Jij en ik leven in een wereld met haasten, MSN, sms, telefoon, adsl, online-dating, alles moet snel, en noem nog maar wat hectische dingen op. Niet om nu gelijk generaliserend of bagatelliserend te doen maar onze wereld word steeds meer de virtuele kant ingedrongen. Zijn de dingen die je doet nog wel echt? Ben je “online” niet een heel ander persoon dan dat je normaal bent. Een voorbeeld. MSN, een razend populaire uitvinding, en ik maak er zelf ook erg veel gebruik van. Wat mij in deze 5 jaar dat ik online ben op MSN is opgevallen dat we erg verdigitaliseert zijn. Het is van groot belang hoeveel MSN vrienden je hebt, hoe je tegen je msn-chick of dudes doet, het is van belang dat je een “msnverkering” hebt en die ook via MSN en sms onderhoud.

Wat veel mensen tussen de 11(ja zo jong al) en ver daar boven niet realiseren is dat hun MSN wereld en hun hyves of online wereld heel anders in elkaar steekt dan de echte wereld. Stel, je ontmoet via een website een jongen of een meisje en die komt ontzettend leuk over, je stelt je het al helemaal voor hoe hij of zij in het echt zou zijn, je veridealiseert deze persoon dus. Wat al vaak tegen mij op msn of via sms gezegt is: “I love you of ik hou van jou.” Vreemd want ik heb deze persoon nog nooit ontmoet. Je gaat in het leven pas van iemand houden als je hem of haar door en door kent en een liefdevolle relatie hebt. Als mensen dat tegen mij zeggen is het: dag-degroeten-en-demazzel. Zo simpel kan het dan wel weer zijn op het world wide web. Ik heb liever dat iemand dat tegen mij zegt als ze het meent en dat niet zomaar zonder betekenis op een msn schermpje neerzet.

Wat ook veel voorkomt is dat veel jongens en meisjes op msn en online denken dat ze heel veel vrienden hebben. Vrienden op hyves en msn misschien maar ga je deze mensen ooit ontmoeten, ga je ze wel eens in ‘reallife’ en face-to-face ontmoeten? Wat ook veel gebeurd, en ik geef toe af en toe ook bij mijzelf, is dat je via het toetsenbord en via het beeldscherm iemand totaal idealiseert, je maakt jezelf een voorstelling van hoe hij of zij is. Heel leuk allemaal en misschien is het ook wel opwindend en draagt het bij aan je Dopamine gehalte maar, het probleem van deze manier van idealiseren is dat de persoon in het echte leven zo ontzettend tegenvalt en dat er eigenlijk maar weinig meer aan is omdat je alles al hebt doorgesproken op msn of via de sms. Jammer want had je deze persoon in real-life ontmoet dan had het waarschijnlijk anders uitgepakt.

Ik vind het zelf nogal een cliché woord maar ik gebruik het toch. Vroeger. Ik de tijd van onze ouders of misschien ben je zelf wel van de oudere generatie bestond er nog geen online persoonlijkheid. Toen mocht je ook af en toe en zeker in bepaalde kringen niet zijn wie je echt wilde zijn maar daar had je nog geen online ‘status’. Maar goed we moeten maar accepteren dat het zo is en ieder moet dat natuurlijk voor zich weten maar,

Msn-Junks in één woord: afkicken ;-)!


3 reacties

dj_Eddy · 24 juli 2007 op 10:21

Helemaal vreemd vind ik het begrip ‘internetrelatie’. Hoe kun je nou een relatie hebben met iemand die je niet kent?

axelle · 24 juli 2007 op 20:00

ik heb het gevoel dit al 1000000000000000 keer gelezen te hebben

toch is het niet mis hoor

gewoon niet erg origineel meer

datmensinkenia · 25 juli 2007 op 13:31

Ik ben het niet me je eens. Via het Internet heb de liefde van mijn leven leren kennen – misschien werkte het voor mij omdat ik wat ouder ben en mensen niet idealiseert. Ben ook bereid om alles de tijd te geven om te ontwikkelen.

Kijk eens naar de zwart/wit film The Shop Around The Corner (maar vermijd de remake You’ve Got Mail), dan zie je dat je toch verliefd kan worden op iemand die je nog nooit hebt ontmoet.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder