Musica sacra: rode lantaarn aan de haven

Dat ik haar kende, kan ik niet op mijn conto schrijven. Ik kende haar van de Story bij oma, van de lp’s van mijn moeder, van de liedjes die mijn moeder vol overgave met neusklank meezong. De klank waar wij haar vervolgens al parodiërend mee plaagden.
Maar dat betekent toch nog steeds dat ik mijn hand niet omdraai voor de volledige tekst van ‘daar bij de rode lantaarn aan de haven’
‘Onder de rode lantaarn aan de haven
Zong zacht de wind voor ons een afscheidslied
Toen wij elkander zo velen kussen gaven
Dat ogenblik, mijn schat vergeet ik niet…’ Zelfs de neusklank komt zonder enige moeite naar boven.

Wat een vrouw, wat een heldin. In de jaren zeventig kwam zij al op voor de homofiele medemens, hels vanwege de fascistische praktijken van een Amerikaans onmens:
Zeg, luister Anita
Jij, de vrouw zonder weerga
Ik vraag je: heb jij soms een kind
Misschien dat na jaren
Jij zelf zult ervaren
Dat de liefde hem bindt aan een vrind
‘K sta er niet van te kijken
Als hij jou zal verg’lijken
Met die Hitler uit dat Duitse land
Hij vervolgde de Joden
Deed niets dan hen doden
Dus bekeer je, Anita
Geef de homo’s de hand

Daar kan menigeen qua verdraagzaamheid en/of activisme een putje aan zuigen.

De it-er van een van mijn laatste werkgevers kende haar persoonlijk. Daar kwam ik pas achter doordat oud Privé coryfee Ben Holthuis hem in een biografie door het slijk haalde. Een mailtje zijn kant op en wat bleek, hij had er zijn handen vol aan, advocaten en al, om zijn naam te zuiveren.

Nu kende ik hem als zo’n beetje de meest zachtaardige en trouwe man die ik in mijn carriere ontmoette ( en die is nogal divers en grillig), dus ik wist eigenlijk zeker dat wat er ook was gebeurd, dit van zijn kant nooit ter kwader trouw kon zijn geweest. Maar waarom wist ik niet eerder dat hij haar persoonlijk had gekend? Ik had alles willen weten dat niet in de Story van mijn oma en op de lp’s van mijn moeder te horen was geweest.

Wat rest is mijn wat dat betreft onverwoestbare geheugen!
‘Ik denk aan jou, lieve jongen bij dag en bij nacht
Droom van het grote geluk dat ons samen eens wacht
Onder de rode lantaarn aan de haven
Wacht ik op jou als jij eens wederkeert
Daar zien we elkander weer

Ik denk aan jou, lieve jongen bij dag en bij nacht
Droom van het grote geluk dat ons samen eens wacht
Onder de rode lantaarn aan de haven
Wacht ik op jou als jij eens wederkeert
Daar zien we elkander weer’