Ofelia deel 2

Zij was mijn universum, voor de rest bestond er niets meer. De derde wereldoorlog had kunnen uitbreken, ik zou er niets van gemerkt hebben. Mijn bloed vloog als hete lava door mijn aderen en in mijn hoofd erupteerden gloeiende vulkanen. Overdag was ik een zombie, ’s nachts leefde ik pas echt. Verliefd…maar dan ook totaal, tot in kleinste vezels, hoe lang was het geleden? Twintig jaar? Ik wist het niet meer. Het begrip tijd leek dan ook niet meer te bestaan, ik was in een voortdurende staat van dronkenschap, nee eerder was ik high. Niet dat ik direct, bij het eerste virtuele contact, in vuur en vlam stond. Wel ontstond er een stijgende emotionele band.
Ze had al een relatie. Moreel fout? Laat het een excuus zijn, dat ze al gescheiden woonde van haar vriend en dat ze haar relatie wilde evalueren. Zo noemde ze dat, maar het kwam er op neer dat ze behoorlijk in de put zat. Ruzies, inclusief slaande, maakten haar leven ondraaglijk en tot een hel. Dat was wat ze mij vertelde. Soms verschool zij zich in de badkamer, die ze dan hermetisch afsloot, om pas weer naar buiten te komen als hij het huis verliet, op weg naar de kroeg. Mijn verliefdheid heeft haar evaluatie danig verstoord, het was een felle interuptie.

Ik evalueerde zelf niet, waarom ook. Ik was getrouwd, 20 jaar inmiddels. Het huwelijk was gezegend – zoals dat heet – met twee kinderen: een jongen en een meisje. De oudste kwam netjes negen maanden na de trouwdatum, Ofwel: het ideale gezin, netjes levend volgens de waarden en normen van de christelijke moraal. De kinderen studeerden al en woonden op kamers. We gingen onze gang, bezochten de familiefeestjes (waar uiteraard alle ziektes der aarde de revue passeerden en vergeet niet de roddels en het gelul over voetbal-[i]wist je al, met oom Harry is het bijna afgelopen, Miep en Kees gaan uit elkaar. Ohhh wat erg…zou het morgen weer regenen denk je? het Nederlands eftal was niet om aan te zien[/i].)
We deden mee met de activiteiten van de buurtvereniging (zie onder familiefeestjes), hielden onze jaarlijkse vakantie in Spanje in een appartement, en ontmoetten daar ieder jaar dezelfde vakantievrienden (zie onder familiefeestjes).
Tussen de zomervakanties door had ik een prima baan, tenminste dat vond men. Vertegenwoordiger bij een gerenommeerde verzekeringsmaatschappij met lease-auto en laptop, goede omzetten, flinke provisies…iedereen tevreden, vooral mijn vrouw, want deden we het met één salaris. We vonden namelijk dat een moeder bij de kinderen hoorde. Hoeksteen van de samenleving; ik zei al dat het met onze waarden en normen wel goed zat.

Al met al had ik zelfs wat tijd over om in de avonduren met mijn laptop internet te verkennen. Ik had me aangesloten bij enkele nieuwsgroepen, vooral bij de groepen die de rock van de jaren 70 tot onderwerp hadden, daar kon ik mijn ei kwijt. En daar vond ik Ofelia. Ik had gewaarschuwd moeten zijn, door haar naam. Maar associaties bleven vreemd genoeg achterwege. Het verbaasde me dat dat Ofelia – gelet op haar leeftijd – aan deze nieuwsgroepen participeerde. Eerder zou je haar indelen bij de punk uit de jaren 80 of – eigenlijk logischer – koppelen aan Madonna. Een passende combinatie, Madonna en Ofelia.
Aanvankelijk was ik niet zo actief in de nieuwsgroep, maar er ging een onweerstaanbare aantrekkingskracht vanuit. Uiteraard kwam dat door Ofelia. Kent u internet? Zo niet dan kunt u het zich niet voorstellen, maar uren met elkaar communiceren via internet heeft enorme invloed op je. Zeker wanneer je de fantasie de vrije loop laat …internet, de digitale spiegel van de onderdrukte gevoelens. Ofelia en ik waren op den duur grootgebruikers van het chatprogramma MSM, maar aanvankelijk had dat niets met verliefdheid te maken. We werden wel steeds intiemer en uiteindelijk wist ik alles over haar slechte relatie met Piet. Ik heb eens meegemaakt dat Piet bij haar op bezoek was. Hij werd kwaad omdat hij merkte dat wij zaten te chatten en er ontstond een verschrikkelijke ruzie. Ik maakte het live mee en het ergste was dat ik me compleet machteloos voelde op dat moment. Wat moet je dan…soms met pixel 72 en capslockstand ‘schreeuwen’ dat hij haar met rust moest laten en zijn poten moest thuis houden? Volgens mij was het dié avond dat de vonk oversprong. Lena, mijn vrouw, zag geen vonk knetteren, hoewel ik schuin tegen over haar zat, Ze was verdiept in een boek.

Vanaf deze avond leefde ik in twee werelden. Fysiek zat ik op de bank in de woonkamer van onze aangenaam ingerichte woning, de kat op schoot ….een kop thee of een glas cognac erbij, maar mijn geest was gedigitaliseerd en bivakeerde op het internet.
Ik weet niet meer wie de eerste virtuele kus gaf, ik kan het ook niet meer nakijken. Mijn laptop ligt op de bodem van het kanaal, maar nu loop ik op de dingen vooruit en dat moet ik niet doen.
Het doet er niet toe, wie het initiatief nam, maar dat het een begin was van heftige en stormachtige woordenwisselingen. Schuin tegenover zat Lena op de bank, een boek lezend of TV kijkend.
Ofelia: Hoi schat, hoe was de werkdag. Kus.
Ik: Ha Ofelia, lieverd, Ook een kus van mij, op je mond. Het was een kutdag …. niet omdat er iets vervelends gebeurde, maar omdat er niets gebeurde. En jij?
Ofelia: Piet is langs geweest en heeft weer de nodige stennis geschopt. Hij eiste dat ik terug naar hem zou gaan en hij was enorm agressief. Ik voel me door Piet gestalkt! Ik kus je terug, lieverd en steek mijn tong tussen je lippen naar binnen. Oh Wim kon je maar bij me zijn. Verlos me uit mijn ellende. Ik houd van je.
Ik: De klootzak..kom laat ik je stevig vasthouden.
Ofelia: Heerlijk gevoel is dat, ik voel de tinteling, hoewel je niet echt hier bent. Ik krijg het er warm van. Weet je, ik zou je echt graag willen ontmoeten…….

Zo ging dat in die tijd. Op dat moment moet mijn lichaamshouding boekdelen hebben gesproken want Lena vroeg of ik me niet goed voelde. Ik schrok dat ik me bloot had gegeven en mompelde dat er niets aan de hand was. Intussen antwoordde ik Ofelia dat ik niets liever wilde en begon als een razende naar mogelijkheden te zoeken. Later die avond vertelde ik Lena dat de baas verwachtte dat we wat meer zouden gaan overwerken, het was moeilijk om aan personeel te komen. Lena vond dat een vanzelfsprekende zaak, want extra inkomsten komen goed van pas met twee studerende kinderen.
C M&M
Wordt vervolgd