Netvlies beschadigd

Het is vandaag maandag. Niet zomaar een maandag. Het is een maandag waarop ik mijn leven evalueer. Een maandag waarop ik graag een persoon uit mijn leven wil bedanken. Mike, kerel, nog bedankt hè! Het zit namelijk zo. Ik kwam Mike tegen toen ik 14 was. We stonden op dezelfde camping. Ik was verliefd op hem, hij was de player van de camping. Eigenlijk was hij meer geïnteresseerd in mijn vriendinnetje en dat kon ik niet laten gebeuren dus zette ik grof geschut in. Geschut dat vrij vertaald kan worden door mijn maagdelijkheid. Juist, ik bood hem mijn maagdelijkheid zodat hij zijn interesse verloor in mijn vriendin en die verplaatste naar mij. Het was dan ook hier dat ik voor het eerst merkte dat seks een goed middel is om mannen te bewerken. Het werkte. Op een zweterige, warme avond begaven wij ons naar de bosjes aan de rand van de camping. Niks romantiek, hop erop! Mike bleek helaas minder stoer dan hij zich voordeed, en bij elke auto die langs reed sprong hij op. Uiteindelijk gaf hij het op en dat was het dan, mijn ontmaagding.

Tijden heb ik getwijfeld of dit wel de juiste manier is geweest voor een meisje, vers in haar pubertijd, om dit te ervaren, maar sinds vandaag weet ik dat het niet beter had kunnen gebeuren. Ik was misschien nog wel een beetje laat bedenk ik me nu. Geen enkel meisje wil toch maagd blijven om op een bepaald moment in haar leven oog in oog te staan met een bebaarde en behaarde Islamitische man die zijn dood heeft gevonden na een vuurgevecht met stoere Amerikaanse mannen? Nee, dat beeld zou op je netvlies gebrand blijven staan. En ook al zou je deze man samen met 69 andere maagdjes vierkant uitlachen, het beeld van deze man op minder dan 5 meter afstand van je zou je netvlies voorgoed kunnen beschadigen.
Bij deze Mike, dank je wel voor die ontzettend onhandige ontmaagding. Het kan me opeens niet meer schelen dat het ongemakkelijk en veel te snel voorbij was. Dankzij jouw gehannes is mij een potentiële netvlies beschadiging bespaard gebleven.