag wel wat bondiger.

WritersBlocq · 21 juli 2005 op 09:29

Het is geen column, maar een verhaal, die rubriek had je ook zelf gekozen. Ik vond het wel aardig, hoewel je hier en daar te vaak en te veel grappig wilt zijn.

klungel · 21 juli 2005 op 09:44

Ik vind um leuk 🙂

Shitonya · 21 juli 2005 op 12:26

Het moet een verhaal voorstellen Bert, het kwam niet door de drank 😉

Raindog: dit is een verhaal en geen column. Dus voor een verhaal mag best wat meer woorden gebruikt woorden. Als je mijn vorige columns hebt gelezen zul je vast ook wel opmerken dat ik niet altijd over het maximum aantal woorden kom. Dat valt reuze mee.

Melady: seksueel getint…dat heb je goed gezien. “seks sells” en wordt ook meer gelezen. Die gedachte speelt af en toe te vaak in mijn hoofd, maar seks grappig liggen ook het meest voor de hand. Dus misschien was het gemakzucht.

Writersblocq: Tja, wat is “te vaak”, voor iedereen ligt dat anders. Ik probeerde ook iets meer in de “scary movie” humor te schrijven, daar zou het ook aan kunnen liggen.

Verder enorm bedankt voor alle reacties 🙂

KingArthur · 21 juli 2005 op 13:04

Waar het hart vol van is…
Ik heb absoluut geen moeite met de lengte van dit verhaal. Er zitten zat leuk gevonden zinnen in die het lezen waard zijn. Toch moet ik zeggen dat ik het hier en daar inderdaad ‘overdone’ vind. Intro en clou zijn leuk.

Raindog · 22 juli 2005 op 00:24

Shit, Outsider, nee shit, Shit!
Je hebt best wel een beetje gelijk. Voor een verhaal mogen best andere criteria gelden.

En dan nu het verborgen item in de agenda:
Jij kunt vaak erg pittig of ongebruikelijk zijn in je reacties naar anderen. Vaak moet ik daar om lachen hoewel ik toch wel eens constateer dat anderen daar wel eens een beetje vreemder tegenaan kijken. Geniepig als ik ben vroeg ik me zomaar af hoe je zelf eigenlijk met iets pittigere of ongebruikelijkere kritieken om zou gaan. Gelet op de serieuze manier waarop je met mijn reactie omgaat – wat me als ik eerlijk ben niet eens verbaast – hoop ik nog veel ongebruikelijks van jou te lezen. En zoals je natuurlijk weet is dat ‘absoluut niet cynisch bedoeld !’

😉

Geef een reactie

Avatar plaatshouder