Een schrijver zoekt publiek. Er moet een reactie komen. Een lach, dat is altijd fijn, een traan dat is een fraaie beloning of een vloek, dan heb je het echt bont gemaakt. Iemand moet lezen wat je hebt geschreven. Publiceren is dus een must. Een krant of een boek, een tijdschrift of een affiche: de letters van je tekst moeten te lezen zijn. Je moet gelezen worden.
Vele beschavingen en klassieke culturen zijn ten onder gegaan. Zij gingen ten onder aan hun eigen succes, hebzucht en macht die ze uitoefenden op hun onderdanen. Zij maakten plaats voor nieuwe beschavingen en culturen. Waarbij ze allemaal zo hun voetsporen hebben achtergelaten in onze tijd.
Ik ben gaan karten.
Met collega’s wel te verstaan.
Nu heb ik niks met karten, maar waarom niet, dacht ik.
Dit in tegenstelling tot mijn collega’s, die worden werkelijk helemaal gek als er ook maar iets binnenkomt waar brandstof in gaat. Laat staan als ze iets voorbij zien rijden wat op een sportauto lijkt, dan gaan sommige volwassenen kerels door het raam zitten turen als een kind dat de eerste sneeuwvlokken van het jaar ziet vallen.
Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen. Ik hoor het steeds vaker. Op verjaardagen, bij bedrijven of gewoon zomaar op straat. Ineens hoor ik van iedereen dat hij zijn vrije tijd aan goede doelen wil besteden. Geld aan arme mensen geven. Met het hele bedrijf een dagje gehandicapten verzorgen.
Het is zeven uur, een uur later dan was afgesproken met de vloerenman. Inmiddels lig ik aangekleed op bed, comfortabel met laptop en boek binnen handbereik. Aan de geluiden van beneden kan ik horen, dat lief nog ijsbeert. Plotseling hoor ik zijn mobiel afgaan. Even later hoor ik een klik, gevolgd door een schreeuw en een vloek.
“Hij komt niet, hij komt godverdomme gewoon niet,” schreeuwt lief naar boven.
