Wein, weib und gesang

Het zomerspektakel 2007 in Nederhorst den Berg: de titel is een waar understatement!

Vrijdagavond werden we getrakteerd op optredens van Quincy en Peter Beense en zaterdag Gerard Joling en Papa di Grazzi. Buiten stond een aantal dj’s hun ding te doen. Opvallend, dat dj’s over het algemeen kleine, dunne mannetjes zijn. Ik heb de indruk dat hun leven geen footprint achtergelaten zou hebben, als ze een ander vak hadden uitgeoefend. Het is hen van harte gegund: nu liggen de vrouwen aan hun voeten, zalen vol. Heeele kleine vrouwtjes dan wel 😀 Veel interessanter dan de artiesten, waren toch de bezoekers. Allemaal prachtig opgedofte tieners, die hun eerste verliefdheid uitoefenden op de beat van de dj’s. Volwassenen ook, die genoten van het bier, de wijn, hun medebezoekers en het gezang. Een echt dorpsfeest dus, compleet met happy people en mooie verhalen.

Zo trof ik een mooie dame: 22 jaar oud, stewardess, wervelend figuur, benen tot aan haar oksels en werkelijk in staat om elke man helemaal gek te maken. Ze koos echter voor haar vriend; soulmate, noemde ze hem. De relatie had nogal wat voeten in de aarde gehad, vertelde ze. Hij had een “goed mes in haar rug achtergelaten”, maar nu was het dan pay-back-time. En dat, zei ze, liet ze hem prima voelen.

Gedurende de tijd dat ze single rondliep, met mes in rug, liet ze mooie piloten in dure auto’s ritjes met haar maken om zo haar soulmate jaloers te maken. Hij had het gezien, was jaloers geworden en de rest is geschiedenis. Vreselijk gelachen heb ik om haar verhalen van haar singletijd. En eentje wil ik met jullie delen…

Er was een prachtige piloot op visite, die na het dankbare ritje in zijn geweldige slee nog wat bij haar kwam drinken. “Van het een kwam het ander” en zo waren ze, vervuld van passie, onderweg naar de slaapkamer. De mooie dame dacht: “Dit gaat heel wat worden”, want jeetje, wat kon die man zoenen. Kledingstukken vlogen in het rond en zij ook… Bedwelmd van de lust raakten haar voeten de grond bijna niet meer. Hoe ze in de slaapkamer beland was, bleef een mysterie. Maar eenmaal daar, liet de piloot dan eindelijk zijn laatste kledingstuk vallen. Daar stond hij: knap, kundig, naakt, gespierd, een echte god, die (gelukkig niet letterlijk) uit de hemel gevallen was. En terwijl hij daar zo prachtig stond te zijn, keek hij naar beneden en sprak de legendarische woorden: “Kom meisje, geef Brammetje eens een kusje!”

De mooie dame vertelde dat ze in shock en totaal afgekoeld op het bed gezeten had, maar geen moment van twijfel kende. Wonend op tweehoog, stond ze op, deed het raam open, gooide al zijn kleding naar beneden en sprak theatraal: “Schat, kleed je buiten maar weer aan.” En zo geschiedde…

Dat zijn nog eens verhalen, gewoon uit de realiteit gepikt. Waarom ze dit aan mij vertelde? Geen idee, maar smakelijk was het wel en weer goede paginavulling voor mijn lezervriendjes.

[i][size=x-small]Overigens: mooie jongen in het geruite poloshirt: ik hoop dat je geen Bram heet, maar Jeroen, ofzo. Het is jammer, dat je niet tegen me gesproken hebt en dat ik daar zelf niet voorlijk genoeg voor was… Ik ben hier… op Column X![/size][/i]