[i]Goddelijk in theorie[/i]
Het is de misvatting van de vrouw te denken dat romantiek alleen in liefde bestaat. Ze is verblind door kaarslicht van duizenden kaarsen in Hollywood en wordt geïndoctrineerd door de sprookjes uit de Viva. De man maakt gebruik van de vrouwelijke naïviteit. Het wordt tijd dat de vrouw een les krijgt in het leven. Leven kan je namelijk leren. Voordat je een spelletje goed kan spelen, moet je het eerst de regels kennen. Het leven is ook een spel. De man speelt het spel al tientallen duizenden jaren. Dit verhaal is bedoeld voor de vrouw. Het wil niet zeggen dat de man er niets van kan leren, in tegen deel. Sinds Adam ermee begon, zijn veel mannen het vergeten.
Eva, ik schrijf dit voor jou.
De vrouw realiseert zich niet dat ze alle macht in de wereld voor het grijpen heeft. De man steekt kaarsen aan voor haar. Hij zal deze romantiek nooit begrijpen, maar er ook nooit bij nadenken. Zij wil romantiek, dus zorgt hij ervoor ze het krijgt. En vrouw is namelijk alles wat de man wil.
Elke vrouw is onzeker. Haar onzekerheid is de enige reden dat de vrouw niet door heeft hoe machtig ze is. Als zij aan zichzelf twijfelt, kan hij makkelijker met haar om gaan. Onzekerheid is het werk van de man. Het begon als een truc van Adam, en is uitgegroeid tot een zelfregulerend systeem. Het werkt zo goed, dat economie er jaloers op is. Economie is slechts in theorie zelfregulerend en eigenlijk is economie niet meer dan een radertje in het Adam-systeem. Economie heeft haar leven te danken aan de onzekerheid.
Het zit namelijk zo:
De man loopt als een hondje achter de vrouw aan. Hij zal alles doen wat zij van hem vraagt, zolang hij af en toe even klaar mag komen. Hij houdt zichzelf voor beter te zijn dan de vrouw. In werkelijkheid is hij primitief. Adam was de eerste mens, sterk en alwetend. Niets was beter dan deze creatie. De mens heeft een extraatje, hij heeft verstand; het denkende dier. Adam zou de wereld gaan regeren, dacht hij. Dit liep mis toen de vrouw geboren werd, Eva.
Het dier, instinctief. De man, denkend. De vrouw, intelligent. Ze was de kroon op de schepping. De man was primitief en vertrouwde deels nog op instinct, met als doel zich voort te planten. De vrouw volledig aangewezen op de ratio.
God is nog man, nog vrouw. God is beide. De mens geschapen naar zijn evenbeeld. Zijn fout is alleen dat hij de man en de vrouw deels goddelijk heeft gemaakt. De gedachte erachter is dat ze samen werkelijk goddelijk zullen zijn. Mooi op papier, maar in de praktijk volledig de plank mis geslagen.
De intelligentie van de vrouw werd haar te veel. Ze had het mannelijke instinct nodig om het te kunnen bevatten. En zonder intelligentie is de man nooit echt een sociaal wezen geworden. Hij heeft de vrouw nooit kunnen bevatten.
Doordat de vrouw overwegingen kon maken, is ze ingegaan op de slang. De man is instinctief de vrouw gevolgd.
De eerste les voor de vrouw: Voel je pas schuldig, als je daadwerkelijk schuldig bent.
De vrouw is zich schuldig gaan voelen over het verlaten van het paradijs. Het is echter de schuld van god zelf. Hij heeft gefaald in de schepping door de vrouw en de man verschillende wezens te maken.
Adam heeft in al zijn primitiviteit gebruik gemaakt van de situatie. Waar in het paradijs de vrouw over de man had kunnen heersen, heeft ze op aarde het initiatief uit handen gegeven. Ze dacht haar schuld in te lossen, door achter de man te gaan lopen. Dat heeft haar val betekend. Onderbewust voelt ze zich nog steeds schuldig. Ze vraagt zich steeds af wat ze fout heeft gedaan, wat het is dat haar niet goed maakt. Deze onvrede over zichzelf noemen we tegenwoordig onzekerheid.
