‘Goedemiddag, u spreekt met Maarten.’
[i]‘Dag, Evelien. Wat kan ik voor je doen?’[/i]
‘Er stond een advertentie in de lokale krant over een te koop staande Volkswagen Golf met dit telefoonnummer erbij.’
[i]‘Oh, dat klopt, maar dan moet je mijn man hebben.’[/i]
… ‘Okay, is die dan misschien thuis?’
[i]‘Ja hoor.’[/i]
‘Zou ik die dan misschien even aan de telefoon mogen?’
[i]‘Maar natuurlijk, ik loop er even naartoe. Want weet je, mijn man is vrij druk en als ik hem nu roep, komt hij waarschijnlijk niet.'[/i]
‘Oh, dat is prima.’
[i]‘Ja, hij houdt erg van puzzelen. Je zou er versteld van staan hoe veel hij puzzelt op een dag. Vaak tot ’s avonds laat toe, dus dan weet je het wel.'[/i]
…
[i]‘Ben je er nog?’[/i]
‘Uh… ja, natuurlijk.’
[i]‘Ja, want moet je zien, als je een hele dag je concentratie nodig hebt voor één ding, dan kun je ’s avonds je concentratie niet meer ergens anders voor gebruiken. Zodoende is onze puzzel nooit helemaal compleet, als je begrijpt wat ik bedoel. Haha. Maar goed, je moet wat in het leven. Zo is het toch? Soms hoor je weleens van die verhalen van mannen die dan vreemdgaan of zich aan kleine kinderen vergrijpen, maar dat zou onze Willem nooit doen, hoor. Nee, daar hoef ik me geen zorgen over te maken. En zeg nou zelf, dan kun je toch beter een man hebben die de hele dag puzzelt dan een man die zijn vrouw de hele dag loopt te bedonderen. Zo is het toch?'[/i]
‘Gelijk heeft u, maar duurt het nog lang voordat ik uw…’
[i]”…Nou, ik weet niet of het nog lang duurt. Het bevalt me natuurlijk niets dat hij geen aandacht meer voor mij overheeft. Ik heb al tegen onze Roy gezegd: ‘Als dit nog lang doorgaat, dan kun je er van op aan dat ik er een keer vandoor ben.’ Nou, dan ziet hij me dus nooit meer terug. Maar ja, als er nou eens een leuke vent in mijn leve…”[/i]
‘…Mevrouw, ik zou graag uw…’
[i]‘…Nee, dan meen je niet! Stiekem had ik dat al gehoopt, maar dat je het nu al zonder mij ooit gezien te hebben zo durft te zeggen, dat is echt lef! Weet je wat, ik ga het hem meteen zeggen! Je zult er geen spijt van krijgen’[/i]
[i]‘Willem…!!!’[/i]
‘Mevrouw, u begrijpt me verkeerd!! Wacht!!…’
[i]‘Vieze vuile klootzak, ik ga bij je vandaan! Ik heb een ander en die heb ik nu aan de telefoon. Ik ga bij hem intrekken en mijn advocaat zorgt wel voor de scheidingsformulieren en al dat gedoe! Oh, en denk maar niet dat je er goedkoop van afkomt! Ik kleed je voor de laatste keer uit, maar dan wel financieel. Desnoods laat ik het lasapparaat bij je wegnemen!’[/i]
[u]‘Wat!?! Ik weet dat ik soms weinig tijd heb, maar je weet ook dat dat komt doordat ik auto’s aan elkaar las om geld te verdienen! We hebben weinig geld en ik ben afgekeurd, maar aangezien jij zo nodig van die dure kleding moet kopen, moet ik toch wat!?! En trouwens, wie is die klootzak waar je mee vreemdgaat. Hoe heet ie? Zeker een neger. Je houdt toch zo van negers? Kijken of ik wat van hem kan solderen! Geef hier die telefoon!!’[/u]
‘Meneer, het is allemaal een grote vergissing!’
[u]‘Een vergissing. Dus mijn vrouw verlaat me door een vergissing? Is dat alles wat je te zeggen hebt, vriend?! Dat toontje bevalt me helemaal niet. Hoelang heb je al met haar? Maanden, jaren? Al kinderen? En dan ook nog het lef om nummerweergave aan te laten staan! Vies vuil ventje, ik zie jou zo…!’[/u]
‘Meneer, ik kan het allemaa…’
Tuut-tuut-tuut-tuut
[i]‘Wakker worden’[/i]
‘Waar ben ik… en wie ben jij?’
[i]‘Je bent in het ziekenhuis beland door een hersenschudding en daarna viel je in coma, mijn man was een beetje agressief tegen je. Hij kan soms zo boos worden. Maar hij bedoelde het niet verkeerd hoor. Ik ben het, Evelien, weet je nog? We hadden twee maanden geleden een telefoongesprek. Willem en ik zijn alleen niet gescheiden, de planning is iets anders gelopen. Het is echt een schat, weet je. Maar jij zult ook nog wel ooit een vrouw vinden, hoor. Niet getreurd dat ik bezet ben, het komt vast allemaal wel goed met je!'[/i]
‘Maar het was ook helemaal niet mijn bedoeling om…’
[i]‘…Nee, dat weet ik. Het was ook niet je bedoeling om mijn man zo te beledigen, maar dat doet er nu niet toe. Het is allemaal gebeurd en we kunnen er niets meer aan veranderen. Oh, maar is het al zo laat. Ik moet maar weer eens gaan. We hebben trouwens de Volkswagen Golf weggedaan. Hij was door tweeën gebroken toen mijn man ermee op weg was naar jou, niet goed gelast, zei ie. Overigens hebben we nu wel een hele mooie Ford Focus in de aanbieding. Je belt maar een keer op. Ik hoor het wel! Doeg!’[/i]
[b]Moraal van het verhaal: bel nooit met nummerweergave aan![/b]
6 reacties
SIMBA · 2 augustus 2010 op 11:34
:hammer:
arta · 2 augustus 2010 op 12:05
😆
*Ik zet em gelijk uit*
Leuke column!
DACS1973 · 2 augustus 2010 op 12:05
Deze Maarten had zeker het nummer van de plaatselijke TBS-instelling gedraaid?
Zelfs in een komisch verhaal moeten de dialogen en de verhaalwendingen een zekere mate van geloofwaardigheid en logica hebben. Daar ontbreekt het hier net iets te veel aan…
Je gebruikt cursief en onderstreept om de verschillende verhaalfiguren te onderscheiden. Een creatieve vondst, maar het maakt het lezen van de tekst erg lastig.
LouisP · 2 augustus 2010 op 12:17
hey Maurick,
over dit stuk is nagedacht. En ik moest dat bij het lezen ook doe.
Hoe kom je erop? Wel grappig!
groet,
Louis
Mien · 5 augustus 2010 op 01:05
Erg leuk en goed geschreven, tot de moraal.
Daarmee devalueer je de column onterecht tot oer Nederlands. Was niet nodig geweest.
Mien
maurick · 7 augustus 2010 op 23:52
Bedankt voor de reacties, altijd leuk om te lezen na de vakantie!