Het Bonnetjes.

Hans Hillen, één van de zogenaamde CDA kopstukken van dit Rechtse kabinet kijkt met een trieste hondenblik uit het raam. Het lijkt net zo mopshond die zijn neus zielig tegen het glas drukt, kijkend naar beneden op de straat. Daar loopt het grote blonde beest van de PVV, omringt door bewaking. Hij is samen met Mark en Maxime net wezen praten. Een soort interventie alleen dan zonder een daarop volgende gijzeling. Hij kijk treurend naar buiten, zelfs Moeder de Vrouwe is gestopt met het plakken van het eens zo geroemde familieplakboek. De grote trots van de familie, staat nu net zo droog als de helikopter die achter is gebleven in Libië.

Vanmorgen vloog ze nog

Vierentwintig jaar hadden we elkaar niet meer gezien terwijl we nota bene jarenlang in het zelfde dorp hebben gewoond. Nooit kwamen we elkaar tegen bij de supermarkt, het postkantoor, nee zelfs niet in het theater ondanks ons beider voorliefde voor toneel. Maar vanmiddag stond ik oog in oog met haar terwijl ik me wegdraaide van het condoleanceregister dat ik zojuist getekend had. Ingetogen knikkend, zoals dat gepast is, begroetten we elkaar alsof we elkaar de dag daarvoor nog hadden gezien. En natuurlijk had ik allang bedacht dat ik haar vandaag zou tegenkomen gezien het contact dat zij tot aan het overlijden met Loes had onderhouden.

Begin een eigen Facebook!

Wanneer je als kind zegt dat je later een boekwinkeltje gaat beginnen, kun je allerlei reacties verwachten, over de dure huur in een winkelstraat, de lange dagen werken, de mensen die wel kijken, maar niet kopen en over personeel dat te laat komt, ziek wordt, of jouw klanten uitscheldt als ze domme vragen stellen. Wat je echter niet snel zult horen is: “jammer jongen, maar een boekwinkel bestaat al!”. Dat krijg je waarschijnlijk wel te horen als je oppert om later een online boekhandel op te starten, of een tweede Google of Facebook.

U had een afspraak?

Ze had prachtig, vaak slordig opgestoken lang blond haar, droeg vrijwel altijd een shirt waarin een paar geweldig mooie borsten mooi naar voren kwamen en helderblauwe ogen. Als ze begon te praten vloeiden er allerlei gevoelens van genegenheid, passie, lust en een bijna smerige geilheid vanaf je tenen tot aan je kruin door het fel protesterende lichaam. Ze was mijn doktersassistente en ik kwam graag bij haar. Niet dat ik me allerlei problemen aanpraatte om maar tot een ontmoeting te komen, maar de weinige keren dat ik onverhoopt een bezoek moest brengen aan de huisarts deden mijn hart sneller kloppen dan gewoon. Ze maakte iets in me los, zonder dat het voelde als overspel. Droge geilheid. Niet meer, maar zeker ook niet minder.

Lekkerbekjes

Ik sta met mijn kleinkinderen bij de viswagen op de markt. We halen kibbeling voor bij de lunch.
Terwijl de stukjes vis in het vet liggen te spetteren, bekijken broer en zus alle lekkers in de vitrine.