Mijn eerste nacht op het sterrenschip.

Gisteravond ben ik vroeg naar ‘bed’ gegaan, de indrukken van het schip waarop ik me sinds die ochtend bevond en de urenlange kennismakingsrondleiding hadden me vermoeid. Vlak voordat ik me naar mijn overnachtingcapsule begaf ben ik nog even een kijkje gaan nemen op het ontspanningsdek.

God van de bergen

In een rode personenauto, gehuurd op het vliegveld, nam ik de zoveelste bocht. Het was mijn eerste kennismaking met dit ruige Latijns Amerikaanse land. Ik wou vandaag meteen naar het stadje verderop, om de winnares van de Latijns-Amerikaanse Literatuurprijs te interviewen, maar ik begon me af te vragen of het allemaal wel in één dag zou lukken.

Ontvoerd door Aliens!!!

Laatst keek ik weer naar discovery en was het weer raak. De verhalen over ufo’s en rare wezens met ovale hoofden en grote ogen vliegen je om de oren (of voelsprieten). Tegenwoordig hoef je alleen maar te roepen dat er aliens aan je gesleuteld hebben en je bent een bekende Nederlander. In deze tijd van onbenullige soaps zijn er toch al zoveel bekende Nederlanders. Ik word persoonlijk een beetje ziek van mensen die er alles aan doen om aandacht op te zoeken.

Straatbeeld na vieren

De natuur roept haar. Ze weet wel beter maar moet en zal de natuur zijn gang laten gaan, wat moet je anders als rijpe vrouw?!. Een kwart stukje Maan schijnt treurig tussen twee gebouwen door op de glimmende straat. Van veraf lijkt dit de weg zoals besproken in dat sprookje “ follow the yellow brick road” hoort ze in haar achterhoofd. Het was nog geen 5 uur geleden dat ze een soort gelijk sprookje voor had gelezen aan haar zoontje voor ze vertrokken was.