Gerrit kon goed leren. Behaalde de nodige diploma’s en kon daarna ook zo aan de slag.
Hij trouwde op jonge leeftijd, een ‘moetje’. Maar dat huwelijk liep uiteindelijk stuk. En vanaf dat moment wilde het allemaal niet meer zo met Gerrit.
Ochtend. Verbaasd en geïrriteerd kijk ik naar het getal op de elektronische weegschaal.
Al drie dagen hetzelfde. Ondanks zwarte koffie, superdunne crackers en 20+ kaas.
Kruiswoordpuzzel. Drie sterren. Vijf horizontaal. Ik tel het aantal witte hokjes. Kan er niet opkomen.
Even voorstellen: Patty Wijk-Bewoner. Mensen vragen wel eens hoe ik aan die naam kom.
Twintig jaar waren mijn man ik de gelukkigste mensen op aarde. Maar toen kwam de dag dat we elkaar ontmoetten !
Net een scheiding achter de rug; bedrijf naar de klote. Op zich al genoeg ellende om een boek over te schrijven. En dan staat daar mijn dochtertje met een vriendinnetje. Omdat het wel erg zielig is, zo alleen in een groot huis. En ze heben daarover nagedacht en besloten dat een kat wel aardig gezelschap is dan. Uit het meegenomen mandje begrijp ik dat ze ook maar vast tot de aanschaf zijn overgegaan.
Wel eens ’s ochtends te laat achter de gebreide broek van je vriend of vriendin vandaan gekropen ?
Dan behoor je tot de weinigen die de wekker niet zo’n 20 minuten vooruitzetten. En bij het eerste getoeter een hengst op de breed uitgevallen snooz-knop geven. Na een paar minuten herhaalt het ritueel zich weer. Dit duurt al met al zo’n goed kwartier, waarna je toch maar uit bed kruipt en dan beseft dat je ook het gewone uit-knopje wel had kunnen gebruiken. En dat gebeurt dagin, daguit, Maand na maand.
