Op de bank bij Fred

Zou de wereld zo duivels willen zijn mij naar de maan af te schieten? Een ander willekeurig hemellichaam is ook goed. Ik heb genoeg van u en van de mensen die erop toeven. Ja, u hoort het goed, álle mensen. Nu is het al meerdere malen door anderen gezegd: ‘Ik haat mensen.’ Het is waar, vele stinkmensen zijn mij al voor geweest. Waarom dit anders is? Waarom u dit verder móét lezen? U nu uiteraard stopt omdat mensen het niet leuk vinden iets te moeten. Ik ben de enige die het écht meent. Ik ben de enige die op romantische aanzoeken; ‘waar zijn de verdomde kaarsen?’, grapt. Ik ben de enige die bij kledingadviesvragen: ‘Je ziet eruit als een zwangere koe en dat strakke topje doet mij walgen.’, zegt. Ik ben de enige die bij een diploma-uitreiking vol overgave, ‘Rock und rollen moeders (en ook) vaders plassers!’, schreeuwt. Ik ben de enige die bij het overlijden van onze Hazes moppen is gaan tappen (met succes): ‘Met al dat alcohol in zijn lijf zal de crematie lekker – zalig gevlamd – fikt hebben.’ Zo ben ik ook de enige die op het graf van mijn opa danst. De man heeft veel snert gebracht en zijn dood is dan ook een gezellig feestje geworden (Ik herdoe dit elk jaar op zijn verjaardag ). Mijn voorgangers hebben het gezegd omdat ze een beu – bui hadden en om zich los te trekken van de standaard richtlijn. Lees: haat mensen en je bent ‘cool’. Daar doe ik dus niet aan mee, ik zeg dit omdat ik mensen werkelijk haat. ‘Cool’ ben ik al van mijzelf. Nu zullen er vast mensen zijn die zeggen: ‘bewijs het maar.’ Ik verwijs dan heel ‘cool’ naar al het bovenstaande.

Nu ja, oude oma’s (alleen de oude) stomp ik tot pulp en lach ze vervolgens uit als ze smeken om genade, kinderen zie ik het liefst hard vallen bij het rolschaatsen (bloed graag) en mannen mogen van mij gruwelijk gecastreerd worden. Ik ben losgeslagen en houd ervan. Het ergste is nog wel dat ik mijn fouten toegeef. Ja, ik ben een eerlijk mens en dat durf ik te zeggen. Hoeveel eerlijke mensen zijn er eerlijk? Die eerlijk toegeven eerlijk te zijn? Hoeveel mensen geven toe niet constant christelijke gedachten te hebben? En soms wel eens de neiging krijgen om de langzaam werkende trol bij het postkantoor neer te hoeken? Erg weinig. Ja, er is een verschil tussen eerlijk en bot zijn. Ik neem nu even het moment om te zeggen dat ik mensen die uit hun giechel snuffen niet voorschut zet in het bijzijn van andere (stink) mensen. Dit fluister ik namelijk zeer subtiel naar hen toe.

Ik heb eens vals gespeeld bij het knikkeren vroeger. Ik voelde mij er slecht door en heb al mijn knikkers aan de desbetreffende jongen gegeven. Kijk, zo slaap ik dus fijn ‘s nachts. Ja, ook ik heb een geweten, ook ik stuur tonnen, flessen, vrachtwagens vol drank en drugs naar arme landen.

Mijn vriendin, heeft tegen mij gelogen. Ze vertelde mij dat ze van mij hield en ze knipperde verdorie drie keer met haar ogen! Ze liegt! De doos! De hoer! Ze gaat vreemd en ze liegt ook nog eens. Ik houd van haar, echt. Ik houd van haar, ik wil mijn leven met haar delen. Het is dat ze ook een mens is, anders had ik haar al een hele tijd geleden ten huwelijk gevraagd (met kaarsen ziet u). Nu ben ik niet achterlijk en ga ik niet enkel tussen de dieren vertoeven. Ik wil niemand om mij heen, de maan lijkt mij de beste plek. Ik houd van de kleur (ja kleur) wit ziet u. Ja, u ziet. U heeft een achterlijke brillenkop op, ik zie het.

Nu zit ik hier bij Fred op de bank en zal zo mijn gal spuwen bij hem. En geen móment eerder u begrijpt. Fred is een jaknikker. Het kale sexy mannetje dat mij oh zo graag spreekt. Hij is hopelijk zijn penis aan het afschudden ná het urineren en zal mij straks een stevige handdruk geven. Ik gil dan natuurlijk eerst: ‘Heb je je handen wel gewassen viespeuk!’