Het heeft al lang niets meer met het paradijs te maken, toch voelt de vrouw na Eva zich nog steeds ontevreden. En dat komt door de man.
Eenmaal op aarde aangekomen, heeft Adam het systeem bedacht. Hij merkte dat Eva zich niet helemaal lekker voelde. Ze was snel geïrriteerd, had veel hoofdpijn en geen zin in seks. Ze zat veel te piekeren en was soms wat depresiverig. Hij probeerde haar te troosten. Maar hoe hard hij ook probeerde, haar schuldgevoel kon hij niet weg nemen. Zelf werd hij er ook niet gelukkiger van.
Op een zekere dag moest hij weer in zijn eentje voor het avondeten zorgen. Eva was met 500 milligram paracetamol even gaan liggen. Door al zijn eenzame tochtjes van de laatste tijd, was hij zeer bedreven geworden in de zogenaamde jacht. Bij het bereiden van het dier, dat hij kip noemde, ging het fout. Eva kon het veel beter. Zij wist hoe lang alles op moest staan voordat het gaar was. Adam brandde constant zijn vingers om te voelen of het water al kookte. Toen Eva ook nog boos werd, omdat er weer chinees besteld moest worden, koos Adam voor zichzelf. De eerste ruzie uit de geschiedenis van de mensheid was een feit. Het was een vervelend gezicht. Borden en berenvellen vlogen door de kamer. Dreigen met vertrek naar moeder of vriendin had voor Eva niet zo veel zin, want ze was de eerste en dus enige vrouw.
Uiteindelijk wist Adam de ruzie te winnen door Eva alle schuld in de schoenen te schuiven. Hij wist ook wel dat het niet de schuld van Eva was dat zij uit het paradijs verbannen waren, maar in ruzies worden soms vervelende dingen gezegd. Het bleek heel goed te werken. Vanaf dat moment had Adam het initiatief. Hij hoefde het woord ‘paradijs’ maar te fluisteren of Eva rende naar de koelkast om hem een biertje te brengen.
Adam wist dat Eva sterker was. Adam wist ook dat hij Eva de baas kon blijven als hij haar schuldig zou laten voelen. De moderne Adam doet nog steeds hetzelfde.
Het schuldgevoel van Eva is onzekerheid geworden. Zolang de man de vrouw onzeker houdt, is hij de baas over haar.
Elke vrouw wil zich speciaal voelen. Maar voelt zich dit niet, omdat ze onzeker is. Het enige wat een man nog hoeft te doen als hij haar wil, is haar speciaal laten voelen. Zijn zogenaamde verliefdheid is een truc. Het resultaat is dat zij wel echt verliefd wordt en net als Eva achter de man aan zal lopen.
Denk nu niet dat alle mannen deze truc uithalen. De man kan echt wel verliefd worden. Hij is primitief en zal dus ook zijn instinct volgen en verliefd worden. De man is nog altijd zwakker dan Eva. De vraag is hoe zie je het?
Les twee: Als een man je probeert te verblinden met duizend kaarsen, komen deze uit zijn trukendoos. Een bed gevuld met rozenblaadjes symboliseert de appel, hij zal je proberen te verleiden. Ware liefde vind je in romantisch falen. De arme jongen probeert krampachtig jou in je romantische behoeften te voorzien, maar dit zal vreselijk mislukken. Een verliefde man is niet in staat tot trucjes. Hij is kwetsbaar. Vrouwen hebben een zesde zintuig voor kwetsbaarheid. Je zult geen moeite hebben het op te merken.
Het systeem heeft zich in de loop van de tijd ontwikkeld. Vroeger moest de man nog actief onzekerheid oproepen. Toen woorden niet meer werkten, ging de man over op zijn, door de jacht verkregen, kracht. Tot aan de 19e eeuw is de vrouw geslagen om haar in bedwang te houden. De man die zijn vrouw nog steeds slaat, leeft in het verleden en mag dus met recht achterlijk genoemd worden.
Heden ten dagen kan de man achterover gaan zitten. Actie hoeft hij niet meer te ondernemen. Het systeem is zelfregulerend geworden. Hier komt de economie om de hoek kijken.
