Onvergetelijk is de scène in de film ‘[url=http://www.lost-in-translation.com]Lost in translation[/url]’ waarin Bill Murray in een desolate Japanse karaokebar ‘[url=http://www.lowagie.com/film/titel.php?id=646]More than this[/url]’ van [url=www.roxymusic.co.uk]Roxy Music[/url] zingt. Als er een artiest is van wie bijna wekelijks een nieuw verzamelalbum verschijnt, dan is het wel [url=http://www.bryanferry.com]Bryan Ferry[/url] + Roxy Music. En op elk album ontbreekt wel een cruciaal nummer. Een paar maanden geleden kwam ‘[url=http://www.allmusic.com/cg/amg.dll?p=amg&sql=10:gq60tr4yklox]The platinum collection[/url]’ uit en een wonder is geschied: hierop kan ik nauwelijks omissies ontdekken. Eén van de mooiste songs op het sublieme driedubbel album (voor een zacht prijsje) vind ik ‘Dance away’ (’79) dat oorspronkelijk op ‘Manifesto’ staat. Nadat zijn solocarrière is vastgelopen, roept Ferry zijn mannen met wie hij in het begin van het decennium Roxy Music was begonnen, weer bij elkaar voor een nieuw album. Het centrale thema was liefdesverdriet. Ferry had jarenlang een relatie met topmodel Jerry Hall. Zij was onder meer te zien in de clip van Ferry’s hit ‘Let’s stick together’. In ‘78 neem Bryan haar mee naar een Rolling Stones concert. Na afloop stelt hij haar voor aan Mick Jagger en dat had ‘ie nou niet moeten doen. Toen Ferry op wereldtournee ging en maandenlang van huis was, kreeg Jerry al vrij snel een telefoontje van Mick. Niet om te vragen hoe het met Bryan ging, maar om haar mee uit te vragen. Hij vond het zielig voor haar dat ze maandenlang alleen in dat grote huis moest achterblijven. Het bleef echter niet bij één uitje en toen Bryan thuiskwam van zijn wereldtoer, was zijn huis half leeg. Jerry had haar spullen inmiddels bij Mick ondergebracht. “Hé Jerry, dikke vinger!”, dacht Bryan. Hij pakte pen en papier en schreef zijn ellende van zich af met ‘Dance Away’.

‘Girl of my best friend’ ontbreekt gelukkig ook niet op ‘The Platinum Collection’. Het is een cover van de hit van Elvis uit het begin van de jaren ’60. Elvis zingt redelijk zorgeloos over zijn verliefdheid op het meisje van zijn beste vriend. Hij vindt het vervelend, maar lijkt er niet zwaar onder gebukt te gaan. Bryan kan er ’s nachts niet van slapen. Hij vindt het een groot probleem en kan zich er maar moeilijk los van maken (zingt hij misschien over Jerry?). Zelden zo’n goede en originele cover gehoord. Ook ‘Will you love me tomorrow?’ van The Shirelles (o.a. uit ‘Dirty Dancing’) zet Ferry geheel naar zijn hand. Bij hem gaat het lied over twijfel in een liefdesrelatie. Bij de meiden van The Shirelles over respect van een man voor een vrouw, nadat hij met haar naar bed is geweest. Bij The Shirelles komt de zucht (‘sigh’) van een man die klaar komt. Bij Bryan Ferry is het een zucht van teleurstelling en wanhoop. Het is een kunst om met precies dezelfde tekst een totaal ander nummer te maken.

