Laat ik het voor de verandering eens hebben over geld, over mijn eigen geld welteverstaan!
Dat staat op een gerenommeerde bank veilig opgeborgen en geeft nog jaarlijkse rent af ook, dus wat wil ik nog meer. Het punt is nu dat ik een bepaald bedrag van deze rekening wil overboeken naar een andere rekening, en snel want er bestaat nood om het uit te geven.
Hiervoor bestaat een telefoonnummer dat al ik eerder heb geraadpleegd en dat systeem werkte destijds goed.
Destijds.

Dag-1: om 17.10 uur kreeg ik een computerstem te horen die mij adviseerde om eerst maar eens een briefje te gaan tekenen bij een bankfiliaal van deze bank en wel tussen 9 en 17 uur, tijden dat ik doorgaans pleeg te werken.
Dit briefje is een gebeurtenis die mijn bank per 1-jan-2006 operationeel heeft gemaakt en mij hierover niet had ingelicht, althans niet dat ik weet.

Dag-2: ik bel overdag naar de bank en wonder o wonder: een mens neemt de telefoon aan.
Een vreselijk geil hoog stemmetje vraagt mij of ze kan helpen.
Een warm gevoel maakt zich van mij meester maar toch hergroepeer ik mij binnen enkele ogenblikken en steek van wal.
‘Mijn’ geld moet van ‘jullie’ bank naar ‘mijn’ girorekening!
Meer niet!
Dan moet u eerst een briefje tekenen, zei het mutsje spijtig.
Treurig flikkerde ik de hoorn op het toestel en keek droevig naar buiten, zou ik uit het raam springen?
Ik werk op de begane grond dus dat lost ook niets op.

Dag-3: dan maar vroeger vertrekken en zorgen dat ik vóór 17 uur bij die bank ben.
Tussen files en obstakels door kwam ik om 16.40 uur bij de bank aan.
Ruim op tijd dus.
Een etnisch minderheidinnetje kwam naar de bali en vroeg of ze mij kon helpen.
‘Mijn’ geld moet van ‘jullie’ bank naar ‘mijn’ girorekening!
Meer niet!
Dat gaat niet meneer, u moet eerst uw geld vrijmaken en dan pas overboeken naar de giro.
“Kan mij dat schele” zei ik geïrriteerd, ‘dit’ geld moet naar ‘die’ giro en hoe je dat doet zal mij een biet zijn!
Dan moet u eerst een briefje tekenen, zei ze heel serieus.
“DAAR KOM IK VOOR MUTS”, want dat zei die halve zool vanmorgen ook al aan de telefoon.
Zij was de Nederlandse taal niet goed machtig dus elke discussie ontaarde in meewarig kijken van haar en ze riep ten einde raad de hulp in van een collega die de Nederlandse taal iets minder niet machtig was.
Daar stond ik dan, in mijn eigen land, bij mijn eigen bank en mijn eigen geld te oreren tegen mensen wiens taal ik niet sprak; moet ook niet gekker worden in Nederland.
Eindelijk begrepen ze wat de bedoeling was en ze begonnen samen driftig in één computer te spitten.
Of ik mij kon legitimeren was vervolgens hun eerste vraag, zachtjes voelde ik de temperatuur van mijn bloed stijgen gelijk een Peugeot die zonder koelvloeistof rijdt maar daar wil ik het vandaag niet over hebben.
Mijn bankpasje en ID-card werden onder een controleapparaat gelegd om te controleren of het wel echte zijn en geen vervalsingen, nu komt er stoom uit m’n beide oren.
Uitgerekend op dit moment presteerde zij het om mij te vertellen dat spoedoverboekingen ná 16.30 niet meer kunnen plaatsvinden en dat is nu net iets teveel voor een verhit mens.
“Als je nu Godverdomme niet gauw zorgt dat die transactie binnen 2 tellen is geregeld dan zal je eens wat meemaken”, brulde ik door de bank heen.
Want nu was ik het spoegzat.

Een schijnheilig smoelwerk kwam vanachter de coulissen tevoorschijn en vroeg of alles naar wens verliep.
Nee schreeuwde ik, het ene jaar kan ik telefonisch overboeken wat ik maar wil en vandaag niet één cent; bovendien kan ik mij niet eens verstaanbaar maken aan je personeel.
Hij prevelde iets met zijn onderdanen en zij gingen geluidloos aan het werk.
Ineens kon zij sneller typen en zowaar rolde even later de gegevens uit de computer.
Dit kost u dan 9 euro extra omdat het een spoedoverboeking betreft.
Het kon mij allemaal niet schelen zei ik, jij staat nu al 5 minuten in de overuren die je niet betaald krijgt dus ik wacht wel af, doe maar kalm aan.

3 minuten later stond ik buiten en ik kreeg het weer warm, nu niet door irritaties maar door een vreselijk lekker wijf die voor mij liep met een flinterdunne witte pantalon waarin ik haar kruisloze rode tanga kon zien.
Even verderop werd ik de hikwinkel ingezogen en kocht een fles jenever voor het weekend, je kunt het maar alvast in huis hebben.
Eenmaal thuis zetelde ik mij op het balkon met een koud biertje en speurde de balkonnetjes af op zoek naar zonnende buurvrouwen.
Vlakbij lag een buurvrouw topless op haar buik te zonnen zodat ik nog niets zag.
Het leven valt niet altijd mee.
Prlwytskovsky.


12 reacties

KingArthur · 18 mei 2006 op 14:42

Banken, o wat heb ik een schurft aan die instellingen. Soms denk ik dat je je geld beter in een oude sok kunt stoppen.

Een beetje vreemde draai aan het einde. Het lijkt erop alsof je zelf een beetje de draad van je verhaal kwijt was.

Mup · 18 mei 2006 op 16:20

Ha ha, en dan zeggen de mensen hier op het eiland dat er te veel bureaucratie is, en alles te lang duurt,

Groet Mup.

Mosje · 18 mei 2006 op 16:32

Hou je stukjes kort Prezwalsky, dan winnen ze aan kracht.

Chantal · 18 mei 2006 op 19:22

Inderdaad wat lang.. maar wel weer heel leuk!

DriekOplopers · 18 mei 2006 op 22:14

Ik ben juist héél erg tevreden over mijn bank. Hij zit perfect.

En de columns hoeven van mij niet korter. Van begin tot einde zit ik te grijnzen, met name wegens de briljante en erg kenmerkende verteltrant.

Driek

Kees Schilder · 19 mei 2006 op 09:43

Top!

Li · 19 mei 2006 op 15:38

Op de laatste alinea na ( die vind ik er niet zo bij passen) vind ik het verhaal geweldig 😀

KawaSutra · 19 mei 2006 op 16:34

Geld maakt niet gelukkig! 😀

WritersBlocq · 19 mei 2006 op 23:05

Hikwinkel, brullen! En alle typfoutjes vallen weg door bali en de context waarin hij geplaatst is, in 1 woord: ge-wel-dig! 😀

Prlwytskovsky · 20 mei 2006 op 00:20

“Typfoutjes” Paulientje? Hahaaa, vanuit een zonovergoten nachtelijk Schiedam: iedereen bedankt voor de reacties. 😉

Ma3anne · 20 mei 2006 op 08:54

Ik vind het grappig, dat je toch weer bij de vrouwen uitkomt, al schrijf je over iets heel anders.
Volgens mij schrijf jij zoals je praat. 😀

WritersBlocq · 21 mei 2006 op 11:22

[quote]”Typfoutjes” Paulientje?[/quote]
Typisch hè!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder