Het natte plekje

Het klinkt truttig maar naarmate mijn leeftijd vordert, kan ik bijna geen spannende plekjes meer vinden. Maar pasgeleden diende zich een buitenkansje aan. Als een doorgewinterde voyeur gluurde ik door het sleutelgat van de kleedruimte. Daar ontdekte ik twaalf ‘bijna’ blote jongemannen. Ik kan het zo gek niet bedenken of ik heb het gezien, gehoord en opgeschreven. Maar deze opdracht was bijzonder en spannend tegelijk, namelijk: Onderzoek waarom bij de voetbaljeugd alleen de A1 na het trainen onder de douche stapt. En schrijf daarover een verslag voor in het clubblad want de A1 kan een voorbeeld zijn voor anderen. Dus ging ik gewapend met papier op stap en gluurde vanwege het ‘in de kleedkamers mogen geen vrouwen’ verbod door de kieren en sleutelgaten.

Vroeger had ik ook een hekel aan de douche. Niet dat mijn aanwezigheid werd gemarkeerd door een enorme stank of door wolken ongedierte. Integendeel, ik mocht thuis zovaak douchen als ik wilde, en ik was er niet onder vandaan te slaan. Maar dat was thuis. Mijn afkeer voor het stortbad, gold alleen op de middelbare school Na elke gymles moesten wij verplicht douchen. En dat hoefde niet eens gezamenlijk en ook niet gemengd. Er waren weliswaar aparte cabines, maar die konden niet op slot! Mijn allergrootste angst was de gymnastiekleraar… Er werd gefluisterd dat hij controleerde of je wel onder het water stond. Daarbij schroomde hij niet om de deur open te duwen. Niet dat er bij mijn zoveel te zien was, want ik was in die tijd nog zo plat als een dubbeltje. Maar het idee dat hij naar mijn blootje zou loeren, deed mij rillen van angst. Dus zette ik de douche aan en stond vijf minuten lang, aangekleed en wel, met mijn kont de deur dicht te houden. Hij heeft mij nooit betrapt. Ik hem trouwens ook niet.

Maar laat ik nu altijd gedacht hebben dat jongens geen last hadden van preutsheid. Die zijn wel wat gewend, vermoedde ik. Vooral met een teamsport zoals voetbal. En als je op voetballen zit dan blijf je niet schoon. Tenminste als je het goed doet. Een echte voetballer hoort, na de wedstrijd of training, naar zweet, gras en modder te ruiken. En daarna worden alle ‘sportsporen’ onder een warme waterstraal weggespoeld. Gewoon mannen onder elkaar, iedereen gelijk, met hoogstens hier en daar wat lengte- en breedteverschil. Maar uit mijn onderzoek blijkt het tegendeel. De meeste voetballers douchen helemaal niet. Behalve de A1 dus. Eerst kleedden zij zich , op hun onderbroek na, helemaal uit. Met een hand in hun slip wasten ze wat ze wassen wilden en stapten daarna uit de doucheruimte. Vervolgens droogden zij zich af met een badlaken van het formaat tweepersoonsdekbed, sloegen die om hun middel en legden er een stevige knoop in. Omslachtig stroopten ze hun natte onderbroek af en verwisselde die voor een droog, en ‘waarschijnlijk’ schoon exemplaar.

Ik heb het mijn eigen ogen gezien en ik heb het stap voor stap opgeschreven. Maar nu het onderzoek is afgerond ben ik benieuwd naar het douchegedrag van de senioren. Is dat eigenlijk al eens onderzocht?