Eileiders

Sommige mannen zijn fout, écht fout! Onder het genot van koffie verkeerd (…) een schokkend relaas opgetekend uit de mond van Theresa die stevig te grazen genomen werd. Haar ex, meneer X/Y-chromosoom, is hoogopgeleid. “Hoe groter de geest, hoe rampzaliger het beest!” Oefent het beroep van anesthesioloog uit. Lachen dus. De anesthesieverpleegkundige Theresa raakte ooit verliefd op het gas-sujet. Komt in de slechtste milieus voor en zeker in een zompige OK. Zoals ook de lichamelijke volkomen- en onvolkomenheden van menig patiënt onder zeil tot hilarisch seksistische uitingen leiden. Ach, je bent buiten westen. Opmerkingen over de omvang en grootte van bepaalde lichaamsdelen (voeten/oren) zal je worst zijn. Als je maar weer bijkomt. Vaak is dat ook zo. Specialist in kwestie heeft zijn zaakjes goed op orde. Kwestie van helder én bij volle verstand nuchter over nadenken. Financieel op rozen middels een maatschap en het vrijstaande zonder hypotheek huis op zijn naam. Theresa lijkt stevig onder invloed te zijn geweest van zijn lachgas. Jarenlang. Privé vertoont haar lover eigenschappen dat je veel aantreft bij hedendaags jong grut: dreinend egoïsme. Tussen het inslapen door weet Doctor X/Y twee kinderen te verwekken bij mijn gesprekspartner. Komt in de beste huwelijken voor. Gewoon diep inademen.

Ze probeert ondanks de misère, en wellicht dankzij een spiraaltje, huppelend door het leven te gaan. Genoemd attribuut voorkomt bij haar echter geen zwangerschap. Ondanks het gescheiden slapen. “Aborteren”, is de kraakheldere diagnose van haar gevoelsarme zaadproducent. Geen vuiltje aan de lucht. Draagster van de foetus denkt daar anders over. Gevolg: marchanderen, manipuleren en chanteren. Verhoudingen op scherp, gevoelstemperatuur vér onder nul. Resultaat: een miskraam! Ach toch. Of onze moeder Theresa ter voorkoming van verder ongerief ná gerief zich maar niet wil laten steriliseren. “Nee, liever niet!” “Laat de gynaecoloog je eileiders met klemmetjes blokkeren”, ventileert de betrokken kamparts en modelechtgenoot. “Dat is makkelijker ongedaan te maken als wanneer je het zaakje doorsnijdt en de losse eindjes dichtschroeit”. Meneer zelf is zuinig op zijn zaadleiders. Die op het hakblok wordt in de discussie verder niet ingebracht. Theresa gaat na de zoveelste huwelijksdip overstag. Echt geluk kent een prijs. Haar medicus voor dag en nacht heeft wat vooroverleg met de bevriende gynaecoloog. “Er wordt niet afgeklemd!”. De specialist die zich heeft bekwaamd in dagelijks vaginaal wroet- en spitwerk doet liefdevol wat hem gevraagd wordt. Ziet toch al elke patiënt als nummer 1, 2, 3 of als baarmoeder A, B, C.

Theresa krijgt na het broddelwerk te horen dat haperende apparatuur toch knippen en schroeien noodzakelijk maakte. Een toekomstig ongedaan maken van de misdadige ingreep is dus uitgesloten. Veerkracht ontbreekt Theresa om haar beklag te doen bij het Medisch Tuchtcollege over de medische maffia. Kortom, nu niet de ingrediënten die een basis leggen richting een gloedvolle 12½-jarige bruiloft. De maat is echt vol wanneer onze weledel gestrenge heer een verpleegstertje voor erbij neemt. Theresa raakt bijna aan de bedelstaf wanneer ze huis en haard verlaat. Een hondenfooi ter afkoping van de alimentatie die maar mondjesmaat binnenkomt. Twee studerende kinderen waarvoor de hufter, die een eed van Hippocrates heeft afgelegd, geen stuiver ophoest. Elke arts heeft zijn eigen kerkhof. Theresa veegt de scherven bijeen. Maakt na jaren trammelant een doorstart opnieuw als anesthesieverpleegkundige in een ander ziekenhuis als manlief. “De dagelijkse confrontatie met jou is me te heftig”, nuanceert haar ex. Theresa uit zich liefdevol en betrokken over patiënten die mede onder haar verantwoording onder het mes gaan. Dol ook op haar jongens maar verder is ze alles kwijt. Een tweede leg en …… ‘t gróótste gewetenloze kind!