De economie heeft gezorgd voor een consumptiemaatschappij. Man of vrouw, we moeten kopen, kopen en nog meer kopen. Hij koopt een auto, om ermee romantisch te falen in het voorbij toeteren van vrouwen. De vrouw is onzeker. Zij koopt dingen die haar beter zouden laten voelen: chocolade en cosmetica. De economie heeft ook gezorgd voor het ontstaan van massamedia. Door deze media wordt de vrouw constant met zichzelf geconfronteerd. De reclame heeft de rol van de man over genomen. Diep van binnen wist Eva wel dat Adam haar moedwillig schuldig liet voelen, maar doordat tegenwoordig de vrouw overal haar onzekerheid tegen komt, is ze het gaan geloven. En omdat de vrouw zichzelf met Yes en Flair onzeker houdt, is de man vergeten hoe het moet. Maar hij hoeft het ook niet meer te weten, omdat de vrouw te diep in het systeem gezonken is.
Misschien is het de redding voor de vrouw. Het systeem maakt de man dom. Ik hoop dat de vrouw gaat zien dat zij intelligenter is dan de man. De affaire ‘Hof van Eden’ zal nietig verklaard worden. De macht zal weer terugvallen in de handen van de vrouw.
Les drie: Vertrouw erop dat een man altijd geil zal zijn.
Ik realiseer me dat ik mezelf in gevaar breng door dit geheim aan jullie te verklappen. Ik breek mijn eigen macht onder de voeten vandaan. Maar ik dien een hoger doel. Ik probeer de schepping te voltooien. Gods werk af te maken en de mens werkelijk goddelijk laten worden.
Goddelijke worden we als we noch man, noch vrouw zijn of beide. Noch man noch vrouw ben je als je dood bent, maar daar wil ik niet op wachten. Nu, levend, probeer ik beide te worden.
Man ben ik al, of zal ik vanzelf worden. Het vrouwelijke deel is het grote struikelblok. Om goddelijk te worden, heb ik een vrouw nodig.
Ik wil jullie oproepen om samen met mij goddelijk te worden. En als geluk nog een brug te ver is, dan streven we samen gewoon naar goede seks.
[i]Cor Jan van Zwol[/i]
15 reacties
bert · 13 juni 2006 op 18:37
Ik begrijp niet wat je hier in dit ellenlange epistel probeert aan de man te brengen.
Zodra je iets schrijft dat weer op 1 A4 past zal ik je wel weer proberen te lezen.
KawaSutra · 13 juni 2006 op 19:44
De huidige temperaturen staan mij niet toe meer dan drie zinnen van dit epistel te lezen. Ik zal er dan ook maar geen oordeel over vellen.
WritersBlocq · 13 juni 2006 op 20:03
De moed om verder te lezen zakte mij eerlijk gezegd in mijn blote voeten na het lezen van de 1e 2 alinea’s.
CJvZ · 13 juni 2006 op 20:48
Dat mijn verhaal lang is dat weet ik. En het risico dat mensen niet de moeite nemen om het te lezen dat met lange verhalen mee komt, is mij ook al bekend. Dus zijn dat voorspelde reacties die ik heb ingecalculeerd tijdens het insturen van dit verhaal.
Dat je niet de moeite wilt nemen dit verhaal te lezen, is jouw goed recht. Maar voor mij heeft het niet veel zin dit nog eens te melden. Maar ook als je dat wel wilt, is dat je goed recht.
Graag hoor ik wat mensen ervan vinden die het wel gelezen hebben. En als niemand het helemaal leest, dan is het mijn eigen schuld. En moet ik op inhoudelijke reacties wachten totdat ik weer een korte column in stuur.
met vr.gr. Cor Jan
Mug · 13 juni 2006 op 23:51
Goed, ik heb me er doorheen weten te worstelen. Ik weet niet wat het is, je columns vind ik over het algemeen niet denderend, voorzichtig gezegd. Toch blijf ik ze lezen, naief hopend op beter, denk ik.
Een paar aardige woordspelingen en associaties, maar die brachten maar een flauw glimlachje op mijn verder verveeld gezicht. Je zegt weinig in te veel woorden, je had dit stuk veel korter kunnen houden zodat meer mensen het lezen, en je daardoor meer nuttige kritiek krijgt.
