‘Je moet me wat geld lenen’. Mijn bodygard Ab en ik lopen het hotel uit. De taxi komt zo.
Ab sleept zijn koffer achter zich aan terwijl ik zelf weinig bij me heb. Voor twee dagen Turkije heb je niet veel nodig dus waarom hij zo loopt te sjouwen begrijp ik niet.
En nu wil hij geld van me lenen. Wat is er aan de hand met hem? ‘Waarom pin je niet? Dat kan hier ook hoor. Op elke straathoek staat een kameel waar je je pasje in kunt steken.’
Hij kan er niet om lachen. ‘Mijn rekening is geblokkeerd. Teveel opgenomen’
Dus leen ik hem wat en vervolgens stappen we in de taxi die ons naar het vliegveld rijdt.
Wij hebben hier een partij goedkope horloges gekocht voor twintig cent per stuk en die waren we binnen een uur weer kwijt. Niet echt veel op verdiend maar genoeg om er een maand vakantie aan over te houden.
Ab is ongewoon stil in de taxi. Normaal had hij de taxichauffeur al drie keer uitgescholden voor teringoplichter of woorden van gelijke strekking maar deze keer zit hij nerveus naar buiten te staren.
‘Problemen, Ab? ‘
‘Nee hoor, die teringhitte hier komt alleen me strot uit’
‘Lul niet, man.Het is hier maar 50 graden en straks loop je weer te zeiken dat het altijd regent in Nederland.’
Twee uur later zitten we in het vliegtuig. Voor ons zit een vrouw met twee jongetjes van een jaar of vier..Ab is iets opgevrolijkt want hij zit een beetje te dollen met de jochies.
De moeder van de kids kijkt argwanend naar de redelijk getemde gorilla en houdt haar zoontjes nauwlettend in de gaten.
Een van hen begint te zingen en vraagt aan Ab of hij ook een liedje kent.
Ja hoor, dat kent Ab wel en hij begint meteen uit volle borst te krassen:
JAN KWAM THUIS OM EEN BOTERHAM TE VRAGEN
MOEDER WAS NIET THUIS
VADER WAS NIET THUIS
PIEP ZEI DE LUIS IN DE VÒÒÒÒRHUID..
Moeders verbiedt haar zoontjes met een rooie kop verder te praten met Ab , die aan mij vraagt of hij iets verkeerd heeft gezegd.
‘Voor jouw doen was dit vrij normaal Ab, maak je geen zorgen.’
Een stewardess komt langs met drankjes en vraagt aan Ab of hij aan vechtsporten doet.
‘Nee hoor’, zegt de bergaap.’Ik ben gewoon fiscalist.’
‘O , eh..zit u bij de belastingen?’
‘Nee hoor, ik sta met een viskraam op de markt’
Stewardess kan er wel om lachen en geeft Ab een extra glas. Zelf krijg ik er maar eentje.
Nadat wij geland zijn begint Ab weer nerveus te worden. En een kwartier later weet ik waarom.
Hij wordt door de douane uitgenodigd even mee te komen. Zijn koffer is er uitgepikt en wordt in een kantoortje opengemaakt. Als het deksel eraf is zie ik tot mijn verbijstering
dat de koffer gevuld is met gouden kettingen en armbanden……
De douanejongens schudden hun hoofd meewarig en ik zing de favoriete hitsingle van mijn favoriete fiscalist: PIEP ZEI DE LUIS IN DE VÒÒÒÒRHUID…..


0 reacties

Geef een reactie

Avatar plaatshouder