Door de jaren heen komt de vraag bij iedereen vroeg of laat omhoog. De een krijgt er mee te maken, de ander vraagt zich af waar het blijft. De een houd het verborgen als het grootste geheim dat hij of zij bezit en de ander schreeuwt het het liefst van de daken. Liefde.
Het kostte me 10 flappen van 50, maar wat een heerlijk avondje hebben we gehad meid. Leuke amuses vooraf, een prachtig wijnarrangementje, daarna lekker aan de foie grass en de gestampte posteleinscheuten met kwartelballetjes en als toetje, hoe kan het anders een echte Dame Blanche!
‘Klaar’, hijgt Oenema triomfantelijk.
Het is duidelijk dat hij een ultieme inspanning heeft verricht om zich uit deze netelige situatie te redden.
‘Je ziet er niet uit, Menno’, zegt zijn vrouw.
‘Kom even hier.’
Mijn rots in de branding oogt wat bedremmeld als hij naast zijn eigen keukentafel door de knieën gaat. Ik heb heel even met hem te doen.
‘Zo dat is beter.’ Ze plukt met de doortastendheid , een plattelandse eigen, de hooislierten van zijn kalende schedel.
‘Schapen zijn het. Stuk voor stuk. De een nog beïnvloedbaarder dan de ander. Allemaal bang om uit de toon te vallen. Maar zelfstandig denken, daar hebben ze nog nooit van gehoord. Of nooit aan gedacht. Daar zijn ze dan weer te schaapachtig voor en niet zelfstandig genoeg. Helaas.’ ‘Laten we daar op drinken,’ besloot mijn compagnon, waarop we onze glazen triomfantelijk tegen elkaar klonken. Als misantropen onderling deden we ten slotte niet voor elkaar onder.
De roddelbladen zijn om van te huilen. Hun moddervette titels, flikkerende foto’s en schreeuwerige kleuren brengen allesbehalve sensatie. Vreemd-gaan, bloopers, nieuwe CD, moord en arrestatie: ik vind er geen reet aan. (Al had die CD nog boeiend kunnen zijn als het niet van die Tokiofuckers was geweest.) Uit verveling grijp ik naar een grijs potlood (oorspronkelijk bedoeld om deze “column” te schrijven) en verlos Justin Timberlake van zijn dofheid: de nagels en ogen lichtgrijs, de lippen donker. In zijn linkeroor een metalen ring en een gigantische haarverlenging. Klaar om in een nieuw hok te worden gestoken.
