Vanavond zat ik zeer gezellig te eten bij mijn favoriete cateringbedrijfje, maar het smaakte me toch niet zo goed als anders. Hoe dat komt? Ik had net gehoord dat er een reality-soap komt over het naderende einde van BZN. Die wetenschap bleek fataal voor mijn anders zo prima eetlust. In Volendam en omstreken heeft men een paar decennia geleden meer dan uitstekende muziek gemaakt. Velen vinden die nu wellicht gedateerd, maar ik vind de meeste nummers van bij voorbeeld The Cats prachtig en tijdloos. Lang geleden maakte een stelletje andere Volendammers ook heel behoorlijke muziek. Tamelijk aan de stevige kant. Nummers als Love Me Like a Lion waren best te pruimen. BZN. Helaas besloot de band dat het anders moest. Lulliger. Truttiger. Langs de Volendamse haven zwierf al geruime tijd een meisje doelloos rond. Annie Schilder. Een soort ideale, want doodsaaie, schoondochter. De perfecte belichaming van de nieuwe richting die de band insloeg. Elpees vol flauwekul werden opgenomen, de liedjes meestal in steenkolenfrans. Regelmatig een uitstapje naar plekken als Egypte en Corsica, zodat de bijbehorende filmpjes konden worden opgenomen in een zo lullig mogelijke omgeving. Maar het vloog allemaal als warme broodjes over de toonbank. Het volk krijgt niet alleen de regering, maar ook de hitparade die het verdient… Maar goed, die onzin houdt niemand lang vol. Annie dus ook niet. Ze verliet de band, en heeft jarenlang bijgeklust als boegbeeld van afslankpillen waarvan ik steeds denk dat je er ook mee kan opbellen. Vodafone Slank ofzoiets. Exit Annie.

Ene Carola werd de nieuwe zangeres. Net zo lullig, maar dan bruin in plaats van blond. En BZN rotzooide door met waardeloze onzin, tot grote vreugde van de gemiddelde metselaar, schoonmaakster, boekhouder, keukenhulp en beroepswerkloze. Maar ze zijn eindelijk verstandig geworden. Ze gaan uit elkaar.

BZN uit elkaar. “Mooi,” dacht ik, “volgende week nog een afscheidsconcert, de jongens van het geluid een extra grote fles champagne, Kleenex sponsort de gratis tissues voor het huilende publiek, exclusief interview in de Privé, en klaar is Kees.” Maar nee hoor. Er komt een afscheidstournee. Afscheidstournee is een ander woord voor uitstel van executie… Hou nou toch op met die onzin!

En het wordt nog erger. Aan tafel hoorde ik vanavond dat er een reality-soap komt over het einde van de band die terecht geen naam mocht hebben. Een reality-soap! En door wie wordt die soap uitgezonden? Door de Treurige Rotzooi Omroep Stichting (TROS)! Ik verslikte me van schrik, de pasta zit nu tegen het plafond. Wat een leed. Kent u Lucille Werner? Dat is die mevrouw die ooit tegen de Playboy zei dat ze zo trots is op haar ballen. Die Lucille blijven ze op verzoek van ons voltallige rariteitenkabinet ook uitzenden bij de TROS. Met ballen en al. Ook zo mooi: een cameraploeg, randdebielen en C-artiesten worden opgesloten op een boot die de Rijn op en neer vaart. En dat zenden ze dan ook uit. Zeeziek met Wolter Kroes, schommelen met Imca Marina, meedeinen met Mariane Weber. En nou ook nog die reality-soap over BZN’s afscheidstournee.

En kent u Karel van Doodewaard? Hij is het opperhoofd van de TROS, en ligt onder vuur wegens financieel gedoe. Eerst iets met veel te dure dienstreizen met zijn familie naar veel te dure hotels in veel te verre landen, en nu iets met BV’s. Volgens Karel heeft het Commissariaat voor de Media geen bezwaar. Dat heeft hij dus ook aan alle betrokkenen laten weten. Wat Karel niet vertelde, is dat het Commissariaat helemaal van niets wist, en een correctie van dit bericht had geëist. Goed zo, Karel, gewoon doorliegen! Alle ogen zijn dus op hem gericht. Maar houdt er bij de TROS eigenlijk wel iemand in de gaten wat ze voor troep uitzenden?


DriekOplopers

Driek Oplopers is het pseudoniem van veelschrijver Rikus Spithorst. Rikus is actief als voorzitter en woordvoerder van de Maatschappij Voor Beter OV en is hoofdredacteur bij stevigestukkies.nl

7 reacties

Estrella · 2 november 2006 op 21:00

BZN doet me niet zoveel eigenlijk…
Hm, correctie, helemaal niets. 😉
The Cats daarentegen weer wel, al is het alleen maar uit sentimenteel oogpunt, mijn vader vond ze geweldig.
En zo valt ook de TROS onder jeugdsentiment. Vroegâh…
Daar is inderdaad nog weinig van over. Elke omroep wil zijn graantje meepikken in de comerciële bussiness. Reality soaps, brrr….. 🙁

Li · 2 november 2006 op 22:31

Driek ik ga weer zeuren hoor. Mag dat, of krijg ik dan de ballen van Lucille naar mijn hoofd.:-D
De boodschap is uitstekend en de tekst lekker leesbaar maar de column is niet in balans. Driekwart gaat uistluitend over BZN en op het laatst prop je er toch weer twee andere personen bij.:-o

Li

DriekOplopers · 2 november 2006 op 22:41

@ Li: Jouw zeuren is geen zeuren. Goedbedoelde opmerkingen van bekwame en gewaardeerde mede-columnisten zijn altijd welkom, want leerzaam.

En de ballen van Lucille zitten aan één kant vast. Lastig gooien dus…

Groeten,

Driek

arta · 3 november 2006 op 08:27

Ik vond je column weer erg goed, met enorm leuke vondsten!
Nog even een balletje opgooien over de draai van het onderwerp: zelf vond ik dit absoluut niet storend!
🙂

SIMBA · 3 november 2006 op 08:34

[color=00CC00]Ik vind het een leuke column, ik kan me er ook helemaal in vinden. Maar weet je Driek….je HOEFT niet te kijken 🙂 er zit gewoon een uit-knop de televisie :-D[/color]

pally · 3 november 2006 op 10:53

The Cats waren geweldig. De brave kerstmistoon van BZN heeft me nooit zo gelegen.
Goeie moppercolumn, Dries.

Het enige wat me stoorde was drie keer het woord ‘lullig’ vrij dicht achter elkaar.

Eddy Kielema · 3 november 2006 op 12:17

Ik stel voor om een geluidsdichte kooi om Volendam en Brabant te bouwen, zodat we de ellende van Josti-band figuren als Jantje Smit en Fransje Bauer nooit meer hoeven te horen! Die lui zijn toch een belediging voor de mensheid?

Geef een reactie

Avatar plaatshouder