‘Spooksel, hoe gaat het met je?’
‘Wat denk je zelf Fred? Ik zit weer hier.’

Een heerlijke leren bank die ik straks mee naar huis neem, zonder te vragen. Ik ben brutaal en heb daar vaak genoeg een klap op mijn wang voor gehad. Terecht denk ik dan.

‘Vind je dat niet goed?’

Ja, hij begint weer met zijn psychologische bazel. Op alles wat ik zeg stelt hij een vraag en hoopt dan zó zinnen uit mij te trekken. Het is een slimme man, met vragen kom je namelijk best ver in het leven. Nu is de vraag of antwoorden de vragen antwoorden. Ik vind hem eigenlijk immens naar seks snuffelen op dit moment en zou het liefst willen dat hij mij tegen de muur aandrukt en mij schaamteloos hard neemt. Zoals alleen een psychiater dat kan.

‘Spooksel?’
‘Nee Fred. Het is een goed iets dat ik hier zit, ik praat graag met je, dat weet je toch?’
‘Fijn om te horen.’

Ja, ontzettend fijn Kojak, seks met mij zeg ik je!

Het is 2005 en heb besloten het jaar goed te beginnen, zo heb ik een ieder die een ieder gelukkig nieuwjaar wenste, afgezeken op hét moment van spreken. Het is verdomme wel traditie maar ik wens niét iedereen een gelukkig nieuwjaar! Het kind dat mij vroeger pestte op de basisschool, dat kind wens ik niets anders dan verschrikkelijke soa’s. Zo hoop ik ook dat Bush en Bin laden zichzelf samen ophangen op de melodie van mijn zang. Zul je zien dat ze géén ritmegevoel hebben, maar natuurlijk, een geweer leeg schieten is wel zo makkelijk hé? De samba dansen doe dát maar eens na! Zucht puf.
Bernhard begroette de dood vorig jaar, ik zag oma’s geschrokken en hysterisch op straat rennen. Kijk, dáár krijg ik nu de poep van, groen druiperige diaree wel te verstaan. De man was bijna honderd jaar, ik mag de duivel op mijn blote knieën danken als ik de zestig haal. Neen, ik geloof ook niet in God, het zal u niet verbazen. ‘Wat heeft ze toch een grof taalgebruik, wat wil ze hier nu mee bereiken?’
Nou, beste mevrouw. Er zijn zulke momenten in je leven, dat je alles zegt en dan ook écht zegt. Ik geloof in mezelf en dat vind ik al een hele prestatie.

‘Spooksel, hoe zie jij je toekomst?’

Waarom stelt hij vragen, IK wil antwoorden verdomme! Waarom stelt hij vragen waar ik over moet nadenken?

‘Ik steek een sigaret op en hoop dat je snel de volgende vraag stelt Fred.’

Hij glimlacht en pakt een asbak van de vensterbank.

‘Heb je iets dat je graag kwijt wilt Spookseltje?’

Nu ja, nu kan ik dus geen seks meer van hem verwachten, hij noemt mij Spookseltje en zo noemt mijn moeder mij ook. Seks met mijn moeder lijkt me een walgelijk iets ziet u.

‘Ja Fred, ik heb nog zoveel te vertellen, waar moet ik beginnen?’
‘Waar je wilt Spook.’

Hij heeft makkelijk praten de mongool, hoe weet je waar te beginnen als al je zinnen iedereen behalve jezelf uitkotsen? Als je volkomen nuchter bent en geen spijt krijgt van eventuele braaksel vlekken die je achter zal laten?
Soms hoop ik op een zeer pijnlijke dood, soms ben ik net als ú mezelf spuugzat (ik heb ook nog mensenkennis zie, ik weet namelijk dat u mij een stinkmens vindt, geen nood, dat vind ik ook van u. Kijk eens aan, we zijn het eens met elkaar. Proost.) Soms hoop ik dat mijn moeder mij dan vindt als lijk. Ze dan snikkend de ambulance belt. Dom mens! Ik ben dood zeg ik je! Begraaf mij en drink een pils met paps.

‘Waar denk je nu aan Spooksel?’
‘Ik denk dat ik naar het toilet ga, zul je op mij wachten?’
‘Natuurlijk, het uur is nog niet om.’

Stom psychiater grapje, ik kan er niet om lachen, hij wel. Fijn voor hem.

Op het toilet, ik denk aan het debielengedrag van meisjes als ze vechten, haren trekken en krabben. Potdorie! We zijn toch zeker geen dieren? Stompen moet je! Gebruik de vuisten en laat ze cirkels draaien rondom de slaap van de ander. Terwijl ik mijn plas in etappes eruit pers, pak ik alvast heel veel wc – papier. Doet u dat ook? Als u bij een ander bent? Extra wc papier gebruiken? Maar natuurlijk, thuis gebruikt u enkel één velletje. En maar schelden als het papier doorscheurt gierigaard! Ik ben tegen geweld, ik houd niet van slaan. Ik maak mensen liever klein met woorden. Piepklein, kabouterklein en vervolgens stamp ik ze plat. Mijn moeder heeft mij vaak genoeg het ziekenhuis in geknald. Ik had een hersenschudding en mijn oor was beschadigd. Wat zegt u? Ja, mijn oor is dus beschadigd drilpudding! Ze sloeg mij wel vaker maar dit keer was wel het ergste. Ik verbleef twee weken in het ziekenhuis. Ik heb mijn moeder nooit terug geslagen, dat kun je niet maken en al helemaal niet als je uit een Oosteuropees gebied komt. Respect voor allen zeggen we dan. Nogmaals, ik ben tegen geweld. Om haar te laten weten dat ze zal branden in een pan met peentjes voor dit gedrag, heb ik haar een zwak mens genoemd. Ze huilde alle wolken bij elkaar en bood haar excuses aan. Neen, dit was de druppel, bloeddruppel, strontdruppel, de druppel van alles. Ik ben toen gevlucht met een vriend van mij, Maarten is zijn naam. We hebben gezweefd – zwerft door Nederland en een tijdje door België.
‘Luister je nog Fred?’
‘Ja Spooksel, maar wat wil je nu zeggen?’
‘Ik dacht dat jij dat wist.’
‘Waar hou je wel van?’
‘Van de kleuren wit en zwart, van mijn hond, van mijn vriendin die ik haat.’
‘Je spreekt jezelf tegen Spooksel.’
‘Werkelijk? Zeg, jij bent écht slim.’
‘Waarom dit soort sarcasme?’
‘Omdat ik op het punt sta jou plat te seksen of uit het raam te gooien.’
‘Haha Spooksel toch.’
‘Ik ben waterserieus Fred.’
‘Doel je nu op Azië?’

Ik zie hem slikken, ik zie hem twijfelen, ja dombo! Daar heb je nu niet voor geleerd hé? Wat te doen met mensen die je voor het blok zetten? Ik zeg: pets ze alle kanten op en lach dan vervolgens breeduit (Lachen is gezond). Ik ben tegen geweld hoort u!

‘Het was inderdaad een grapje Fred, vergeef mijn grof taalgebruik.’

Ziet u ik ben wel lief.

‘Heb je een goed voornemen voor dit jaar?’

Debiel, nu vraagt hij er werkelijk om. Ja, ik heb goede voornemens, ik ben van plan om alle blonde trienen die het nodig vinden om mij aan te staren omdat ik niet op hun lijk, te saboteren door H & M van de kaart af te zuchten. Ik ben van plan om alle mensen die anti rook zijn met een dikke sigaar te penetreren totdat rook hun mond uit raast en vervolgens luister ik naar de stikgeluiden. Ik ben van plan een bank te beroven op een zeer chique manier. Lees: waterpistolen gevuld met traangas. Huilen doe ik dan natuurlijk keihard mee. Ik houd van huilen, ik houd van dikke zachte krokodillentranen.

‘Nou?’
‘Neen, ik heb geen goede voornemens, daar hou ik mij toch nooit aan.’
‘Het uur is bijna om. Je hebt mij niet veel verteld deze keer.’
‘Ja Fred, ik heb een mindere dag.’
‘Tot de volgende keer dan maar?’
‘Tot de volgende keer.’

Ik had u moeten waarschuwen voor dit gesprek met Fred, ik had uw tere ziel moeten sparen, ik had zoveel gemoeten, dat heb ik allemaal níét gedaan. Wees gerust lieve mensen het zal nog precies vijf seconden duren voordat ik afgeschoten wordt. Dank voor hier.
Boem Fieeuwwwww !!

Bijsluiter;
Ze stond er huilend rood
Trekken aan touwtjes waar niemand aan trok
Ze stond er huilend rood

(Plak vingers achter hoofden en stoot zonder spijt)