‘Goedenavond meneer. Heeft u onze formulieren ontvangen en heeft u ze kunnen invullen?’

Daar sta ik dan. Telefoon in mijn ene hand, bundeltje verscheurde papieren in de andere. Na een weekje Zeeland wil de deur niet open. Stapels kranten, teveel afschriften, ongewenste afwijzingen van uitgeverijen. En een dikke enveloppe van het CBS. Of meneer een dag lang zijn rijgedrag wil bijhouden voor een mobiliteitsonderzoek.

Een doorsnee gezin wordt veel lastig gevallen. Rond etenstijd rollen de prachtigste aanbiedingen uit de telefoon, staat een opdringerig gezin met aktetas voor de deur, komt nota bene een met geel en rood embleem getooide benzineleverancier groene stroom pluggen (groene schelp helpt), wil een kabelmaatschappij zijn ruim van storingen voorziene producten aansmeren (noem het dan geen UPC maar DOWNC). Loop je op zaterdagmiddag argeloos in het winkelcentrum, doemt een opdringerige fuik van krant, leesmap of boekenclub op.

Voor dit alles bestaat één oplossing. Nee dank u. Boem deur dicht; klap hoorn erop; niet omkijken en doorlopen. Nooit in discussie gaan, zelfs geen gesloten antwoorden op de open vragen geven. Niet blijven staan. Niet aarzelen. Afpoeieren. Met harde hand. Zo doe ik het al jaren. Elvira wil nog wel eens bezwijken, en wordt dan steevast meegesleurd in een draaikolk van vragen.

Is het erg om aan een mobiliteitsonderzoek mee te doen? Wel als de achterkant van het formulier vragen bevat zoals jaarsalaris. In de onderzoeksresultaten zijn dit soort persoonlijke gegevens niet terug te vinden, geeft de begeleidende brief geruststellend aan. Maar het gaat wel voor de nodige jaren de database van het CBS in. En zo zijn er in Nederland nog wel een paar andere bestandjes te vinden waarin leuke weetjes over mij te vinden zijn. Nederland wordt zo langzamerhand bedolven onder de inschrijfformulieren, aanvraagbiljetten, klachtenformulieren en enquêtes.

Vrij snel nadat de dikke enveloppe uit de stapel post tevoorschijn komt ligt hij aan stukken.

Elvira protesteert nog, maar ik verzeker haar, kordaat optreden is de juiste oplossing. Net als bij de lijvige vragenlijsten van zogenaamde consumentenstichtingen (“als u uw hele hebben en houwen even op dit formulier invult, bombarderen wij u te pas en vooral te onpas met ha ha ha hoe verzinnen we het gerichte reclame waardoor u meer papiertroep en telefoonterreur krijgt dan ooit, maar dat vertellen wij u er niet bij, nee, wij rekenen op uw hebberigheid door een pietluttig reisje te verloten onder de inzenders, kortom, u verkoopt uw ziel aan de duivel voor minder dan een fooitje”). Doormidden scheuren dus. Weggooien. Niet meer aan denken.

De telefoon gaat en o wat handig, ik neem op. Een mevrouw met een zachte g van het CBS meldt zich.

… Ehhh. Ja, er zat wel iets bij de post geloof ik. … Nou, we zijn net terug van vakantie en er ligt zó’n stapel post dat ik het even kwijt ben. … Ja, ALS ik hem vindt dan wil ik dat wel doen.

Kom ik daar even mooi vanaf!

Niets als. Twee dagen later luister ik opnieuw naar Limburgs CBS accent. Ik verklaar de formulieren onvindbaar, o wat jammer nu kan ik ze niet invullen. Zoeken op de vuilnisbelt gaat mij te ver, maar dat denk ik er alleen maar bij. Geen probleem, de vriendelijke mevrouw stuurt gewoon nieuwe. De volgende dag ligt opnieuw een enveloppe van het CBS op de mat. Elvira kijkt mij niet begrijpend, zelfs argwanend aan, volgt mijn bewegingen. Ik mompel iets over enquête en even invullen en vlucht door haar dodelijke blik op de hielen gezeten de kamer uit.

Dit krijg ik de komende jaren te pas – en vooral te onpas – te horen. Ik haat het CBS. Het is alsof ze het weten. Sturen ze expres zo’n uiterst vriendelijke dame met Limburgs accent op mijn dak. Ik kan er niets aan doen. Bij het horen van zo’n stem kan ik onmogelijk nee zeggen. Ik loop naar buiten en zet mijn kraag op tegen de kille avond en doe de enveloppe met ingevulde formulieren op de post. Daarna loop ik een lang, heel lang blokje om.

