[i]Co-column geschreven door Mien, doemaar88 en Frank[/i]
Een zware klus. Mijn eerste trio. Solo’s en duetten zijn voorafgegaan. Ik ben bewust van de verantwoordelijkheid die op m’n schouders ligt. Eerst maar eens contact opnemen met mijn handlangers. Ik heb oude rotten in het vak, Henny en Frank, bereid gevonden de klus te klaren. Henny is een vriend van mij. Frank is specialist in boeien.
Buiten is het mooi weer en als ik beneden kom is mijn lieve echtgenote al druk in de weer met het onkruid, de graspollen en de plantjes. De winter staat voor de deur en mijn vrouw voelt als het ware de tranen van het groen al opkomen bij de naderende kou.
De telefoon ging. ‘Jaaa?’ zei ik lichtelijk geïrriteerd, zo op mijn vrije vrijdagochtend.
‘Waar blijf je nou?’ vroeg vriendin J.
‘Waar blijf ik?’ vroeg ik met gefronste wenkbrauwen, ook al ziet degene die aan de telefoon hangt niet dat je ze fronst.
‘Ja dat vraag ik aan je, waar blijf je?’ herhaalde J. haar vraag.
Ik keek op de klok. Shit hee, 11 uur.
‘Ow euh, oeps.’ Zei ik, zoals ik dat wel vaker zei als ik de tijd was vergeten.
‘Oeps, oeps’ herhaalde ik. ‘Oéééééépsss. Ik kom eraan.’
“Waarom stop je er dan niet mee?” De retoriek in zijn vraag vond ik moeilijk op waarde te schatten. Stoppen zou voor hem gemakkelijker zijn dan voor mij. Hij hoefde niet naar haar toe. Hij hoefde de confrontatie niet aan te gaan. Hij zou niet in een vacuüm terechtkomen nadat ik zou stoppen. Dus ik zweeg.
“Maar uit alles wat je me nu verteld hebt, blijkt dat je niet meer verder wilt. Vertel mij dan eens waarom je niet zou stoppen.”
Radio en TV lijken bij te dragen aan het vergroten van de woordenschat die de Nederlandse taal rijk is. Spreuken en woorden uit series en reclames worden steeds vaker overgenomen in het dagelijkse taal gebruik.
