Uitstapje

De heer B. woont in een verzorgingshuis en gaat dagelijks het dorp in voor een boodschapje of om een borreltje te drinken in zijn stamcafé. Doorgaans komt hij zonder problemen thuis en als hij al het spoor bijster raakt, is er altijd wel een dorpsgenoot die hem op de juiste plaats brengt. Wat hem bezielt heeft zal een raadsel blijven maar op een ochtend stapt Dhr. B. in de bus en belandt in de naburig gelegen stad A.
Hij wandelt het café binnen dat tegenover het busstation ligt en bestelt wat hij gewend is te drinken.

Leisure aan InHolland: flashy studeren

Doekle Terpstra, puinruimer bij InHolland, sprak deze week met boze studenten Vrijetijdsmanagement. De managers in spé voelen zich bekocht. Hun opleiding is te licht bevonden. InHolland gaf te weinig les. Onder het mom van probleemgestuurd leren werden studenten groepsgewijs het bos ingestuurd. Terpstra stond voor een zaal verhitte studenten en beloofde dat in de toekomst alles beter zou worden. Hoon was zijn deel. Veelgehoorde klacht: mijn diploma is niets waard, werkgevers lachen me uit. Een student zei dat ze geen stageplek kon krijgen. Het InHolland-logo op de stage-aanvraagformulieren werkte contraproductief. Compensatie werd geëist.

Het leven lief

Mijn vierde chemo, appeltje eitje, niet dus. Bij het einde van de lege zak aan de haak kreeg ik al krampen in de spieren en mijn handen gingen zich al weren tegen de aankomende botpijnen, allemaal bijkomstigheden van een chemo die je krijgt. Ach niet zeuren maar gewoon laten gebeuren. Op de trap naar beneden vroeg ik al waar de auto nou precies stond want het lopen begon al slechter te worden. Het voelde aan alsof ik een stel ananassen onder mijn surfplanken had gebonden, prikkende spieren en krakende en pijnlijke botten.

Het doekje

Het vooruitzicht om een hele dag het rijk alleen te hebben veroorzaakte zo‟n euforisch gevoel dat ik al voor dag en dauw de slaap niet meer kon vatten. Klokslag zes uur stond ik onder de douche. Tijdens het vervoegde zaterdagontbijt woog ik af wat ik die dag zou gaan doen. Me nuttig maken in huis of tuin dat had ik al eerder besloten. Ik keek naar buiten en bestudeerde de buienradar: nuttig in huis, dat werd het!

Opschudden

Tot voor kort was ik voorzichtig enthousiast over de bouwplannen. Wanneer iemand vroeg: “En? Wanneer gaan jullie beginnen?” antwoordde ik dapper “Eind mei, half juni.” Langzaam aan raakte ik gewend aan het idee van een tijdje kamperen in de huiskamer en voorzichtig werd ik zelfs een heel klein beetje blij.