Langzaam cirkelen de rookpluimpjes rond mijn gezicht. Ik staar naar boven, naar de bewolkte lucht. Ik staar naar boven en zie een wolk voor de maan schuiven. Het is zondagavond, net iets over achten en Nederland is bedekt onder een wolkendeken. Ik neem weer een trekje van de nicotinestok die ergens tussen mijn wijs en middelvinger bungelt. Ik doe mijn ogen dicht, waan mij ergens daarboven in het luchtledige. Omringd door datgene wat ik zo fascinerend vind: de sterren.

En niet alleen de sterren vind ik interessant. Ik vind heel het ‘donker’ interessant omdat niemand dan je gezichtsuitdrukking kan zien. Niemand kan het zien als een bedroefde blik zich aftekend op een voor de rest gaaf gezicht. Gepolijst tot in de perfectie. Niemand kan het zien als je gezicht een bezorgde uitdrukking heeft. Niemand kan zien als een kristalheldere traan zijn spoor achter laat op een masker, gemaakt door miljoenen huidvezels.

De nacht is hetgene waarin ik me veilig voel. Dat ik mezelf naar de andere planeten fantaseer. Hoezo het is niet mogelijk om Mars te bereiken? Of Jupiter, of Saturnus. In je fantasie kan alles en geloof me, op Saturnus is leven.

Ik stijg langzaam tot eenzame hoogte. Ik zie de capsule van Felix Baumgartner onder me vandaan schieten. Ik heb Saturnus in het vizier. Een planeet op luttele lichtjaren van ons kleine planeetje vandaan. Ik zit daar. Na te denken over van alles. Na te denken over de weekenden, over het leven. Over de geschiedenis van de mens. Over het gedrag van mensen en ’toevalligheden’ die zich in de historie voor hebben gedaan. Het had bijvoorbeeld maar een metertje gescheeld of het ‘Derde Rijk’ van onze ‘schilder’ Hitler had niet bestaan. Hoewel schilder..hij veegde eerder mensen weg van het overgrote mensen schilderij. Een plens water over Israël en zes miljoen minder joden als gevolg.

Ik denk nog steeds na, de sigaret in mijn rechterhand is inmiddels opgebrand tot het filter. Ik druk de sigaret uit op de ring van Saturnus en vanaf dat moment zit ik vast. Mijn gedachtengang is tegelijkertijd met de sigaret opgebrand en het filter is bereikt. Het filter waar slechts één persoon toegang tot heeft en dat is die achttienjarige jongen die daar vast zit op de ring van Saturnus.

De vrije loop van gedachen is gestopt. Ik sta in een ellenlange file met overal autootjes die een gedeelte van mijn hersenen bevatten, maar het loopt niet door. Is er verderop een ongeluk gebeurt met mijn ‘onzekerheidgedachte-autootje’?Of rijdt mijn auto met zekerheden weer eens niet door? Ik weet het niet. Eén ding is zeker, ik zit vast, muurvast. Tot het moment dat ik de radio hoor. ‘Thoughts FM’ met de filemeldingen: ‘Er is een ongeluk gebeurt tussen de ‘veilige haven’-vrachtwagen en de ‘Opgroei’-motor die weer iets te snel over de ring van Saturnus scheurde.

Ik zit vast, ik zit vast op de ring van Saturnus.


2 reacties

spaans · 29 oktober 2012 op 15:22

Aah, u zat aan boord van een Solar Warden schip. Gedurfd.

arta · 30 oktober 2012 op 09:05

Helemaal kan ik je niet volgen, maar het onderwerp is een interessant gegeven.

Deze quote vind ik prachtig: [quote]Eén ding is zeker, ik zit vast, muurvast. Tot het moment dat ik de radio hoor. ‘Thoughts FM’ met de filemeldingen: ‘Er is een ongeluk gebeurt tussen de ‘veilige haven’-vrachtwagen en de ‘Opgroei’-motor die weer iets te snel over de ring van Saturnus scheurde. [/quote]

Geef een reactie

Avatar plaatshouder