Zoals sommige lezers van mijn weblog weten, werk ik sinds een aantal maanden achter de bar van de plaatselijke kroeg. Een leuk dorpscafé wat op vrijdagavond voornamelijk dient als praat en biljart locatie. De zaterdagavonden vullen zich met plaatselijke jeugd die rond elfen in grote getallen binnenstromen. Ze flirten, wagen soms een dansje, praten, drinken maar maken vooral lol. Afgelopen zaterdag stond er een knaapje voor mijn neus. “Mevrouw mag ik 10 bier?” Voor ik de tap aanraakte was het er al uit: “Mevrouw???” Hij schrikt enigszins op en kijkt me met waterige bieroogjes aan: “Eh….10 bier alstublieft.” Zoals Eddy Murphy, in The Nutty Professor, van jeugdige vrouwenversierder verandert naar een wijze maar ontzettend vette professor, zo voelde ik me ook. De werking van de zwaartekracht voelde ik op mijn borsten slaan. Mijn ontdekte rimpel begon te jeuken en was me ineens bewust dat mijn shirtje misschien te veel verraadde van mijn Bourgondisch gevulde vetrol. Zó oud was ik toch niet? Ik moest het weten: “Hoe oud denk je dat ik ben?” Ik zag hem kijken en denken, verdomme oud wijf, tap toch gewoon tien bier. Maar hij vroeg beleefd: “Sorry wat zegt u?” Verdomme pestmannetje. Deed hij het nou expres of was ik echt niet verstaanbaar? Ik probeerde de omgekeerde tactiek: “Hoe oud ben je?” Op zijn puisterige gezichtje was een schrikreactie te zien: “Ik ben écht zestien hoor, vorige week geworden. Wilt u mijn brommercertificaat zien?”
Brommercertificaat? Heb ik die ooit moeten halen? Ik stapte op een snorfiets en reed weg met 25km per uur. Op mijn Commodore-64 speelde ik Pac-Man, terwijl puistje net het daglicht zag. Oké ik geef toe het is wat zielig, maar als ik in de zee zwem overvalt de tune van Jaws me soms nog steeds, terwijl puistje zijn hand niet omdraait voor een koelbloedige moordpartij op het witte doek. Inspector Gadget tadadadadadadaaaaa… Nee natuurlijk niet, totaal onbekend voor Puistje. Kloddertje roze hieeeeer…? Vrouwtje theelepel? De hulk? Nee zeker, Puistje? Maja de Bij? Startrek? Kernraketten dan? De demonstratieposters zie ik nog voor de ramen van mijn buren hangen. Voor puistje zijn chemische wapens een feit. Briefpost? Bruine auto’s met autostoelen zonder hoofdsteun en bijrijderspiegel? Een telefoon met snoer én draaischijf? de eerste mobiele telefoon die 12 kilo woog? Nee allemaal onbekend voor Puistje. Bruine televisies, de knoppen verlicht met…..
“Mevrouw?”
“Mevrouw?”
“Ja sorry?”
“Mag ik alstublieft tien bier?”
13 reacties
Dees · 21 juli 2004 op 07:40
Het ‘mevrouw’ went wel hoor… Ik ben wel van de kloddertjes roze en van vrouwtje theelepel, maar ben inmiddels al zo ver dat ik af en toe verbaasd ben als ik geen mevrouw wordt genoemd.
“Een beetje respect graag, snotaap…”
😀
pepe · 21 juli 2004 op 08:14
Oeps pijnlijk je zo plots oud te voelen.
Ik voel me nu nog ouder 😉 z/w tv en wel keuze uit ned 1 of ned 2. Opstaan om van net te veranderen, zappen was nog onbekend.
Leuk geschreven!!
gast · 21 juli 2004 op 08:28
Erg magere column. Onderwerp sprak me op zich wel aan, maar je brengt het veels te flauwtjes.
Ma3anne · 21 juli 2004 op 09:52
Het woordje ‘mevrouw’ draag je het langst mee in je leven. (Als je een vrouw bent natuurlijk). Tegen de tijd dat ze je met ‘oma’ aan gaan spreken kom je in de volgende fase. Dus je hebt nog effe tijd om je op de volgende schrik voor te bereiden. 😀
Bakema_NL · 21 juli 2004 op 11:13
Jaja, eens ga je er aan geloven………je word ouder.
@moustafa……………nounou, een gepeperde reactie zeg, helemaal wat ik me er van voorgesteld had na je introductie……….mwoehahahahaha. 😛
Anneroos · 21 juli 2004 op 14:55
[quote]Bruine televisies, de knoppen verlicht met…..[/quote]
Blijf mij nu natuurlijk dagen afvragen waar die knoppen mee verlicht waren 🙂
Louise · 21 juli 2004 op 18:57
Een kroeg, bier en notalgie; leuk geschreven!
Mup · 21 juli 2004 op 19:14
Tja, net zoiets als met je kids naar de bios, Abeltje kijken en daar meezingen met een nummer van Doe Maar. Kids in eerste instantie boos: “Ben jij al naar deze film geweest zonder ons?” Nee dus, moe heeft deze muziek op LP. Nieuwe vraag: “Wat is een LP?” Leuk beschreven,
Groet Mup.
Hans · 21 juli 2004 op 20:51
ach ik ken dat gevoel. Meiden die eerst kwaad waren en me sexist noemden als ik knipoogde. Nu lachen ze naar de schijnbaar ongevaarlijke oude man terug grumbel grumbel 😕
Mosje · 21 juli 2004 op 22:29
Zeg mevrouw, mag ik nog twee columns van u. Ze smaken zo lekker.
En neem er zelf ook eentje.
😉
Eftee · 21 juli 2004 op 23:01
Hahaha, hij is leuk! 😀
Shitonya · 21 juli 2004 op 23:17
Ik had hem laatst al op je weblog gelezen, vond het toen al “muah, gaat wel” en nu nog steeds, je kan beter ^_^
prikkels · 21 augustus 2005 op 13:00
Hij is leuk mevrouw. Echt waar.