Ik zie, ik zie, wat jij niet ziet

“Bij de volgende afslag rechtsaf.”
“Is het niet verstandiger om de tweede afslag te nemen?”
“Bij de volgende afslag rechtsaf.”
In enkele seconden maakte hij de keuze: gevoel, vrouw, gevoel vrouw. Vrouw. De man gooit het stuur naar rechts, hoort wat gespetter en zakt langzaam tot stilstand in een dikke laag nat beton.

Tussenstop

Nog napuffend plof ik neer op een bankje in de stoptrein naar Eindhoven. Voordat het voertuig snelheid heeft kunnen maken staat het alweer stil. Station Vught. Meestal raas ik hier in sneltreinvaart voorbij, maar vandaag heb ik uitgebreid de kans het mooie gebouwtje te bekijken. Mijn oog valt op een paar missende stenen die de smetteloos witte muren lijken te onteren. Het is een plaquette:

Zusje

We zijn met drie zusjes als mijn vader hertrouwt nadat mijn moeder gestorven is.
Als middelste kijk ik jaloers toe als de jongste van drie gewassen en aangekleed wordt door onze nieuwe moeder, die alleen kan knuffelen met kleine kinderen, niet met ons, van zes en acht. We volgen aandachtig haar handen. Ik voel mij groot, monsterlijk groot. Ons jongste zusje hoort plotseling ook bij de groten omdat er al snel een meisje geboren wordt uit mijn vaders tweede huwelijk. Het moet een schok voor haar zijn geweest. We vormen daarna een soort clan met zijn drieën, de club zonder moederknuffels.

In de voetsporen van Columbus

Een groepje mensen verlaat hun picknickkleedjes en –mandjes en rent als in slowmotion naar me toe. Hun zorgen en aandacht geven mij nieuwe energie. Met zwaar gehavende knieën en ellebogen strompel ik overeind. Natrillend van de val, blijven mijn skeelers in het gras geboord, terwijl mijn handen voorzichtig steun zoeken bij een boom. De tocht is nog lang, maar ik zal de pijn overwinnen.

Boleyn

Vorig jaar woonde ik enige tijd in bij Shana, een oerchristelijke blanke Zuid-Afrikaanse. Geloof was haar rots in de branding: haar verdacht goedkope tweedehands auto was van een oud vrouwtje geweest dat er nooit in reed. Er stonden immers maar 20.000 km op de teller oftewel: wie gelooft in het ene, gelooft in alles. Wat is een rots in de branding behalve wat ondergescheten wordt door jan-van-genten?