Het middelpunt van het dagelijks leven. Hetgeen waarvoor we elke dag vroeg opstaan en hard voor moeten werken. Hetgeen waarvoor we leven, hetgeen waarvan we leven. Je schijnt er niet gelukkig van te worden, maar vast staat dat je zonder al helemaal geen geluk in je leven brengt. Geluk kun je niet kopen, maar het maakt het leven een stuk gemakkelijker. Geld.
En? De kandidatenlijsten voor de statenverkiezingen al bestudeerd? Of hebben jullie die ook nog niet ontvangen wegens allerlei organisatorische problemen? Heerlijk toch, dat je veruit de meeste hokjes niet hoeft rood te maken? Eentje slechts. Vandaag leg ik nog één keer uit, in welke kolommen je in ieder geval je rode potlood geen rondje moet laten inkleuren.
Vorige week stemde ik af op het Belgische Journaal en zag een grote meute bijna geheel naakte mensen op een plein met een glas champagne in de hand. Dat zag er in de Nederlandse nieuwsprogramma’s net zo raar uit, maar tóch kijk ik liever naar de Belgische. Omdat het boterzachte Vlaamse accent het nieuws milder maakt, denk ik.
Een slanke jongeman met zwarte laarzen stapt met zijn hond in de richting van het park. Aan de rand van het park ziet hij het meisje met een bezem staan. Ze draagt een groene overall en zwarte bivakmuts. Aan de overkant van de straat sjokt een klein dik kereltje achter een lege kruiwagen. Hij roept naar het meisje: “Plork! Koffie!”
Op het terras van een café zitten twee heren die me doen denken aan de mopperaars op het balkon in de Muppetshow.