[quote]Ik realiseer me dat ik mezelf in gevaar breng door dit geheim aan jullie te verklappen[/quote]
Wie zegt dat vrouwen dit niet allang weten? Misschien houden we jullie wel dom door ons onzeker en naief voor te doen. Verder vind ik dat je niet helder bent in wat je duidelijk wil maken.
Dees · 14 juni 2006 op 09:04
Het verhaal is helemaal niet slecht! Ik begon eraan met tegenzin, verwachtte CJvZ als de mannelijke variant van Bridget Jones, die bovendien nog intellectueel wilde doen, maar ik heb toch geboeid zitten lezen.
Ik begrijp wel dat je je erin hebt verdiept, geredeneerd, beredeneerd en er een mooi sluitend geheel van hebt willen maken. Het grootste manco is de hoeveelheid informatie, waarbij de individuele stukjes te weinig tot hunrecht komen. Misschien had je dit stuk beter in meerdere delen kunnen breken en elk deel zijn eigen recht laten krijgen. De grondgedachte is wel somber en een beetje zwart-wit, maar het is wel een stuk dat mij iig aan het denken zet en verder aan het redeneren, of juist in een andere richting.
Een puntje kritiek, ik weet dat je dyslectisch bent, maar nog en nog had in dit geval echt noch en noch moeten zijn (soms lijkt het of niemand dit nog weet en noch is zo’n mooi woord…)
Mosje · 14 juni 2006 op 10:09
Nou, ik heb het van a tot z uitgelezen, maar ja, de temperatuur buiten is een stuk lager dan gister, en dat heeft meegeholpen denk ik.
Ik vind het een goed stuk, leest best wel prettig eigenlijk.
Of ik het eens ben met de inhoud, pffff, het is eigenlijk geen stuk om mee eens of oneens te zijn. Dat is niet eens goed mogelijk, gezien de grote hoeveelheid beweringen die je doet.
KawaSutra · 14 juni 2006 op 14:21
De temperatuur is flink gedaald en de reacties hebben me toch nieuwsgierig gemaakt.
De kern van je betoog draait m.i. om de onzekerheid van vrouwen. Welnu, daar heb ik gedurende heel mijn leven nog nooit iets van gemerkt. Dat is dan denk ik ook een heel persoonlijke visie die sterk afhankelijk is van het type vrouw waar je op valt.
Mijn ervaring is dat wanneer het er echt op aan komt de vrouw uiteindelijk de doorslag geeft en dat komt natuurlijk omdat de vrouw de man iets te bieden heeft waarvan hij denkt niet zonder te kunnen. De vrouw is gewoon de baas en laat de man de illusie.
En dat is eigenlijk het hele verhaal.
Prlwytskovsky · 14 juni 2006 op 19:10
Kawa, wat ben ik het hier ontzettend met je eens zeg. (kwijl)
[quote]De vrouw is gewoon de baas en laat de man de illusie.[/quote]
sally · 14 juni 2006 op 21:54
Prlwytskovsky en Kawa, jullie hebben het helemaal door!
Maar om dat nu volmondig toe te geven maakt wel dat jullie over komen als giga watjes…
Nooit…nooit…aan een vrouw toegeven dat zij eigenlijk de baas is.
Ik vrees dat je dan het haasje bent. Voor de rest van je leven.
😀 🙄
Ma3anne · 14 juni 2006 op 22:54
Ik heb me niet door het hele verhaal kunnen werken, maar de ideeën in de eerste alinea’s vind ik best goed.
Ik ben het met je eens voor wat betreft dat schuldgevoel. Het schuldgevoel, dat bij vrouwen aangeboren lijkt, maakt haar onzeker en daarmee verspeelt ze de macht, die ze in principe heeft.
Als vrouwen het schuldgevoel zouden kunnen overwinnen en daarmee hun onzekerheid, dan zullen ze zodanig sterke wezens blijken, dat de man wel in kan pakken.
Nou ja, dan is niet alles verloren hoor. Hij schijnt binnenkort terug te kunnen naar waar hij vandaan komt: de planeet Mars.
Prlwytskovsky · 15 juni 2006 op 10:30
Sally: dolgraag zou ik het haasje willen zijn voor de rest van mijn leven waarbij ik haar de illusie schenk dat ik denk dat zij de baas is.
