Deel 2: Verstandig kiezen

Garfield heeft een hekel aan maandagen.
Ik haat tijd.
Het ene moment is het er te veel terwijl je op een ander moment de race tegen de klok zwaar aan het verliezen bent.
De ene dag heb je geen besef van tijd en een dag later lijkt het alsof het tikken van de wijzers het ritme van je hart bepaald.
Telkens als er iets gebeurt komt iedereen met bullshit als: “Ach, laat het nou even rusten.” of: “Wacht nou maar, het heeft gewoon even tijd nodig.” Het maakt me nagenoeg bijna labiel. Ik zit in de stress door tijd en heb verdomme te weinig tijd om te kunnen stressen.
Tijd? Ik heb er schijt aan.

Doet u de mond maar wijd open – Deel 2 (slot)

‘We gaan eerst maar eens even meten hoever het tandvlees is opgekropen’, zegt ze wilskrachtig.
‘Meten mag, ik kan me nauwelijks voorstellen dat mijn tandvlees, omspoeld door alle lekkernijen die ik naar binnen werk, daar met een terugtrekkende beweging op zou reageren, dat doe ik zelf immers ook niet.

Tante Posssss

Ooit was ik vol lof over tante Pos. Ik vond haar een zorgzaam, betrouwbaar dametje naar wie ik met veel plezier uitkeek. Zij zorgde ervoor dat de post stipt op tijd in mijn brievenbus plofte. Dag in, dag uit. Midden in de week, maar ‘s zondags niet. Ik kon de tijd, 12.44 uur, erop gelijk zetten.

Verknipt!

Gevoel van plankenkoorts trekt door me heen alsof ik een redevoering moet houden voor een groot publiek, een sollicitatie gesprek aangaan, waarbij veel op het spel staat, of naar de tandarts voor een kroon. Ben telkens geneigd om laf de telefoon te pakken en het nummer in te toetsen met de mededeling: Ik heb griep, bel binnenkort wel weer voor een nieuwe afspraak. Toch maar niet? Of maar wel? Een ramp is het voor mij: een afspraak bij de kapper.

De Tandarts

Aangezien ik ‘gezegend’ ben met een slecht gebit moet ik eens in het half jaar in de steigers bij de tandarts. Het is gelukkig nog niet zo erg dat ik me tanden voor het slapen gaan in een bakje water moet leggen maar er is toch altijd wel weer een gaatje dat opgevuld moet worden. En zoals elke zelfverzekerde man in Nederland heb ik overal een grote mond, behalve bij de tandarts.