Het was de dag van “Christopher Street Day”, de Berlijnse variant van de Gay Pride en de stad was extreem vol. Deze middag zou de grote optocht zijn. Old friend P. en ik hadden geen zin om ons te gaan vergapen aan passerende extremiteiten en besloten daarom een bezoek te brengen aan de Fernsehturm. We hadden gehoord dat er vanaf dit markante punt een prachtig uitzicht over de stad was.
“Overdaad schaadt” geldt voor veel dingen. En zo aan het begin van het nieuwe jaar hebben velen van ons allerlei voornemens om te gaan minderen met eten, roken, drinken enzovoorts. Dat zijn zaken die je zelf in de hand hebt. Maar niet alles wat je zou willen minderen kun je zelf regelen.
Ik had mij voorgenomen om de mij met de kerstdagen bezoekende familie te voorzien van een uitgebreide maaltijd. Geen straf, want koken vind ik een leuke bezigheid. Gevolg was wel dat er flink wat boodschappen gedaan moesten worden. Sowieso al niet mijn favoriete tijdverdrijf, maar ieder jaar weer lijk ik niet in staat om het juiste moment en de juiste locatie te kiezen om kerstproviand in te slaan.
De illusie de baas te zijn heb ik al jaren niet meer. Met drie dames in huis kom ik in ons familiale kastenstelsel niet verder dan de vierde en laagste kaste. Jarenlang had ik noodgedwongen vrede met mijn status. Een tijdje geleden is er na een zoveelste familieberaad een besluit gevallen: we zouden een kat nemen. Er gloorde hoop, dit bood mij de kans om op te klimmen in de gezinsrangorde.
