Takke

In de tijd dat ik nog jong en slank was, kenden we in Utrecht een soort scheldwoord, takke.
Dat was er al, ver voordat de ‘shit, onwijs, cool’ hun intrede deden.
Het betekende zoiets als ‘vervelend’. Een takkewijf was dus gewoon een vervelend vrouw-mens.
In ieder geval geen cool-vrouwspersoon. Nu schijnen wij binnen de familie al decennia lang iets te hebben met ‘takke’. Toen mijn ouders jaren geleden in het voormalige Joegoslavië op vakantie waren, was daar net een lied in zwang, dat voor buitenlanders klonk als ‘tikke, tikke, takke’. In een jolige bui had mijn vader daar met een briljante ingeving van gemaakt : tikke,tikke,takke, Bertus die moet kakke.
De hele avond werd toen uit volle borst deze aangepaste versie meegegalmd door de hele Europese gemeenschap, daar aanwezig. Waarmee deze ‘shit’ toch een aardige bijklank kreeg, t.o.v. de betekenis die wij er tegenwoordig aan toekennen.
Blijkbaar zit dat ‘takke’ ergens in de genen. Want ook ik ontkom niet aan ‘takke’.
Hier in mijn woonplaats heb ik het dan over ‘takke takken’.
Kent u het woord ‘takkeling’ ?
Het is een jonge vogel, die nog maar net van tak tot tak kan springen.
Daarmee kan ik dan een positieve draai geven aan het snoeigedrag van bewoners in onze diervriendelijke gemeente.
Dat is natuurlijk de reden, waarom de heggen en bomen bij de (achter)paden niet worden bijgehouden, anders hebben de vogeltjes minder kans te overleven.
Ten slotte ligt er altijd wel een hongerige kat op de loer.
Heel goed over nagedacht, ook van de ‘takken’ gemeente. Nee, gewoon met een ‘n’ achter takke, want we houden het netjes.
Hoewel ik me wel kan voorstellen dat u wellicht toch ‘takke’ bezigt, wanneer u in het donker op de fiets met uw hoofd tegen een boomtak knalt.
Netjes ook nog, als het bij ‘takke’ zou blijven.
Voor mijzelf is het ook allemaal behoorlijk confronterend.
Ik moet me telkens maar afvragen, of de paden nu weer smaller zijn geworden, of dat ik weer een pondje of wat ben gegroeid.
De broedperiode van de vogels is weer in aantocht. De jongen fluiten dan weer vrolijk hun lied, en de volwassen vogels schijten de boel weer onder, als vanouds.
Dus hoog tijd om de boel eens te gaan bekijken langs het (achter)pad. Pak de heggenschaar, of huur een elektrische, samen met de buren. En gemeente…..laat eens blijken dat ook u oog hebt voor het groen, de bomen en de veiligheid van de bewoners, zodat u niet verwordt tot een ‘takke’ gemeente.