Misschien zijn wij mannen toch niet zo dom? 😛
CJ, los van de reacties: een moordcolumn heb je ervan gemaakt. Chapeau! 🙂
DreamOn · 16 juni 2006 op 01:16
Ik vind het wel goed geschreven, maar waar ik als Christen over val is het volgende: God heeft de mens goed en naar zijn beeld geschapen, maar niet als robots, maar als mensen met een eigen keuzemogelijkheid. In het paradijs hadden Adam en Eva het voor het zeggen. Er was maar één boom in die eindeloze boomgaard waar ze niet aan mochten komen. Zij hebben zich hiertoe laten verleiden door de slang (de duivel) en ja, toen ging het mis. Niet door de fout van God dus, maar de mens heeft zelf een behoorlijke misstap gemaakt en daar de gevolgen van moeten ervaren.
Mannen en vrouwen zijn verschillend, maar dat maakt het leven voor mij juist boeiend.
Als jij stelt, dat je God’s werk wilt voltooien, dan is jou iets ontgaan. Dat heeft Jezus namelijk al voor ons gedaan door voor onze zonden aan het kruis te sterven.
Daar geloof ik heilig in en God heeft niemand van ons daarvoor nodig,
Groetjes Trudy
CJvZ · 16 juni 2006 op 02:14
Met aller respect Trudy, maar ik heb niet gevraagd om een opheldering van het verhaal zoals het in de bijbel staat of zoals het in het christendom geinterpreteerd wordt. Ik heb het idee dat je aan het evangeliseren bent met je reactie.
Ik ken de verhalen en zo ook jouw verhaal. Omdat ik de verhalen ken, ben ik in staat er een andere interpretatie aan te geven.
Ik snap dat jij gelooft dat god de mens naar zijn evenbeeld goed geschapen heeft, maar ik denk dat je niet snapt dat het best eens anders zou kunnen zijn. (hier wil ik verwijzen naar een van mijn eerdere columns: [url=http://www.examedia.nl/columnx/modules/news/article.php?storyid=4574]’Het zou best eens zo kunnen zijn, dat de ander gelijk heeft'[/url])Maar het is de naiviteit van religie die er voor zorgt dat ik het je niet duidelijk kan maken.
Daarbij komt dat ik niet het christendom aan wil kaarten. Als je goed leest heb ik het niet over die ene boom of de slang cq. duivel. Ik heb het over het menselijk gedrag. Ik gebruik het scheppingsverhaal slechts als kapstok. De enige bewering die ik doe, is dat áls god de mens schiep, dan had hij het beter kunnen doen. Jij geloof dat god de mens perfect schiep, ik geloof dat hij niet bestaat. Einde discussie, of eigenlijk is deze nooit begonnen.
De discussie wil ik best beginnen, maar dan elders. Ik heb nog een verhaal (meer een essay dan een column) maar deze zal ik insturen, ben benieuwd naar de reacties.
En dat Jezus aan het kruis stierf, heeft al helemaal niets met mijn verhaal te maken. Want mijn wens tot het voltooien van de schepping is, in de context van mijn verhaal, slechts een metafoor voor een liefdesrelatie tussen de man en de vrouw.
De man en de vrouw die bij elkaar passen, daar moet je je in kunnen vinden denk ik.
Ik heb het idee dat je dit verhaal in jouw eigen kader gelezen hebt, terwijl het verhaal buiten jouw kader geschreven is. Jouw reactie slaat dus, in mijn optiek, net de plank mis.
De vraag die als laatste in mij op komt, is: Hoe verklaar jij dan het menselijk gedrag en dan in het bijzonder de thema’s die ik in mijn verhaal aankaart (de onzekerheid van de vrouw en de invloed van de economie op het vrouwelijke/menselijk gedrag)?
Misschien een uitdaging voor een column.
Eddy Kielema · 16 juni 2006 op 14:50
[quote]De moed om verder te lezen zakte mij eerlijk gezegd in mijn blote voeten na het lezen van de 1e 2 alinea’s.[/quote]
Knap dat je nog zo ver gekomen bent! De kunst van het schrijven is om iets helder en puntig neer te zetten en die kunst ontbreekt helaas volledig in dit betoog.