Postzegel

“Heeft u postzegels ?” vraagt de mevrouw.
”Jazeker dame”, klinkt het vanachter het toonbankje van de sigarenwinkelier.
“Mag ik er één van € 0,39 “ ?
De sigarenman scharrelt wat in een laatje. Hij legt de postzegel voor de mevrouw op de toonbank en voegt haar toe: “Alstublieft dame, dat is dan € 1,39”.
Verschrikt kijkt zij op. “Hoor ik het goed, zegt u € 1,39?”
“U hoort het heel goed dame, ik zei dat is dan € 1,39”
De mevrouw loopt rood aan en gunt de sigarenman een minachtende blik. “Hoe durft u meneer, mij een euro extra te vragen voor een postzegel !?”.

Hoofdprijs

‘Ik heb de hoofdprijs gewonnen,’ riep Connie. Ze danste door de kamer. Mijn verkeerslicht meisje. Ze was door het dolle heen. Ik hield nog meer van haar dan anders. Ze had een brief in handen waarin het heuglijke nieuws werd meegedeeld.
Toen ze gekalmeerd was ging ze aan tafel zitten en legde de brief voor zich neer. ‘Lees maar eens wat er staat,’ zei opgewonden.

Beste mevrouw van der Laan

A., 29 januari 2003
Beste mevrouw van der Laan,

Ik heb met open mond staan toekijken hoe u zich de kaas van het brood liet eten door die nikserige Dittrich. Dat Thom de Graaf gedoemd was het veld te ruimen, dat was al duidelijk ver voordat Maurice de Hond met zijn eerste peiling op de proppen kwam. Oude politiek, paars, een sex-appeal dat tussen belegen en oud pendelt maar in ieder geval geassocieerd wordt met kaas, daar win je geen stemmen mee.

Grote schoonmaak

Het was zaterdag. Ik was druk bezig. Toen ik naar buiten liep om een hoop troep in de container te gooien stond Connie te praten met Spicht. Ze heet Jenny weet ik inmiddels, maar in gedachten noem ik haar nog steeds zo.
‘…is heel aardig…’ hoorde ik Spicht zeggen.
Ze stond alleen bij de heg achter het huis. Vlakbij het gat. Willem morrelde aan de achterdeur.