Terugblikken mag ik niet, noch te ver vooruit kijken. Zinloos, wordt geopperd. Dus zorgeloos en argeloos? Ik moet leven in het nu is het credo, dus ik schrijf expres in de tegenwoordige tijd. Achteruit kijken heeft geen zin en al te ver vooruit eveneens niet. Ik weet toch niet wat Lees meer…
Kun je de blauwdruk of printplaat van de ervaringen in je leven nog veranderen? In hoeverre is het mogelijk om een diep intrinsiek verlangen naar het herstel van eerdere ‘beschadigingen’ om te buigen naar bouwstenen die je vooruit helpen in plaats van afbreken? Ik heb het over de liefde maar Lees meer…
Dat uitroepteken heb ik er maar bij verzonnen, het leek me zo toepasselijk bij zo’n kreet. Het betekent zoiets als ‘hallo’ of doet denken aan een verbastering van ‘how do you do’. In elk geval iets wat over komt als een amicale, een beetje Australische, Flying Doctors-achtige in de bush Lees meer…
Ik geef het toe en kan er niet meer omheen, hoe hard ik ook mijn best doe. Er zit een gigantische bouwvakker in mij. Inclusief bilnaad die boven de broek puilt, liefst een shaggie in de mondhoek en een biertje binnen bereik – boerend na de eerste gulzige slokken. ‘De Lees meer…
Vandaag is zo’n dag dat ik worstel met existentiële vragen. Ik vraag mij af of mijn leven zinvol is. Leef ik wel het leven dat ik wil? Ben ik wie ik écht ben. Twijfels rijzen of de ‘dingen’ die ik doe eigen keus zijn of door omstandigheden zijn ontstaan – Lees meer…