[img]http://62.197.135.69/columnx/pics/hardehand.jpg[/img]


Kees

Zelfstandig schrijver en fotograaf

7 reacties

pepe · 9 november 2003 op 14:31

😉 Ik zwicht niet voor een lekkere stem hoor. Hoewel ik weet dat dochterlief absoluut om te kopen is door een lekker ding. Zo is ze laatst tijdens een rondje kleren kopen, lid geworden van de boekenclub. Alleen omdat de verkoper zo’n heerlijke jongen was om te zien, zo had hij gelijk haar telefoonnum. en zij nog hopen dat hij haar zou bellen 😀 . Nou mooi niet dus inmiddels een paar maanden verder, stapels boeken die ik mag lezen :-). Kijk en dat vind ik nu wel weer aardig. Dat die knul heeft gedacht, haar moeder zullen we blij maken. 😎

Casperio · 9 november 2003 op 21:18

[quote]Bij het horen van zo’n stem kan ik onmogelijk nee zeggen.[/quote]

Kijk nou uit wat je zegt Kees… van dit soort uitspraken kan misbruik worden gemaakt! 😛

Ruim een jaar geleden had ik hetzelfde, ook ik kon geen nee zeggen tegen iemand met een licht Limburgs accent… 😉

De respons dit soort enquêtes is meestal erg laag en juist daarom wil ik soms nog wel eens meewerken. Al haakte ik pas geleden al snel af door de zeer slecht geformuleerde vragen en antwoorden.

Godspeed · 10 november 2003 op 08:34

De telefoon gaat elke avond wel 1 keer voor een of ander telefonische enquete of onderzoek.:-o

Ze stellen zich netjes voor en vragen of je even tijd hebt om enkele vragen te beantwoorden.:-?

Elke keer zeg ik dat ik geen tijd heb, waarop zij vragen wanneer ze kunnen terugbellen.;-)

Ik laat ze dan de volgende dag vlak voor een belangrijk tv moment terugbellen (GTST), is een mooie wekker voor mijn vrouw, GTST begint.:-D

Het is meestal iemand anders, die ik dan werderom zeg dat het nu niet uitkomt, en of ze morgen niet willen terugbellen. Na een keer of 3-4 bellen ze niet meer terug, totdat de volgende telefonische enquete begint.

Het is natuurlijk slimmer om als je nummerherkenning hebt en je **** in de display ziet helemaal niet op te pakken, maar ik heb in mijn vrienden- en familiekring een paar eikels die het nummer geblokkeerd hebben, vandaar dat je toch moet opnemen.

Godspeed:pint:

PS. Je kunt ze natuurlijk ook laten terugbellen als je niet thuis bent.:-D

viking · 10 november 2003 op 14:22

Het lijkt of deze terreurbrigades onderling info uitwisselen. Wanneer je één keer vriendelijk bent (nog niet eens hapt) wordt je keer op keer lastig gevallen, telefoontjes, post, bedelaars aan de deur. Noem maar op. Wanneer je echter één keer heel bot reageert lijkt het probleem zich snel op te lossen.

‘Goedemiddag meneer, ik bel u om…’
‘Wat moet je, hou het kort, ik heb wel wat beters te doen dan jouw gezever aan te horen. Je hebt al vijf woorden gezegd en ik weet nog steeds niet wat je van me wil. Zeg op, wat wordt het, geld? Verkoop je iets of wil je een date?’
‘Meneer u kunt ook gewoon vriendelijk blijven ik…’
‘Hou je bek, hebben ze je op de training niet geleerd dat klant koning is? Wie is er hier nu koning? Ik toch! Nou dan. Zeg op, wat moet je van me?’
‘Meneer u gaat nu echt toch te ver ik hoef dit niet te…’
‘Nee kuttenkop, je hoeft dit niet te pikken, nou wat let je, gooi de hoorn er dan op vervelende wrattenkop. Hoeveel van die kotskoppen als jij denk je dat ik hier wekelijks te woord moet staan? Nou?’

Even blijft het stil. Dan hoor je, als je mazzel hebt, nog net even gesnik en dan ’tuut, tuut, tuut, tuut…’ 😛

Het is opvallend hoe weinig ik nog gebeld wordt sinds mijn nieuwe aanpak. Bovendien is het vermakelijk. Godspeed’s ex en ik maakten er tijdens verjaardagen een soort wedstrijd van wie mensen het langst aan de telefoon kan houden. Liefst in het midden van de nacht met de meest stupide vragen. Drie kwartier is mijn record. Niet gek he. Misschien dat ik toch eens ga solliciteren…

Li · 10 november 2003 op 19:52

Kijk eens op de site http://www.infofilter.nl Het enige nadeel is dat je weer allerlei gegevens moet invullen. En bij zoiets is het afwachten of dat niet weeeer extra post oplevert. Maar ik heb de gok gewaagd en sindsdien is het aantal zinloze telefoontjes en nutteloze post drastisch afgenomen.;-)

Li

MBB · 10 november 2003 op 23:51

Ik heb een keer aangeboden om aan zo’n enquete mee te werken als ze me wouden vertellen wie hun ons nummer had gegeven.
Ik bedoel, voor wat hoort wat, en ik zou wel graag willen weten welk bedrijf adresgegevens doorverkoopt! 😡

Had dat mens van het belbedrijf nog het lef te doen alsof [i]ik[/i] een rare vraag stelde! 😡 😡

Kees · 12 november 2003 op 22:59

Opzeggen? Ben je mal! Waar moet ik nog over schijven als ik alle keitjes van de weg laat halen… Moet toegeven, er zijn veel bedrijven aangesloten bij die stichting. Aanmelden zal een stuk schelen.
Gisterenavond (11-11) belde iemand zonder lampion aan. Een meneer met klembord die wilde weten wat wij van UPC producten vonden. Zonder snoepje heb ik hem heengestuurd. Lijkt mij een duidelijk antwoord 😉

Geef een reactie

Avatar plaatshouder