De zwaan

Iedere vrijdagmorgen wanneer ik in mijn auto zat richting Nijmegen had ik ruim drie en een half uur de tijd voor allerlei overpeinzingen. Terwijl ik de weg op mijn duimpje kende en de auto op louter routine over de snelweg stuurde, dwaalden mijn gedachten regelmatig af naar vroeger, dan eens naar het leed in de wereld of soms naar de door mijzelf gedroomde toekomst.

Witte kat batterijen

Sinds een maand hebben wij er weer een huisgenoot bij. Eentje met een lange witte donzen vacht en met twee bosjes verdwaalde ‘snorharen’ die tijdens de vegetatieve fase naar haar oortjes zijn verhuisd om daar verder te groeien. Kortom, een prachtig bolletje wol dat zich een halfpers mag noemen. Omdat ze slechts voor de helft perzisch is, heeft ze geen platgeslagen smoel als Regilio Tuur met een neus die naar haar ogen wijst, maar beschikt ze over een gewoon kattensnoetje met een neus in normale neuzenstand.

Een addertje onder het gras

De boa, de python en de cobra mogen als huisdier worden gehouden. Dat adviseert de Raad voor Dierenaangelegenheden aan Veerman, minister van Landbouw. De raad kijkt bij het advies alleen naar het welzijn van de dieren, niet naar de gevaren voor de mens. Is hier nou sprake van ‘massaal de weg kwijt zijn’, of ben ik als de spookrijder die honderden andere spookrijders op zich af ziet komen en niet beseft dat hij de boosdoener is.

De schreeuw van de eeuw

Ik heb zin om te schreeuwen. Heel hard! Zó hard dat ze me in Irak kunnen horen. KAPPEN NOU MET DIE ONZINNIGE MACHTSSTRIJD! STANTEPEDE! Mensen laat elkaar toch heel, alsjeblieft! Het gaat hier over schepsels van vlees en bloed ja!! Over mensen die massaal worden uitgeroeid gelijk een kolonie hardwerkende mieren die in een achtertuin vermorzeld worden door een nietsvermoedende doch natuurminnende voorbijganger met schoenmaat 47.

Gekke tijd!

We leven in een opmerkelijk tijdperk. Polariteiten zijn er natuurlijk altijd al geweest en compleet veranderende normen en waarden in bepaalde tijdperken zijn heel normaal als je de geschiedenis erop naslaat. En toch heb ik het gevoel dat het nu op een extreme manier anders is. Alsof alles sneller gaat. Hypes worden in een mum van tijd tot een ware cultus en zijn even plotseling verdwenen als ze gekomen zijn. Maar vooral bij agressie onder jongeren, of zelfs al onder kinderen sta ik vaak even stil. Gezag is ouderwets en niet meer van deze tijd.