Quinn

Vertalen, muziek, concerten, vrienden, reizen, schrijven. En koffie.

Nooit meer

De zon stond steeds lager aan de hemel. Pas toen ze de natte snoet van de hond tegen haar hand voelde, schrok ze even op uit haar overpeinzingen. Ze nam nog een flinke teug uit het glas en liet de zoete alcohol haar van binnenuit verwarmen. Haar blik vestigde zich weer op een onbestemd punt aan de horizon. De arm met het glas leunde op het raamkozijn, terwijl ze met haar andere hand afwezig tussen de oren van haar labrador kriebelde. Door de drank merkte ze niet dat het snel afkoelde, nu de zon bijna achter de huizen verdween.

Door Quinn, geleden

Patience

In Chili sta je overal in de rij. Bij de bakker, de supermarkt, de bus, de metro en vooral bij de bank. Al bij binnenkomst is het me duidelijk: dit is een rij van een vol uur. Maar net als alle anderen sluit ik gelaten achteraan. De rekeningen moeten tenslotte betaald worden en internetbankieren is hier voor de meesten vooralsnog een utopie. Dus spendeer ik regelmatig een uurtje in dezelfde rij – voor het storten van de huur en het betalen van achtereenvolgens de elektriciteitsrekening, de gasrekening en de telefoonrekening.

Door Quinn, geleden

Ritme van de regen

In Nederland regent het vaak genoeg, maar dat is niet erg als je lekker warm en knus met je familie binnen zit. In de winter in Santiago zijn warm en knus vaak ver te zoeken. En voor de eerste keer maak ik er echte regen mee. Ze zeggen dat het hier gedurende een week per jaar aan één stuk door regent. Nou, dan moet dat deze week zijn.

Door Quinn, geleden

Straatleven

Santiago is een heleboel. Het is arm en rijk, achtergesteld en modern. In een stad als deze kun je beide kanten op argumenteren. Tweeëndertig wijken zijn eigenlijk tweeëndertig ministeden die soms werelden uit elkaar liggen. Toch loop ik op zondag vaak dezelfde route door het centrum. Want er is niets wat deze stad zo mooi samenvat als je ogen de kost geven tijdens een wandeling, beginnend bij de kerk, door de winkelstraat en via de andere straat weer terug naar het plein.

Door Quinn, geleden

Skatepark

Eigenlijk is het niet meer dan een grote betonnen bak met rond oplopende randen. Soms vormen verkeersafzettingen of metalen kistjes er een hindernis in de ruimte. In het skatepark verzamelen zich op gezette tijden grote aantallen tieners, pubers en jongvolwassenen. De meesten met een skateboard, sommigen met een BMX-crossfiets of slechts met wat vrienden en een fles drank. Maar allemaal met dezelfde jeugdig onbezorgde en bewust onverschillige blik. Kijk mij eens. Ik ben hier en ik doe mijn trucjes. Als ze lukken ben ik supercool. En als ze mislukken heb je me niet zien vallen.

Door Quinn, geleden