Ik trendsetter? Daar zakt mijn broek van af.

Ik lees het de laatste tijd overal. In de tijdschriften word ik ermee doodgegooid. En nu staat het zelfs al in de krant. Volgens de laatste trends ben ik helemaal in. Alsof ze het hier hebben over een nieuw model broek, waar ik bewust voor heb gekozen om er weer helemaal bij te horen. Het gaat hier niet over een broek, maar over de oude bok die nog wel een groen blaadje lust. Al staat het woord ‘bok’ in dit spreekwoord niet meer voor de man, maar voor de vrouw. Toen ik een jaar of zeven was, vertelde mijn vader mij dat er meer meisjes dan jongens geboren werden en dat ik later als ik groot was, zou moeten vechten voor een man. Zo niet, dan zou ik in het klooster belanden. Nou staan de kleuren zwart en wit me redelijk goed, maar een non zou ik nooit en te nimmer worden. Ik lust namelijk geen hosties. Al gauw kwam ik erachter dat de mannen voor het oprapen lagen en dat mijn ingeprente angst ongegrond was.

Rond mijn 30e veranderde dat beeld. Ik was al een poos single en helemaal klaar gestoomd voor de aller-aller-allerlaatste relatie met een man. Vrouwen van rond de 30 weten precies wat voor man ze willen en wijken daarom ook niet van hun verlanglijstje af. Ondanks dat ze zich geëmancipeerd gedragen, moet hun vent rond de 35 zijn, een mooi huis hebben met kunst aan de muur, een Handige Harrie zijn, in het bezit zijn van een 5-deurs auto en een goede baan en bovenal kapitaalkrachtig zijn. Als al vlug blijkt dat alle leuke mannen die aan deze eisen voldoen bezet zijn, wordt het tijd om eens wat kritischer naar hun verlanglijstje te kijken en een aantal van deze zware eisen bij te stellen.

En wat gebeurt: Ze worden verliefd op een gemiddeld 10 jaar jongere vent, die nog studeert. Hij heeft geen huis, maar een piepklein studentenkamertje waar posters van blote wijven de muur sieren. Hij heeft drie linkerhanden en zij heeft zelfs nog meer gereedschap dan hem. Het toiletpapier is ongebleekt en voelt aan als schuurpapier, want het zachte witte papier met bloemetjesdecor kunnen ze zich financieel nog niet veroorloven. Niks kapitaalkrachtig, maar flinke studieschulden. En een OV-kaart i.p.v. een 5-deurs bolide. Ach, wat maakt het ook uit. Ze zijn verliefd! Ze zien wel waar het schip strand. Uiteindelijk blijkt dat dit schip de haven is binnen gevaren en zich stevig aan de bodem heeft verankerd.

De fout die ze hebben gemaakt is dat ze meteen alle eisen van hun verlanglijstje hebben bijgesteld. Hij, en niet zij, is in een gespreid bedje terecht gekomen. Dat geeft in den beginne wel wat frictie, want eerlijkheidshalve gedragen wij vrouwen ons geëmancipeerder dan we ons voordoen. Maar de liefde overwint ook dit probleem. Het volgende probleem is het overbruggen van de grote generatiekloof. Die komt alleen ter sprake wanneer men het verleden van elkaar vergelijkt.

Toen mijn melkgebit begon met wisselen, was hij nog een zaadcel. Toen zijn melkgebit begon met wisselen, werden mijn verstandskiezen al getrokken. Toen hij ontdekte dat dat ding van hem voor meerdere doeleinden geschikt was dan alleen maar voor het plassen, werd ik ontmaagd. Toen hij ontmaagd werd, had ik al 2 keer samengewoond. Toen ik mijn rijbewijs haalde, gingen bij hem net de zijwieltjes van zijn fiets. Toen hij zijn rijbewijs haalde, had ik al 100.000 KM op de teller. Toen ik begon met werken, ging hij met zijn loodzware schooltas naar de brugklas. Toen hij ging werken, vierde ik mijn 12,5 jarige jubileum. En ga zo maar door.

Gelukkig helpt moeder natuur ook een handje mee om de zichtbare generatiekloof te herstellen, zodat mensen op straat ons niet meer raar aanstaren. Hij wordt opeens sneller kaal en grijs en ik heb weer vlechtjes in mijn haar en ga giechelend naar de disco. We groeien automatisch naar elkaar toe. Ik word weer jonger, hij wordt sneller oud. Ik heb niet bewust gekozen voor dit broekkie om trendy te zijn. Ik kwam het model per toeval tegen en dat beviel me, zat als gegoten en was onverslijtbaar. En mocht mijn broekkie uit de mode raken, dan gaat ie niet in de kledingzak van het Leger des Heils. Ik ben wel modebewust, maar ik gooi nooit dingen weg waar ik gehecht aan ben.