Liefde
Palabras blancas
Je kent me niet
Eigenlijk weet je niets
Van mij
Want je keek me niet in mijn ogen
Voor jou zijn ze zo blauw
Dat het zeer doet
Aan mijn gevoel
Voor jou
Je kent me niet
Eigenlijk weet je niets
Van mij
Want je keek me niet in mijn ogen
Voor jou zijn ze zo blauw
Dat het zeer doet
Aan mijn gevoel
Voor jou
Een weekje weg. Niks moet. Zelfs niet-moeten moet niet… We besluiten naar de omgeving van Nijmegen te gaan, om precies te zijn naar Berg en Dal.
Ik was een jaar of twaalf toen ik verliefd was op het meisje van de oliebollenkraam. Avond na avond ging ik de kermis op om haar even te zien. Ze was een paar jaar ouder dan ik en toen het mooiste meisje dat ik ooit gezien had. Ik wist zeker dat ze mij ook wel zou zien zitten.
Liefde is zo makkelijk te geven, te ontvangen, en te delen. Liefde is gezond, geeft je kracht om door te leven, Liefde is liefde.
Liefde is geven en nemen, gaan en komen, stoppen en stilstaan, maar vooral kleur in je eigen leven toe te laten. Liefde is er voor iedereen, voor zij die geloven in een God en voor hen die nergens in geloven. Maar zij die niet geloven hebben het geloof in de Liefde nooit verloren, want dat is alom aanwezig.
Met betraande ogen kijk ik naar mijn bed. De plek waar ik me zo veilig had kunnen voelen. Een plekje waar liefde word bedreven, waar ik eindeloze gesprekken zou kunnen hebben met vriendinnen, waar ik op mijn buik tijdschriften had kunnen lezen. Mijn bed…
Helaas kan dit allemaal niet. Met een zielig gezicht kijk ik naar de natte lakens die op de grond liggen naast mijn bed.