Hoewel Roxy Music nooit de megastatus heeft bereikt en complete stadions vol kreeg, is de band onder fijnproevers een begrip. In de jaren ’80, met bands als Duran Duran en Spandau Ballet, was hun invloed groot. De naam van meidengroep Banarama komt van het nummer ‘Pyjamarama’ van Roxy Music. Soulzanger Maxwell noemde in de jaren ’90 ooit Bryan Ferry als zijn grote voorbeeld. Voor Michiel Romeyn (Jiskefet) brak er zelfs een nieuwe tijd aan toen hij in ‘73 voor het eerst Roxy Music zag optreden in Amsterdam. De stijlvolle podiumact van de in witte smoking geklede Bryan Ferry markeerde voor Romeyn het einde van ‘de langdradige hippie-ellende veroorzaakt door bands als Jethro Tull’. ‘Virginia Plain’ uit die periode staat natuurlijk ook op ‘The platinum collection’. Helemaal mooi zou zijn geweest als de live-dvd die in 2001 is gemaakt van Roxy Music in Londen gratis zou zijn toegevoegd, maar dat is helaas niet het geval. Bryan Ferry schittert in dat reünieconcert als performer pur sang. Enig minpuntje is dat hij gekleed is in een lange glitterjas die geleend lijkt van een spreekstalmeester uit het circus.

[img]http://www.chartattack.com/pics/19991117-bryanferry.jpg[/img]


5 reacties

Massau · 4 oktober 2004 op 16:28

Voor sommigen ouwe-lullenmuziek.
Ach ja, ‘nothing is there / for us to share / but yesterday’ (ook in Frans en latijn leverbaar).

Anima · 4 oktober 2004 op 18:05

Hola, oude lullen??
Ik ben zevenentwintig en dus (nog) geen oude lul 😉 , als vrouwen dat al ooit kunnen worden tenminste. En ja, ook ik mag graag naar die oude lullenmuziek luisteren. Slave to love, more than this…mmmmm

Verder even reclame: wie ook het gevoel van ‘ergens vreemd zijn’ kent, houdt van zoetmelancholische, voorbijglijdende, op dromen lijkende stadsbeelden, ga alsjeblieft naar Lost in translation kijken. Nee het is geen typische romantische komedie, wel prachtige ‘droomfragmenten’.

(Als je gaat kijken en je vindt ‘m niet goed mag je mij persoonlijk komen martelen tot de ergernis bekoeld is 😉 )

Groeten,
Anima.

Bakema_NL · 4 oktober 2004 op 20:24

Ik ben er nooit wild van geweest, maar ze hebben zeker een aantal lekkere nummers. En live ook weer een behoorlijk andere band dan op de plaat, veel interessanter eigenlijk.
Mooi was ook de persiflage van Ferry in Spitting image, met die poppen weet je nog……voor de ouwe lullen onder ons. Zag je Bryan Ferry zingen en met zijn hoofd zwiepen, de klodders en slierten gel vlogen in de rondte en maakten alle collega-artiesten tot slachtoffer………VLATS, daar ging er weer eentje…….geweldig was dat. 😛

Raindog · 4 oktober 2004 op 20:41

Ah Eddy,

Wederom een voortreffelijk stukje aandacht voor een artiest en een band die dat zonder enige twijfel verdienen! Zelf ben ik in het bezit van ‘More than this’ – The best of Bryan Ferry + Roxy Music uit 1995, maar ik overweeg zeker om het album dat je beschrijft te gaan kopen. Ik had er nog niets van gezien of gelezen.
Mijn zusters, die op één na allemaal ouder dan mij zijn, hadden albums zoals ‘Flesh and Blood’ in hun platenkast. Ook ken ik om die reden het meeste van Spandau Ballet. Dit even om iets aan te geven van mijn herinneringen aan Roxy Music en Ferry toen en mijn interesse later en nu. En dan altijd die mooie vrouwen in zijn clips….

I said: “It’s love”
You said: “Allright”

Eddy Kielema · 4 oktober 2004 op 21:14

Ha Raindog!

Dank voor je compliment! Die More than this van Bryan Ferry + Roxy Music heb ik ook in mijn bezit, maar daarop ontbreken wel een paar heel goede nummers. The Platinum Colletion is absouluut een aanvullig: 3 cd’s voor de prijs van 1. Het is – naar mijn oordeel – een voortreffelijk carrière-overzicht van begin jaren ’70 tot nu. Spandau Ballet was maar een slap aftreksel, vind ik, van Roxy Music, hoewel ze ook een paar uitstekende nummers hebben gemaakt, zoals Chant no 1 en To Cut A Long Story Short.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder