Vrienden van mij zijn pas opa en oma geworden van een wolk van een kleinzoon. Dit gebeuren, doet mij beseffen dat het niet zo gek lang zal duren voordat ik aan de beurt ben. En dat maakt me op zijn zachts gezegd minder gelukkig.
Linda de Mol gaf in een openhartig interview na haar echtscheiding aan dat ze er bewust voor gekozen heeft de pijn te verdoven door ogenblikkelijk een andere relatie aan te gaan.
Lewis is naast een erg aanwezige arrogante kwal, ook nog eens het liefje van mijn zus. Soms vraag ik me af uit welke van misselijkheid doordrenkte bodemput ze hem heeft opgevist, want één blik op zijn meesterlijk fitte body –bemerk het sarcasme- doet vermoeden dat hij zo’n type is dat meer baard dan ballen heeft. Nochtans beweert Loewies bij hoog en laag dat [i]size doet matter[/i], zijn alle apothekers en apothekeressen in L. op de hoogte van zijn maat onder de gordel en denkt hij serieus na over een belegging bij een XLLL-condoombedrijf. Ik neem me voor hem ooit een schrijverscarrière met ‘Neuken voor maxi’s’ aan te bevelen, maar gezien hij de laatste tijd in staat is om me ter plekke neer te knallen bij het zoveelste uitlach-lachje, hou ik me nog even in.
‘Opa, wat betekent ‘pardon’ nu eigenlijk?’
Mijn kleindochter van vijf hangt wat tegen me aan en twijfelt of ze op mijn schoot zal gaan zitten of op de bank naast me.
Ik denk dat ze ‘pardon’ in de betekenis van ‘neem me niet kwalijk’ bedoelt en baseer daarop mijn antwoord.
Onder grote belangstelling neemt dokter Wie zijn hoofddeksel af. Luid gejuich stijgt op uit de grote zaal. Een dergelijk hoorcollege is zelden vertoond in Kambrug. Dokter Wie kijkt een beetje beteuterd naar zijn zwarte hoofddeksel. Dit had hij niet verwacht. Een staande ovatie.
