Hete choco

Je kent ‘m vast nog wel, die reclame van Chocomel uit de jaren tachtig. Die met dat meisje dat, zodra haar ouders vertrokken zijn, het nummer Think mee blèrt en wild op de tafel staat te dansen. Weet niet waarom, maar ik kreeg er altijd meteen zin in. In chocolademelk wel te verstaan. Ik weet sinds kort wie dat meisje geweest moet zijn en die kennis maakt dat ik tegenwoordig liever een glühwein neem. Wie de rol dan speelde van dat opgewonden meisje? Astrid Joosten. Hoe ik dat weet? Onlangs bekende Astrid live op televisie dat een chocoladetaartje waar vloeibare choco uit stroomt haar enorm opwindt. “Ik word daar zó geil van, maar weet niet hoe ik het zelf moet maken”. Arme Astrid. Ik ben benieuwd wat zo’n nagerecht dan precies met haar doet. Glijdt ze van haar stoel als de ober met haar favoriete dessert aan komt zetten? Kreunt ze zachtjes als ze de hazelnoot van het toetje plukt? Ik wed dat ze haar man commandeert onder de tafel te kruipen op het moment dat het eerste hapje in haar mond verdwijnt. Ik verdenk Astrid er ook van dat ze in jarretels en een zijden beha op zondagmiddag naar Sjakie en de Chocoladefabriek zit te kijken. Maar de arme schat kan haar ultieme genotstoetje zelf niet maken, wat een droevigheid. Dat gun je toch niemand? Dat je de liefde moet kopen in plaats van haar zelf te veroveren? Gelukkig voor Astrid was daar Rudolf, de nichterige TV-kok, die getuige was van de hete bekentenis van Astrid en direct aan het kokkerellen sloeg. Dit soort zeldzaam goede stukjes televisie kom je tegen in het programma Life 4 you, een show gemaakt voor en door de verstandelijk minder bedeelden onder ons.

RTL4 presteert het al jaren om de crème de la crème van programmamakers op de buis te brengen. Denk aan programma’s als ‘Hoe schoon is jouw huis?’ en ‘Jouw vrouw, mijn vrouw’. Voeg daar een succesvolle soap aan toe waarin personages als herboren opstaan uit een rolstoel en je hebt goud in handen. Beter zie je het nergens. Het beangstigende is dat er ook nog eens een breed publiek voor is. Je durft toch niet met droge ogen te beweren dat je je zaterdagavond hebt gevuld met het kijken naar belegen dames die klagen dat ze een klussende man hebben? Of naar mislukkelingen die krokodillentranen huilend een jankverhaal ophangen dat ze in de schuldsanering zitten door een fout vriendje? In mijn ergste nachtmerrie durfde ik niet te vermoeden dat dit soort verhalen aan zou slaan bij zoveel huishoudens. Vroeger nam ik wel eens een warme choco voordat ik naar bed ging, val je lekker van in slaap. Ben blij dat ik dat ingeruild heb voor glühwein, ziet Astrid er ook nog eens jonger en beter uit.