Stoute jongetjes

“Ik heb vijftig Staurodorms ingeslikt toen mijn man erop zat te kijken. De druppel was dat buitenechtelijk kind waar hij mee afkwam. Hij begrijpt gewoon niet dat ik kapot ga aan zijn vreemdgaan.” Ik zit op een ziekenhuisbed met lakens die van stijfheid aan elkaar plakken. Erin ligt een vrouw te snikken met ogen alsof ze net een rapedrug naar binnen kreeg. Ze heeft gebeld omdat ze venijnige steken op haar borst voelde maar dat blijkt enkel een lokmiddel om haar hele verhaal er eens goed uit te gooien.
Het relaas over haar perverte maar wel superlieve echtgenoot volgt zonder dat ik ook maar wat moet aandringen. Het afgelopen jaar heeft hij hier en daar wat veel gesekst en toen is er per ongeluk een kind uit gekomen. De avond dat hij haar het nieuws vertelde, heeft ze hem de meest gemene dingen naar het hoofd gegooid. Vervolgens wilde haar man weglopen maar om duidelijk te maken hoe graag ze hem zag, schoof ze een flinke dosis pillen door haar keel. Hij zei dat ze een “zot wijf” was en liep alsnog weg en toen heeft ze de ambulance gebeld want de pillen begonnen te werken. Later belde ze ook de politie. Om hem verdomme als vermist op te geven. Sommige mensen zouden in plaats van een telefoon beter een postduif bij zich steken. Dan zouden ze wel twee keer nadenken voor ze bellen want dat duurt dan ook twee keer langer. Na wat zoeken vond de politie uiteindelijk de man. Ze wilden echter niet tegen haar zeggen waar ze hem gevonden hadden. Tegen ons vertelden de mannen gretig dat ze hem vanonder een hoer geplukt hadden en dat zijn vrouw knettergek was om bij zo’n geslachtsziekteslopende man te blijven. De man was wel zo eerlijk om uiteindelijk tegen zijn vrouw te zeggen dat hij bij de hoeren zat. Want hij miste haar op dat moment. Toch kon hij haar niet vergeven dat ze die pillen genomen had. Zijn oplossing was om een tijdje niet op bezoek te komen, tot ze tot rede was gebracht door ons. Ze begreep dat, vertelde ze, want ze had dat echt niet mogen doen ook al was ze gekwetst. Begrip opbrengen voor een vrouw die, als ze je vriendin was, je normaal met haar kop tegen de muur zou slaan om haar wakker te schudden, blijft moeilijk.

’s Middags kwam de man in kwestie toch op bezoek. Lang vettig haar, een zwerversbaard, de geur van rot rioolwater en aan elkaar geplakt sperma. Je zou nog liever tienduizend keer overgeven dan samen met hem in een bed te liggen. Maar toch de grote liefde voor de vrouw in het ziekenhuisbed. Wat kan het leven toch droevig mooi zijn.