Klantenfobie

In de wachtkamer bij de tandarts las ik onlangs in een glossy magazine een artikel over klantenfobie. Erg fascinerend. In het artikel kwam een man ter sprake die een ziekelijke angst voor klanten had ontwikkeld. Erg lastig want hij was ondernemer. Eigenaar van een florerend bedrijf in kantklossen. In no time scande ik het artikel met mijn ogen. De oorsprong van de klantenfobie lag in de jeugd van de man. Door zijn overgewicht werd hij op de basisschool continue als lastige klant gezien. Zo werd hij tijdens de gymlessen altijd als laatste gekozen. In de schoolkantine werd hij met regelmaat terecht gewezen als veelvraat en vetklant. Dit maakte hem erg verdrietig. Sindsdien vermeed hij iedere vorm van contact. Daar ging hij heel ver in. Zo weigerde hij bijvoorbeeld volgnummertjes te trekken bij de bakker. Het bezit van een volgnummer bombardeerde hem immers tot klant. Dat wilde hij niet. Dat strookte niet met zijn fobie.

Na verloop van tijd raakte de man behoorlijk in de war. De angst voor klanten had zich dusdanig vastgezet in zijn hersenen dat hij vreemd gedrag begon te vertonen. Op zijn werk verstopte hij zich steevast onder zijn bureau. De telefoon schakelde hij standaard door. Er zou zo maar een klant aan de telefoon kunnen hangen. Dit konden zijn werkgever en collega’s niet appreciëren. Het leidde vaak tot ontslag.

Ook thuis gebeurden er vreemde dingen. Zijn vrouw, in zijn ogen ook vaak een lastige klant, haalde hem iedere avond voor het slapen gaan uit de kofferbak van zijn auto. Daar zat hij meestal de hele avond te kantklossen. Het gaf hem rust. Hij kon zich helemaal verliezen in basisklostechnieken, spinnen, tulebindingen en traliesoorten. Kant was zijn passie. Hij las er zelfs boeken over.

Het vermijden van klantcontact isoleerde en vervreemdde hem steeds meer van de buitenwereld. Zijn schaamte overwinnend zocht hij hulp. Bij een cognitieve therapeut raakte hij vertrouwd met zijn lastige k(l)ant en begon langzaam zijn fobie systematisch te desensitiseren. Hierdoor namen emotionele spanningen af. Hij begon zelfs te twijfelen aan de dreiging die van hem en van andere (lastige) klanten uitging. Eigenlijk berustte die dreiging op onwaarheid. Het zat meer in zijn hoofd. Dit inzicht verloste hem van zijn klantenfobie. Hij besloot onmiddellijk van zijn hobby kantklossen, zijn werk te maken.

Ik was blij voor de man. Het kantklossen had uiteindelijk geleid tot een bevrijdend klantlossen. Wat een impact kantklossen toch kan hebben. Sinds 2009 is het door UNESCO opgenomen in de lijst van Meesterwerken van het Orale en Immateriële Erfgoed van de Mensheid. Terecht.

Het artikel in het glossy magazine eindigde ook met een lijst. Een lijst met opmerkelijke fobieën. Enkele met een haast onuitspreekbare naam. Wat te denken van paraskevidekatriafobie of hippopotomonstrosesquippedaliofobie. Je zult er maar één van hebben. Dan heb ik liever een flosfobie of klantenfobie.

[b][url=http://www.youtube.com/watch?v=rOZFN2TBSs0]Mien Fobie[/url][/b]

[img align=left]http://www.instigatorblog.com/wp-content/themes/instigatorblog/images/man_under_desk.jpg[/img]