Mijn Warenhuis

Vroeger toen ik nog een beginnend plaaggeestje was ik vaste klant bij het centraal station in Rotterdam. Rijen met wachtenden stonden er altijd voor de verkoopbalies. Ik zocht mij een nogal vers uitziende kaartjesverkoper uit en schaarde mij in de wachtrij. Eenmaal aan de beurt vroeg ik aan die knul een retourtje. Waarheen dan, was de tegenvraag. Nou gewoon, hierheen natuurlijk. Maar u zult dan toch eerst ergens heen moeten om dan weer terug te kunnen komen, was zijn verweer. Nee zei ik, wil ik niet. Ik wil hier weg en dan terug naar huis. Er werd in mijn rug gepord dat ik niet zo slap moest ouwehoeren want de achterop komende 300 man wilden ook met de trein mee. Doe dan maar een enkeltje Schiedam, zei ik. Bijna liep de kaartverkoper gillend weg toen een ervaren dame zijn plaats in nam en mij het gevraagde kaartje verkocht. En nu weg wezen ja? Siste ze door het doorgeefluik, wij hebben meer te doen! Ja mevrouw, zei ik en zocht mijn trein op.

Tegenwoordig moet je uitkijken met wie je grapjes maakt want er kunnen niet zoveel mensen meer tegen een geintje. Van de week bijvoorbeeld vereerde ik mijn geliefde warenhuis met een bezoek en vergat hierbij natuurlijk niet om twee van hun overheerlijke rookworsten mee te nemen. Achterin de hoek hing een bord waarop stond: “informatie balie.” Een oudere dame deed zo te zien haar beklag. De baliemedewerkster liet de dame praten om er vervolgens niet naar te luisteren. Toen de vrouw wegliep ging de baliemedewerkster met haar collega in een deuk.

Onschuldig als ik ben melde ik mij aan de balie. De medewerkster veegde de laatste vreugdetraan met haar handen af en kwam naar mij toe; ze vroeg of ze mij kon helpen. Jawel, zei ik. Ik wil graag informatie hebben. Het bleef even stil bij haar. Waarover, vroeg ze? Nou gewoon, informatie zoals hierboven op dat bord staat. Dus informeer mij maar. Maar dan moet het toch ergens over gaan, legde zij mij uit. Dat staat er niet bij geschreven, zei ik. Maar wat voor informatie heb je zoal? Ohw nou van alles, zei ze, maar als ik niet weet waarover u geïnformeerd wilt worden dan kan ik u niet helpen. Dat vind ik nu zo jammer he, ik wil serieus geïnformeerd worden, over van alles en u weigert gewoon om mij van dienst te zijn? Heeft u hier ook een meldpunt voor klachten? Nou ja meneer, maar als u dat zo graag wilt dan is het hier om de hoek. Ik draaide mij om en liep de hoek om naar buiten, naar de parkeergarage.

Arm kind dacht ik, die doet nu hoogstwaarschijnlijk haar beklag bij haar chef terwijl er helemaal geen klacht binnenkomt. Hoe zou zij zich daar uit redden? Moet ze maar geen oudere vrouwen achter hun rug uitlachen.