Somber zit ik op de bank. Wijntje, zak chips. Vriend allang naar bed. Ik kijk naar de Oprah Winfrey show en het gaat precies over het onderwerp waar ik zo over zit te tobben: de relatie met je partner spannend zien te houden. Nou, daar komt bij ons momenteel weinig van terecht. Vlinders hebben lang geleden mijn buik al verlaten..de seks is een verplicht nummertje en ook een soort invuloefening. Ik weet precies wanneer, hoe, en in welke volgorde er gevreeën wordt. Heus niet alleen zijn schuld. Ik doe er zelf ook niet bepaald veel aan om het spannend en leuk tussen ons te houden. Neem alleen maar het feit, dat ik hier in mijn joggingpak met poezenpantoffels op de bank hang…

Plotseling veer ik op. In de Oprah show laten prachtig mooie vrouwen zien hoe je de partner het beste kunt verleiden: met paaldansen! Ik kijk ademloos toe en bedenk cynisch: tja, met zo’n lijf en met die lenigheid zou mij dat ook wel lukken!
Maar nee hoor, er wordt een vrouw uit het publiek geplukt en zij krijgt de eerste technieken van het paaldansen voor haar kiezen. Ze doet het best redelijk! Is ook niet slank, of mooi. Hoopgevend.

De volgende dag ga ik meteen op internet op zoek naar een cursus paaldansen bij mij in de buurt. Het moet natuurlijk een geheim blijven voor mijn partner. Al gauw heb ik gevonden wat ik zocht. En na een week ga ik voor het eerst, met een sexy outfit in mijn tas –voorschrift van de cursus- naar paaldansles. Het valt niet mee, maar de groep is leuk, en we gieren wat af. Na een aantal lessen merk ik zelfs, dat mijn zelfbeeld verandert. Ik zorg beter voor mezelf, ben constant op zoek naar sexy kleding en lingerie…

Dan, als mijn partner een weekendje gaat zeevissen met zijn beste vriend, ik mijn certificaat paaldansen trots in ontvangst heb genomen, zie ik mijn kans schoon.
Ik laat een paal installeren in mijn slaapkamer en als mijn man zondagmiddag doodmoe thuiskomt en een douche neemt, verwissel ik mijn joggingpak razendsnel voor mijn sexy stoeipakje.

Als mijn vriend de slaapkamer binnenkomt weet hij niet wat hij ziet; brandende kaarsjes, uit de cd-speler klinkt zwoele muziek en ik sta daar met mijn handen om de paal heen gevouwen, klaar voor de show. Op mijn verzoek gaat mijn verbaasde partner op bed liggen. Hem constant sexy aankijkend –zo heb ik het geleerd- begin ik langzaam met het uitvoeren van de paringsdans van mensen…mijn partner kijkt gebiologeerd, maar ook enigszins geschokt toe. Maar na een poosje merk ik, dat het gebeuren hem wel opwindt… Kijk, daar gaat het om! En enthousiast geworden doe ik kunstjes die ik zelfs op de cursus niet aandurfde…

Dan gaat het mis. Ik grijp mis en val op de grond. Ik voel hoe mijn been dubbelslaat en kan een kreet van pijn niet onderdrukken. Het gaat vervolgens in een stroomversnelling…door de pijn voel ik dat ik wegzak…voor ik het weet lig ik met stoeipakje en al op een brancard. In het ziekenhuis blijkt dat mijn been gebroken is..foto’s worden gemaakt, het been wordt gezet en moet in het gips. Mijn lieve partner wijkt geen moment van mijn zijde en is lief en zorgzaam.

Na een spannende nacht mag ik de volgende dag weer naar huis…maar ik mag voorlopig nog niet paaldansen!


14 reacties

DreamOn · 2 april 2007 op 17:19

Nou, stond jij even voor paal… 😉
Is er geen cursus ‘rolstoelpaaldansen’ bij jullie in de buurt? 😀

Welkom op cx trouwens,
Groetjes DO.

KawaSutra · 2 april 2007 op 17:58

Als je man straks uit bezorgdheid zegt dat je niet meer mag paaldansen moet je gewoon je poot stijf houden! 😀
Je spreekt hier en daar van partner, man en vriend. Het één sluit het ander niet uit natuurlijk. 🙂

Heel leuke eerste column. Dat belooft nog wat, hoop ik.

SIMBA · 2 april 2007 op 18:01

Oeps, een ander soort spannende nacht dan je voor ogen had 😀

arta · 2 april 2007 op 18:29

😆
Erg leuke column!!
[quote]Mijn lieve partner wijkt geen moment van mijn zijde en is lief en zorgzaam.[/quote]
Geluk bij een ongeluk?? 😀

WritersBlocq · 2 april 2007 op 19:15

Hoi, welkom hier!
Onwijs leuk verhaal. Maar hee, had je geen spierpijn? En wat zei je daar dan over? :lach:

Klein puntje van kritiek: je gebruikt teveel …
Je stijl komt me bekend voor 😉

badeend · 2 april 2007 op 19:21

Leuk verhaal, vlot geschreven 😉

ik vind de … nog best meevallen trouwens,
was me niet eens opgevallen.

sterkte met je been!

schoevers · 2 april 2007 op 19:43

Wat een heerlijk verhaal om te lezen. Leedvermaak? Daar is het denk ik ook een beetje voor bedoeld.
Er zit niets anders voor je op dan een paar opwindende woordjes op het gips te schrijven. En verder……net als de egeltjes……heel voorzichtig.
Sterkte.

Sofie · 2 april 2007 op 20:01

Een column naar mijn hart!
[quote]En na een week ga ik voor het eerst, met een sexy outfit in mijn tas –voorschrift van de cursus- naar paaldansles.[/quote]
Waar heb je dat outfitje gekocht?
😀

Li · 2 april 2007 op 21:20

[quote]Je stijl komt me bekend voor[/quote]

Ja mij ook…
Ik heb op minstens drie puntjes gelet!

Desalnietemin een ontzettend geinig verhaal. Dat staat als een paal boven water.

Li

pally · 2 april 2007 op 22:33

Geinig verhaal met toch een ‘bepaald’ goed resultaat, maar dan anders…. 😀

Pally

Mosje · 3 april 2007 op 09:59

Wie een paal graaft voor een ander…

DriekOplopers · 3 april 2007 op 15:01

Goed en pakkend geschreven. Leuke taalvondsten, prima opbouw.

En na de bekende zin “krak, daar gaat weer een hart” voegen we daar nu “krak, daar gaat weer een been” aan toe…

Een meer dan uitstekend debuut. Welkom.

Driek

Leonie · 3 april 2007 op 19:32

Bedankt voor de reacties! Erg leuk om te lezen. Op naar de volgende column! 😉

Dees · 3 april 2007 op 20:20

Pahltanzen mit Hindernissen niets voor jou? Leuk debuut!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder