Ben

Er liep een man in een blauwe overal bij de Moskwitsch. Hij zag er fatsoenlijk uit. Ik kon me niet voorstellen dat het een vriend van Willem was, die zagen er gewoonlijk anders uit.

De frustratie van de columnist

Ondanks de Apocalyptische regenbui verliet uw columnist die nacht even het internetcafe, om te gaan kijken naar een meisje dat achter de ramen druk bleek te zijn met ouwehoeren door ’t nieuwe mobieltje, zodat hij haar op de terugweg niet alsnog telefonisch de waarheid kon zeggen, omdat wel duidelijk was dat hij haar nummer niet meer had. “Het enigste dat jij goed kan is mij negeren” had hij haar willen toeschreeuwen.

Duivelskind

Dit jaar heeft hij ook vuurwerk afgestoken. Net als al die grote jongens uit de straat. Die jongens verzamelden vuurwerkfolders en daarin zaten ze dan uren te kijken en te vergelijken. Ze hadden er ook een paar voor hem meegebracht. Hij kreeg er zelfs drie. Eentje om al dat moois uit te knippen, eentje om aldoor in te kijken, en eentje om te bewaren.

Man, vrouw en auto

[b]Man en auto[/b]
Altijd al is hij dol op auto’s geweest. Als kleuter speelde hij het liefst met autootjes. Nooit had hij er teveel om zich heen. Hij hield dat altijd vol. Al gauw kwam zijn belangstelling voor grote auto’s.