‘Het komt wel goed, schatje’

Ik zit zwaar in de financiële shit. Mijn baan verdient het niet om over naar huis te schrijven. Mijn huis lijkt op een te klein stofdoekenmandje. De twee mauwende monsters (die maar niet opgehaald worden door hun rechtmatige eigenaar) verminken al knagend en krabbend mijn bank en laten hun vacht achter op de kussens. Vriendschappelijke relaties heb ik niet. De mannen willen wel, maar dan het liefst als ze af en toe hun ‘platonische’ plasser in mij mogen steken. De vrouwen vinden mij veel te riskant. Vooral diegenen die al samenwonen met hun ‘platonische-af’ piemel. Om mijn endorfine nog meer te laten stijgen, at ik geen chocola, maar zette ik vorige week mijn zoon het huis uit.

‘Het komt wel goed, schatje’. En daar is weer het glaasje Roosvicee dat ik toegeschoven krijg door eenieder die mijn klaagzang wil horen.

En ja, beste mensen, het komt wel goed. Die zin. Deze ogenschijnlijke dooddoener of cliché heeft blijkbaar de taak om je in kuttijden iets te zeggen: Hey Even Terug. Kijk Omhoog Mens, Twijfelaar. Werk en Lach. Ga Out of the box En Denk.

Ik ben vanaf vorige week uit de doos gestapt, niet te verwarren met het uit de kast komen. Ik liet mijn ware identiteit zien aan mijn baas en zette hem op zijn nummer (ik verdien daarvoor een standbeeld, maar het blijft een domme, doch bevrijdende zet). Ik heb oproepen gedaan bij menigeen om gratis te mogen genieten van katten die je bank restylen. Mijn voicemail vertelde me vandaag dat ik kans maak op een avond-bijbaan. Er is dus weer hoop, licht aan het einde van de financiële tunnel. Last but not least, mijn uit-het-nest-noodzakelijk-doch-uit-wanhoop-en-op-advies-van-psychologische-orde-getrapte zoon schijnt nu wél actief te zijn in het zoeken naar een baan en heeft zich aangemeld bij een so called ‘betaalde’ vriend.

Ik moet ineens denken aan Ramses Shaffy. Hij was zeker een goede coach geweest in deze tijd. Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder. Alleen al dat ene liedje was voor ‘zoekenden’ qua coachgesprek al voldoende geweest. Jammer dat hij dood is. Ik ben gelukkig nog niet dood, want ik heb toch maar dat glaasje Roosvicee opgedronken.