Zinnenspel

[i]Septetcolumn gemusiceerd en gecomponeerd door Dees, Arta, FatTree, Neuskleuter, Mosje, WritersBlocq, KawaSutra en Mien[/i]

Opgewonden door al mijn Valentijnsgedachten en met zinderende spanning tikte ik zenuwachtig de 10 cijfers in.
Het was misschien een beetje vreemd om pas op vijftien februari de Valentijnskriebels te krijgen, maar zo zou het verrassingseffect wellicht ook wat groter zijn, bij mijn Funny Valentijn. 0-6-8-8-2…’Twee kopen’ 3-6-7 ‘Zeven, wacht eens even. Moet ik wachten?’ 1-8 ‘Acht wacht. Verdomme, wat doet dat rotspel tussen de vlinders in mijn buik? Weg met schoppen, ruiten en klaveren. Hartjes heb ik in mijn hoofd! En ik houd niet eens van Pesten!’

De jongen achter de kassa kijkt mij bevreemd aan terwijl het pinapparaat begint te piepen omdat ik mijn pincode weer fout ingevoerd heb. Hoe kan ik mij die ook herinneren als zijn ogen mij telkens dieper in mijn fantasie wegvoeren?

De voetbalplaatjesactie van AH toont overduidelijk aan dat de mens de geest van een kudde heeft, denk ik, en geef mijn 10, eh 11, nee sorry, 12 kaartjes aan de adolescent die een smekende knieval voor me maakt.

Opnieuw tik ik zenuwachtig, dit keer wel 4-cijferig, mijn pincode in … en mijn gedachten zwenken weer af … nu richting een fenomeen dat ik zelden gewaarword in een supermarkt.

Het oude vrouwtje dat mij eerder stevig opzij beukte om bij het vlees te komen, laat haar pak suiker vallen en bukt snel om de korreltjes van de vloer te likken.

Ik herpak mijzelf en de pincode blijkt juist. Ik kijk de kassajongen triomfantelijk aan, maar deze blijkt zijn ogen gericht te hebben op de bejaarde derrière van de gebukte vrouw. En dan te denken dat ik hem leuk vond! Woest stop ik mijn pinpas in mijn binnenzak.

Even een vraagje. We schrijven hier toch niet echt een vervolgverhaal, met cliffhangers en zo. Iedere quote moet toch op zichzelf gelezen kunnen worden en dienst kunnen doen als oneliner?

Een meisje van zeventien tongzoent een jongen in de drankafdeling waar geen breezers voorradig zijn. Het valt voorwaar wel mee met de tegenwoordige normen en waarden.

Zowel het meisje als de jongen vinden dit bepaald geen cliffhanger en maken hier dus geen scene van, laat staan een vervolgverhaal, en aldus worden ze niet opgenomen in de quotering van oneliners op CX; maar ja die normen en waarden wat moeten zij en het oude vrouwtje er nu mee, samen kunnen ze de vloer niet suikervrij likken, zeker niet tongzoenend. Wat nu?

Gewoon smikkelen en smullen, en niet meer over lullen.

Tijdens een suikercrisis kun je gewoon je zakken blijven vullen.

Gelukkig zegt mijn 4-cijferige pincode nu eindelijk ‘kassa’ en ontvang ik mijn welverdiende spaarzegels van de oudewijvenbillen glurende kassamedewerker, met als extra bonus een setje jong gespierde voetbalafgoden in een papieren zakje, een godsgeschenk uit de hemel voor mijn puberende zoon, ware het niet dat ik de smoorverliefde tongzoener met kwijlende suikerlippen, halsbrekende toeren zie uithalen, met sputterend verzet van zijn co-tongzoenster, om mij slinks de voetbalafgoden uit de hand te rukken, hijgend en stamelend roepend …:

‘Jij hebt van Basten, jij hebt van Basten, ik zie het, ik wil van Basten, ik wil van Basten’, waarop het oude vrouwtje achter mij, de tongzoener luidkeels en verontwaardigd toeroept: ‘Van Basten, van Basten, Bolletje kun je krijgen een Bolletje voor je harses’, om vervolgens de daad bij het woord te voegen en een aangebroken beschuitrol met een doffe dreun naar zijn hoofd te gooien en voor het toeziende oog van de co-tongzoenster als toetje de kruimels uit zijn oor te likken, kruimels verzadigd met onverzadigd oorsmeer.

Plots trilt Funny Valentine in mijn broek en blozend haal ik haar te voorschijn en fluister zachtjes in de foon: ‘Sorry meid, ik bevind me in een zinnenspel waarvan de honden geen brood lusten, vind je het goed als ik jou zo dadelijk even micro soft netwerk, of heb je liever short message sex voor jouw Valentijn?’ My sweet Funny Valentijn is not amused. ‘Tuut, tuut, tuut.’ Tot volgend jaar maar weer.

[img align=left]http://libnt4.lib.tcu.edu/Spcoll/Bell%20Family%20Exhibit/Web%20Site/String%20septet.jpg[/img]

[size=x-small]Fotocredits: Islands of Hawaii (c. 1922) > [b][url=http://libnt4.lib.tcu.edu/Spcoll/Bell%20Family%20Exhibit/Web%20Site/index.htm]The Bell Family Papers[/url][/b] > José Carlos de la Puente[/size]