Terreur, terroristen, terrorisme,…..drie woorden die op de dag van vandaag veel betekenis hebben en veel bij de mensen los maakt. Men denkt meteen aan oorlog en geweld, aanslagen, dodelijke slachtoffers, extremisme, maar wat betekent het nu echt? En waarom speelt het in het heden zo een grote rol in de wereld?
Financiele crisis, economische krimp, recessie, klimaatverandering…dat is waar het nu over gaat, dat is waar het volgend jaar over gaat. Het CPB, de regering, wereldleiders..allemaal voorspellen ze de toekomst. Het gaat niet goed en het wordt slechter. De industriele revolutie van de 18e eeuw loopt ten einde. Deze is nooit gestopt en de afgelopen jaren, gezien de informatietechnologie, exponentieel gegroeid. Ik voorspel het einde van deze industriele revolutie.
Heb ik net de Kafkaiaanse taferelen met de Belastingdienst achter de rug, dient zich een nieuw hoofdstuk aan, met deze keer de zogenaamde Zorgverzekeraars in de hoofdrol.
Paco Painter zou het hebben kunnen verzinnen en mijn handen jeuken om hem en zijn onderzoeksbureau af te sturen op de dames en heren achter hun hoog opgetrokken firewalls.
Moeten we ons druk maken over de kwaliteit van het schaamhaar van onze nazaten? Dienen we ons op aandringen van parlementariër en oud-wethouder van Sociale Zaken van Utrecht Hans Spekman (PvdA) maar eens ernstig te verdiepen in het tot op het bot vernederen van de ‘kut-Marokkaantjes’?
Ik kan me geen betere vriendin bedenken.
Deze zin dwaalt regelmatig rond in mijn hoofd. Gevoed door verschillende emoties spreek ik deze zin ook regelmatig voor mezelf uit. De ene keer zeg ik het met een grote grijns op m’n gezicht, een grijns van geluk. Andere keren gaat de uitspraak gepaard met verdriet, meestal door een gevoel van gemis, maar ook door de nodige steun die ze me weer bereid was te geven in moeilijke tijden.
