De een dit, de ander dat

“Onze vader Die in de hemel zijt,
uw naam worde geheiligd.
Uw rijk kome,
Uw wil geschiede op aarde zoals in de Hemel.
Geef ons heden ons dagelijks brood
en vergeef ons onze schuld,
zoals ook wij aan anderen hun schuld vergeven.
En leid ons niet in bekoring,
maar verlos ons van het kwade.” Deze tekst suist door mijn hoofd als ik terugdenk aan mijn basisschooltijd. Hoe Atheïstisch ik ook ben en of ik het leuk vind of niet, ik krijg deze tekst niet uit mijn hoofd. Niet in de zin van dat ik er constant aan denk, maar dat ik niet denk: Hoe ging die tekst ook alweer?
Wat kan ik hieruit concluderen? Dat ik óf goed was in dingen onthouden óf dat het er zo hard werd ingestampt bij de kinderen dat het gewoon niet te vergeten wás. Het laatste klopt. Wij hadden wekelijks een les van “Meneer pastoor”, zoals wij hem vroeger altijd noemden. Hij kwam in zo’n les naar ons toe, om te vertellen over de wonderlijke dingen die Christus wel niet allemaal had gedaan.
Of ik het geloofde? Geen idee, het luisteren naar de verhalen was in ieder geval een leuk entertainment op dat moment.
Ik had op de basisschool wel korte moment dat ik in het Christendom geloofde, zulke momenten heeft, denk ik tenminste, iedereen wel. Zo’n momenten waar je in bed ligt, je enge geluiden hoort, je ouders ergens beneden zijn en je niet je bed uit durft, op zó’n momenten was ik de meest gelovige Christen die iemand zich kon voorstellen, toen het dag was geworden en het gevaar verdwenen was al niet meer.

Ik kan me niet meer herinneren wanneer ik Atheïst ben geworden. Ik schat in 2 Gymnasium, zo’n leeftijd waarop je kritisch wordt en de logica de overhand neemt op ‘dreigementen’, zoals dat je na je dood, als je gezondigd zou hebben, naar de hel zou gaan.

Laat ik het bijbelverhaal eens even bespreken, om te laten zien waarom ik nou Atheïst ben geworden.

De bijbel vertelt dat god hemel en aarde heeft gemaakt, dat klinkt heel leuk en aardig, maar nou komt het: Hij maakte Adam en Eva, zij krijgen twee kinderen, Kaïn en Abel. Kaïn was boos geworden, omdat Abel’s offer wel geaccepteerd werd – zo herinner ik me tenminste dat het verhaal ging – en vermoordde zijn broer.
Opmerking: Er blijft één broer over en de ouders. Voortplanting vindt plaats tussen mannen en vrouwen. Hoe kan uit Adam en Eva dan de hele wereldbevolking ontstaan zijn? Hebben ze zoveel gekunstbiljard dat er Chinezen, Europeanen en ander volk uit is ontstaan? En zelfs al zouden ze zoveel hebben gemaakt, zijn wij dan niet allemaal vormen van incest?

Nu het ironische deel: Ga maar eens met een Christen in discussie over het ontstaan van ‘Alles’. Dan zal hij vragen: “Waar komt dat allereerste kleine deeltje vandaan?” Jij antwoordt: “Dat weet ik niet”. Christen: “Dat heeft God gemaakt”. Oh, ja, heel erg logisch hoor, maar waar komt God dan weer vandaan? Was hij er dan wel als eerste? Of hoeven we ons bij hem niet af te vragen waar hij vandaan is gekomen en maar gewoon aannemen dat hij er al was?

En zelfs al zou er een god zijn, dan zou hij wel een sadist zijn, aangezien hij ons eerst op aarde wil zien lijden en ons vervolgens, als we dan ook nog eens bijna een eeuw lief zijn geweest, misschien het paradijs in laten als we in hem geloofd hebben. Daar klopt toch iets niet aan of ligt dat aan mij?
Een oude Griek, Epicurus, heeft overigens over het begrip ‘God’ een mooie, mijn mening ondersteunend, tekstje geschreven:
“Wil God kwaad voorkomen, maar kan hij niet? Dan is hij niet almachtig. Kan hij wel, maar wil hij niet? Dan is hij kwaadaardig. Kan hij wel en wil hij wel? Waar komt dan het kwaad vandaan? Kan hij niet en wil hij niet? Waarom noemt men hem dan God?”

Dit zijn de redenen dat ik er niet in geloof. Dit is niet aanvallend jegens Christenen bedoeld, iedereen moet vrij kunnen kiezen wat hij gelooft, alhoewel het ene iets meer geloofwaardig is dan het andere.

~ Tristan Romijn 2009