Gastles

Voor de school staan groepjes leerlingen. Anderen fietsen en brommeren er zwalkend in cirkels omheen. Het is één uur, middagpauze. Ik heb mijn auto in een te krappe garage bij het schoolgebouw gemanoeuvreerd en zoek nu de receptie. In de hal komen groepen leerlingen me tegemoet richting de uitgang. Op hun weg naar buiten praten en lachen ze luid. Ze lijken mij niet te zien. Ze doen geen stap opzij, dus doe ik dat maar. Bij de balie meld ik, dat ik een gastles kom geven. Het klinkt wel interessant en in gedachte laat ik het woord nog even nagalmen: Gastles.

Reorganisatie

Soms gebeuren er zoveel dingen tegelijk dat je hoofd ervan gaat tollen. Het vergt dan heel wat organisatorisch talent om zaken op orde te krijgen en nieuwe emoties een plekje te geven. De reorganisatie van mijn gevoelsleven is op dit moment in volle gang en gaat gepaard met heel wat passen en meten om zaken in elkaar geschoven te krijgen.

Ik was nummertje 3

Nog mazzel dus dat mijn wieg niet stond in een kinderrijk papengezin. Wanneer het in het midden van de vorige eeuw na de vierde of de vijfde spruit angstig stil bleef in de kraamkamer van een goeie Hollandse katholiek, kon je er gif op innemen dat meneer pastoor zich vroeg of laat meldde met het dringende verzoek maar weer ’s stevig van bil te gaan.
Toen werkte dat nog.

Het jaar van Van Osch

Het jaar van Van Osch. Een gouden bladzijde in het boek van mijn leven. Het Chinees Nieuwjaar heeft ons de os gebracht. Een krachtig en betrouwbaar dier. Zoals we ervaren hebben is het ook een harde werker en is hij zachtaardig en geduldig. Maar het is ook een koppig dier die het liefst de kortste weg kiest en soms flink kan uitvallen. Kortom een dier waar je van kan houden maar ook voor moet uitkijken als je op zijn ziel trapt.

Polioschande

“We leven op een tijdbom, met in Nederland zo’n 100.000 kinderen die niet tegen polio zijn ingeënt.” Dat stelt Paul Mertens in zijn proefschrift. Ik ben woedend! Het behoeft geen betoog dat polio een afschuwelijke ziekte is. Maar het goede nieuws is dat dat nergens voor nodig is: echt, één prikje, en het gevaar is geweken. Maar ja, 100.000 kinderen hebben dat prikje niet gekregen. Mocht niet van papa en mama.