In mijn glorietijd waarbij vriendinnen in allerlei soorten en maten in rijen voor mijn deur stonden kwam het wel eens voor dat er een ontbijtje werd genuttigd in bed, meestal een beboterd sneetje (zie dit niet dubbelzinnig) met een eitje maar soms werd er een beschuitje geoffreerd en daar wil ik het nu eens hebben, over dat beschuitje. Eten in bed is zo wie zo al iets waar ik van nature weerstand tegen heb, dat doe je aan tafel want in bed doe je weer andere dingen; je slaapt er bijvoorbeeld in en sommige mensen worden er ook weer in wakker.
In mijn eerste huwelijk vond ex-1 het leuk om op zondagochtend met een koppie thee en een bord met een beboterd sneetje met jam weer het bed te kiezen.
De hele zaak stond weliswaar op een dienblad en met haar kussen rechtop zat ze dan te genieten van de ochtendzon en haar ontbijtje, totdat ik wakker werd.
Natuurlijk draaide ik mij iets te wild om en rekte mij uit waarbij ik, zonder het te beseffen, een lel tegen het dienblad gaf dat vervolgens kantelde en het resterende aanwezige ontbijt op het laken deed belanden.
Ik zal je de dialoog besparen die hieruit voortkwam.
De volgende nacht begaven wij ons wederom ter rustte en lagen op enkele achtergebleven hard geworden kruimels die als schuurpapier werkte waardoor ik ze weer op me donder kreeg omdat ik mij vanmorgen als een hufter had gedragen.
Als ik deze zin terug lees dan bespeur ik vrouwenlogica en daar heb ik nooit tegenop gekund.
In die tijd pleegde ik nog wel eens na te denken en vond het nodig om ex-1 te verrassen met een ontbijtje op bed.
Ik ging in de sluipstand naar de keuken om een sneetje met roomboter besmeuren en een paar eitjes net hard genoeg te koken want dat had ik in die tijd wel geleerd, meer uit eigenbelang.
Vol trots liep ik met het beladen dienblad terug naar de slaapkamer en ging op het bed zitten naast mijn toenmalige vrouw met het dienblad op mijn knieën.
Ze sliep nog.
Ik begon zachtjes haar naam te roepen en zag haar bewegen ten teken dat ze langzaam wakker werd.
Ze draaide zich ineens om en gaf daarbij een lel tegen het dienblad dat prompt omkieperde en de inhoud in bed deed belanden.
Verbaast keek ze mij aan en vroeg: wat ben jij aan het doen?
Nahhhh zei ik, het leek mij wel een aardige geste om op deze zonnige zondagochtend een ontbijtje voor je te maken nadat ik vorige keer het dienblad uit jou handen stootte.
“Droplul, dan zet je toch eerst dat blad neer en daarna maak je mij pas wakker, OEN!”
“Nou leg weer die hele zooi in bed en kan “ik” alles weer verschonen.”
Ze smeet het dek van zich af en ging als een Neanderthaler tekeer om het bed af te halen, mij naast het nachtkastje achterlatend en ondertussen schimpend dat het allemaal mijn schuld is.
Nee, geen dankjewel ofzo, maar wel weer die vrouwenlogica die ik hier terug lees die ontaarde in dat ze mij hoe dan ook betichtte van onnadenkend handelen.
Daarna komt dan een periode dat je als man verweten wordt nooit iets te doen.
Ik moet dit eigenlijk iets objectiever weergeven.
Laatst was er weer iemand die best een beschuitje met mij wilde eten.
Vroegtijdig gaf ik beleefd aan dat ze die teringbeschuitjes maar bij haar eigen thuis moest opvreten en beslist niet in mijn bed!
Vond ze raar.
Ik bedoel, je moet toch even wat lijnen uitzetten als er een nieuwe vlam opdoemt, nietwaar?
En het gekke is dat hoe meer ik ze afblaf hoe kleffer ze dichterbij komen.
Vrouwen en beschuitjes, los van elkaar vind ik ze vreselijk lekker maar alsjeblieft niet samen en zeker niet in bed!
Prlwytskovsky.

Categorieën: Verhalen

4 reacties

Chantal · 9 mei 2006 op 12:04

Met jou zou ik weleens een beschuitje willen eten 😛 😛

Leuke column!

Mosje · 10 mei 2006 op 13:45

Als je nog eens met de slagersvrouw in bed belandt: eet dan geen beschuitje, maar een stukje worst, dat kruimelt minder.

Li · 10 mei 2006 op 22:05

[quote]Vrouwen en beschuitjes, los van elkaar vind ik ze vreselijk lekker maar alsjeblieft niet samen en zeker niet in bed![/quote]

Leuke uitsmijter!

Li

Troy · 11 mei 2006 op 22:35

Leuke column! Mag ik je wel verzoeken om wat meer alinea’s? Leest beter weg namelijk.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder